Ֆլամբե(անգլ.՝ f, ֆր.՝ flɑ̃be), խոհարարական հնարք, որի ընթացքում թավայի մեջ լցվում է ալկոհոլ կրակ առաջացնելու համար։ Այս բառը ֆրանսերենից թարգմանաբար նշանակում է «կրակի տված» (ֆրանսերենում flambé բառը flamber բայի անցյալ ժամանակաձն է)։ Ֆլամբեի գործընթացը երբեմն ասոցացվում է սեղանի վրա ներկայացվող լիկյորով համեմված ուտեստների հետ, ինչպիսիք են բանանի ֆոստերը կամ հոբելյանական կեռասները, երբ ալկոհոլը միանգամից բոցավառվում է առաջացնելով կապտավուն գունավորումով կրակ։ Այնուամենայնիվ, ֆլամբեն նաև մի քայլ է գինով պատրաստված աքլորի և այլ ճաշատեսակների պատրաստման ժամանակ, երբ օգտագործվում է ալկոհոլ մինչ մատուցելը։ Ֆլամբեի ժամանակ ցնդող ալկոհոլը, արագորեն այրվելով, ճաշատեսակին հաղորդում է լրացուցիչ համ և բույր, վերացնելով հում լինելու կամ այլ ավելորդ համեր։ Մասնակի այրումը կլանում է հեղուկը՝ թողնելով հաճելի համ։
Պատմություն
Թեև ցուցադրվող բոցավառվող ուտեստների հետքերը առաջին անգամ հանդիպում է մավրերի մոտ 14-րդ դարում, Ֆլամբեն ավելի մեծ տարածում գտավ 19-րդ դարում։ Ային իր պատմությամբ հայտնաբերվել է Մոնտե Կառլոում 1895 թվականաին, երբ մատոցող Հենրի Չարփենթիերը պատահաբար թափեց իր՝ Միացյալ Թագավորության ապագա արքայազն Հենրի 7-րդի համար պատրաստվող նրբաբլիթի վրա, որը նա անվանեց «Նրբաբլիթ Նուզետ» արքայազնի ընկերոջ պատվին[1]։ Նա հասկացավ, որ սուիսի այրումը այնպիսի համ հաղորդեց, որ նա երբեք չէր էլ կարող գուշակել։ Այնուամենայնիվ Լարուս Գաստրոնոմիքը կասկածի է ենթարկել այս պատմությունը՝ պնդելով, որ Չարփենթիերը այդ ժամանակ բավական մեծ չէր թագավորականներին ծառայելու համար.[2]։
Եղանակը
Պարզապես սնունդը կրակի վրա այրելը իրենով կոչվում է Ֆլամբե։ Ալկոհոլով թավայի թավայի մեջ այրվող սոուսը փոխում է սննդի քիմիական բաղադրությունը։ Քանի որ ալկոհոլը եռում է 78 °C (172 °F)-ում, ջուրը՝ 100 °C (212 °F)-ում, իսկ շաքարը կարամելանում է 170 °C (338 °F)-ում[3],, այս բոլոր բաղադրիչների այրման արդյունքում առաջացող բարդ քիմիական ռեակցիան, հատկապես այրվող ալկոհոլի մակերեսին, գերազանցում է 240 °C (500 °F)-ի սահմանը։
Որոշ բաղատոմսերում առաջարկվում է կատարել ֆլամբե լիկյորով, ինչպիսիք են Էվերկլիերը կամ Բակարդի 151ը, որոնք շատ մեծ քանակությամբ ալկոհոլ են պարունակում։ Այնուամենայնիվ սպիրտի այս տեսակները շատ արագ ու ուժեղ բռնկվող են և պրոֆեսիոնալ խոհարարների կողմից բավականին վտանգավոր են համարվում։ Գինին և գարեջուրը շատ քիչ ալկոհոլ են պարունակում, ուստի դրանցով ֆլամբե չի արվում։ Ռոմը, կոնյակը, կամ այլ անուշաբույր լիկյորների տեսակները, որոնք ունեն մոտ 40% ալկոհոլի քանակություն հիանալի են համարվում ֆլաբե անելու համար[4]։ Երբեմն դարչին է ավելացվում ոչ թե համի, այլ ցույց տալու համար, թե ինչպես է այրվում փոշին, երբ այն ավելացվում է։
Ազդեցություն համի վրա
Քանի որ համի զգացողությունը սուբյեկտիվ երևույթ է, ամեն մեկը չէ, որ կարող է զգալ ֆլամբեի թողած ազդեցությունը համի վրա։ Ոմանք պնդում են, որ քանի որ կարակը սննդից բարձր է գտնվում, և քանի որ տաք գազերը վեր են բարձրանում, այն չի կարող նկատելի ազդեցություն թողնել համի վրա։ Չնայած Լոս Անջելես Թայմսի կողմից անցկացված փակ աչքերով համի ոչ պաշտոնական փորձարկման ժամանակ ներկայացվել է կարամելով խնձորի երկու բաժին՝ մեկը ֆլամբեացված, մյուսը՝ կիսախաշած․ փորձարկողներից մեկը ասաց ֆլամբեացված ուտեստը մեծահասակների համար է, իսկ մյուսը՝ երեխաների[5]։ Ոմանք, այնուամենայնիվ, կվիճարկեն այս փաստը և կմեջբերեն հայտնի ֆրանսիացի ավագ խոհարարների խոսքերը, ովքեր պնդում են ֆլամբեն պարզպես շոու-բիզ հնարք է ռեստորանային բիզնեսում, որը փչացնում է սնունդը և արվում է սննդի պատրաստման ցուցադրության ժամանակ կուլմինացիոն պահին տեսողական մեծ տպավորություն թողնելո համար[6]։
Ապահովություն
Ապահովության համար խորհուրդ է տվում ալկոհոլը չավելացնել, երբ թավան կրակի վրա է, պետք է օգտագործել երկար լուցկիներ թավան այրելու համար։
Ծանոթագրություններ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
