Ռիկարդո Պիլյա

Ռիկարդո Էմիլիո Պիլյա Ռենսի (իսպ.՝ Ricardo Emilio Piglia Renzi, նոյեմբերի 24, 1941(1941-11-24)^[1][2][3], Adrogué, Բուենոս Այրես, Արգենտինա - հունվարի 6, 2017(2017-01-06)^{[4][1][2][…]}, Բուենոս Այրես, Արգենտինա^[5]), արգենտինացի գրող։

Ռիկարդո Պիլյա իսպ.՝ Ricardo Emilio Piglia Renzi
Ծնվել է	նոյեմբերի 24, 1941(1941-11-24)[1][2][3]
Ծննդավայր	Adrogué, Բուենոս Այրես, Արգենտինա
Վախճանվել է	հունվարի 6, 2017(2017-01-06)[4][1][2][…] (75 տարեկան)
Վախճանի վայր	Բուենոս Այրես, Արգենտինա[5]
Մասնագիտություն	գրող, լրագրող, սցենարիստ և գրական քննադատ
Լեզու	իսպաներեն
Քաղաքացիություն	Արգենտինա
Կրթություն	Լա Պլատայի ազգային համալսարան
Ժանրեր	արձակ
Ուշագրավ աշխատանքներ	Respiración artificial? և Burnt Money?
Աշխատավայր	Փրինսթոնի համալսարան[5], Հարվարդի համալսարան և Բուենոս Այրեսի համալսարան[5]
Պարգևներ	City of Barcelona Award? [5] Ֆորմենտոր մրցանակ [5] Manuel Rojas Ibero-American Narrative Award? José María Arguedas Prize? Ռոմուլո Գալյեգոսի մրցանակ [5] Roger Caillois Prix? [5] Խոսե Դոնոսոյի մրցանակ [6] Գուգենհայմի կրթաթոշակ [7] diamond Konex award? [8] և Արգենտինայի գրողների միության մեծ պատվավոր մրցանակ [9]
Ricardo Piglia Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Ռիկարդո Պիլյան իտալացի ներգաղթյալների ժառանգ է, մեծացել է Մար դել Պլատա քաղաքում։ Ավարտել է Լա-Պլատա քաղաքի համալսարանի պատմության ֆակուլտետը։ 1978 թվականին Խորխե Վիդելայի ռազմական դիկտատուրայի պայմաններում Բեատրիս Սարլոյի և Կարլսոն Ալտամիրանոյի հետ համատեղ հիմնադրել են «Տեսակետ» ազդեցիկ մշակութային ամսագիրը (Punto de Vista, 30 տարում (1978-2008 թթ.) լույս է տեսել 90 համար, որից հետո նկատի ունենալով, որ ամսագիրը կատարել է իր գործը, հրատարակիչների որոշմամբ այն փակվել է^[10]): Պիլյան եղել է ամերիկյան դետեկտիվ վեպերի «Սև շարքի» կազմողը, Օնետիի, Կորտասարի և Սիլվինա Օկամպոյի ստեղծագործությունների հիման վրա գրել է կինոսցենարներ։ Փրինսթոնի համալսարանում դասավանդել է լատինաամերիկյան գրականություն։

Ստեղծագործություն

Գրողն ակտիվորեն համագործակցել է մասսայական մշակույթի հետ, նա իր ստեղծագործություններում օգտագործել է «կտրուկ» դեդեկտիվի տարրեր` դրա հետ մեկտեղ զարգացնելով անգլո-ամերիկյան և լատինաամերիկյան գրական ավանգարդի որոնումները։ Կիբերպանկայի ժանրում նրա «Քաղաք, որը չկա» (1992 թ.) վեպի մոտիվներով ստեղծվել է Հերարդո Գանդինիի համանուն օպերան (1995 թ., Ազգային երաժշտական մրցանակ, 1996 թ.): Պիլյայի էսսեները նվիրված են Խորխե Լուիս Բորխեսին, Մասեդոնիո Ֆերնանդեսին, Ռոբերտո Արլտին, Վիրխիլիո Պիներային, Վիտոլդ Գոմբռովիչին, Մանուել Պուիգին ։ Գրել է մի քանի կինոսցենարներ, այդ թվում Էկտոր Բաբենկոյի «Սրբազան սիրտ» ֆիլմի համար^[11]։

Ճանաչում

Պիլյայի ստեղծագործությունները թարգմանվել են անգլերեն, գերմաներեն, ֆրանսերեն (Ա. Բերմանի կողմից), իտալերեն և պորտուգալերեն։ Նրան շնորհվել է «Կասա դե լաս Ամերիկաս» մրցանակ (1967 թ.), բարսելոնյան հրատարակչության «Մոլորակ» մրցանակ (1997 թ.), Խոսե Դոնոսոյի Իբերոամերիկյան մրցանակ (2005 թ.), Ռոմուլո Գալեգոսի մրցանակ (2011 թ.):

Ստեղծագործություններ

Էսսեներ

• 1986 թ. Քննադատություն և արձակագրություն ("Crítica y ficción")
• 1993 թ. Արգենտինյան պատառիկներ ("La Argentina en pedazos")
• 1999 թ. Կարճ ձևեր ("Formas breves")
• 2000 թ. Մասեդոնիո Ֆերնանդեսի վեպի բառարան ("Diccionario de la novela de Macedonio Fernández")
• 2005 թ. Վերջին ընթերցողը ("El último lector")

Վեպեր

• 1980 թ. Արհեստական շնչառություն ("Respiración artificial")
• 1992 թ. Բացակա քաղաք ("La ciudad ausente")
• 1997 թ. Այրված փող ("Plata Quemada")
• 2010 թ. Գիշերային թիրախ ("Blanco nocturno")
• 2013 թ. Միակողմանի ճանապարհ ("El Camino de Ida")

Կարճ պատմվածքների հավաքածու

• 1967 թ. Ներխուժում ("La Invasión")
• 1975 թ. Ենթադրյալ անուն ("Nombre Falso")
• 1988 թ. Հավերժական բանտ ("Prisión perpetua")
• 1995 թ. Բարոյական հեքիաթներ ("Cuentos morales")

Գրականություն

• Pereira M.A., Pagano A. Ricardo Piglia y sus precursores. Buenos Aires: Corregidor, 2001.
• Ricardo Piglia: una poética sin límites/Adriana Rodríguez Pérsico, Jorge Fornet, eds. Pittsburgh: Instituto Internacional de Literatura Iberoamericana, Universidad de Pittsburgh, 2004.
• Mesa Gancedo D. Ricardo Piglia: la escritura y el arte nuevo de la sospecha. Sevilla: Universidad de Sevilla, 2006.
• Fornet J. El escritor y la tradición: Ricardo Piglia y la literatura argentina. México; Buenos Aires: Fondo de Cultura Económica, 2007.

Ծանոթագրություններ

1. Encyclopædia Britannica
2. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
3. Munzinger Personen (գերմ.)
4. Murió el escritor Ricardo Piglia — 2017.
5. https://www.princeton.edu/news/2017/01/17/ricardo-piglia-celebrated-latin-american-writer-who-had-profound-impact-students?section=topstories
6. Mariana Enriquez ganó el Premio José Donoso: integrará el Jurado del Premio Clarín Novela en noviembre (իսպ.) — 2024.
7. Guggenheim Fellows-ի տվյալների բազա
8. https://www.fundacionkonex.org/premios2014-letras
9. Gran Premio de Honor (իսպ.) — 2024.
10. Beatriz Sarlo. «Final» (իսպաներեն). BazarAmericano. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 20-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=404 (օգնություն)
11. Освящённое сердце(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում

Արտաքին հղումներ

• Կենսագրություն, մատենագիտություն Արխիվացված 2007-10-14 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռիկարդո Պիլյա» հոդվածին։