Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռեմի Ռոժե Մաթիս (ֆր.՝ Rémi Roger Mathis, նոյեմբերի 20, 1982[1], Բեզանսոն), ֆրանսիացի պատմաբան և գրադարանավար, անտիկ փորագրությունների, յանսենիզմի և 17-րդ դարի մասնագետ։
«Վիքիմեդիա Ֆրանսիա»-ի ղեկավար (2011-2014), Ֆրանսիայի ազգային գրադարանի տպագրության և լուսանկարչության բաժնի համադրող (2010 թվականից), Փարիզի Դեկարտ համալսարանի հումանիտար և հասարակական գիտությունների գրադարանի ղեկավար (2008-2010)։ Արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետ (2014) և ակադեմիական արմավենու շքանշանի ասպետ (2017):
Ռեմի Ռոժե Մաթիսը ծնվել է 1982 թվականի նոյեմբերի 20-ին Բեզանսոնում[8][9][10][11]։ 2003 թվականին Դիժոնի Կարնո լիցեյում դասընթացն ավարտելուց հետո[12] ընդունվել է խարտիաների ազգային դպրոց (ԵՆԿ)։ 2006 թվականին ստանալով պատմության մագիստրոսի կոչում[10], պատրաստել է նաև դոկտորական ատենախոսություն[13], բայց չի պաշտպանել[14][15][16][17]։ Ավարտել է ENC-ն 2007 թվականին արխիվագետ-պալեոգրաֆի դիպլոմով[18][19], իսկ 2008 թվականին Տեղեկատվական գիտությունների և գրադարանների ազգային դպրոցը (ENSSIB) գրադարանների համադրողի դիպլոմով։
2008-2010 թվականներին Փարիզի Դեկարտի համալսարանի հումանիտար և հասարակական գիտությունների գրադարանը ղեկավարելուց հետո, 2010 թվականից եղել է Ֆրանսիայի ազգային գրադարանի տպագրության և լուսանկարչության բաժնի համադրող՝ համադրելով 17-րդ դարի հավաքածուները և Nouvelles de l ' estampe գիտական ամսագիրը[20], որի խմբագիրն է նա։
Դասախոսում է ENC-ում տպագիր արտադրության պատմությանը, տեխնիկային, գրադարաններին և մատենագիտությանը ծանոթանալու վերաբերյալ[21]։
Նա Մամուլի ազգային կոմիտեի անդամ է[22] և պարբերաբար գրում է ժամանակակից նկարիչների մասին, ինչպիսին Չարլզ Դոնկերն է։ Նա նաև գիտական գրականության խորհուրդների անդամ է, հանդես գալով որպես քննադատ[23], և Պորտ Ռոյալի բարեկամների ընկերության անդամ[24]։
Նրա ուսումնասիրությունները կենտրոնանում են 17-րդ դարի պատմության, հատկապես յանսենիզմի և դիվանագիտության պատմության վրա: Իսկ դոկտորական ատենախոսությունը, որը նա այդպես էլ չպաշտպանեց, գրվել է Լյուսիեն Բելի և Օլիվյե Պոնսեի ղեկավարությամբ[25] և նվիրված է Սիմոն Առնո դե Պոմպոննին։ Le Monde-ի լրագրող Ֆրեդերիկ Ժուանյոն Մա2իսին համարում է «17-րդ դարի դիվանագիտական պատմության լավ գիտակ»: 2012 թվականին նա գիրք է գրում Պոմպոննի և Ռոբերտ Առնո դ'Անդիլի հարաբերությունների մասին՝ Solitaire և նախարար՝ նամակագրությամբ Առնո՝ Անդի-Առնո դե Պոմպոննից (1642-1673)։ 2009 թվականին հանդես է եկել որպես լայնական սիմպոզիումի համաղեկավար, որը տեղի է ունեցել Լիոնի բարձրագույն կրթության դպրոցում և նվիրված է 17-րդ դարում «դարակաշարեր» հասկացությանը, որի ժողովածուն լույս է տեսել հաջորդ տարի Papers on French Seventeenth Century Literature-ում[26], իսկ 2011 թվականին՝ Պոր-Ռոյալ աբբայության վերջին տարիների մասին սիմպոզիումը, որը հրատարակվել է 2012 թվականին[27]։
2015 թվականին Լոս Անջելեսի Գեթի գիտահետազոտական ինստիտուտում և Ֆրանսիայի ազգային գրադարանում ղեկավարել է Լյուդովիկոս XIV-ի օրոք տպագրված աշխատանքների ցուցահանդեսը[28][29]։
2015 թվականից տպագիր գործերի ազգային կոմիտեի հրատարակությունների տնօրենն է[10][30]։ Նույն թվականին Յան Սորդեի և Մալքոլմ Ուոլսբիի հետ հիմնել է ֆրանսիական մատենագիտական ընկերությունը, որտեղ դարձել է գանձապահ[10]։
2017 թվականին մշակել է Բուրգունդիա-Ֆրանշ-Կոնտեի նոր շրջանի զինանշանը[31][32], որը ստեղծվել է «Ֆրանշ-Կոնտեի և Բուրգունդիայի պատմաբանների և արխիվագետների կոլեկտիվի, գիտական ընկերությունների անդամների կողմից»։
Ռեմի Մաթիսը «Վիքիմեդիա Ֆրանսիա»-ի վարչության նախագահն էր 2011-2014 թվականներին[33]։ Այս պաշտոնում նա զբաղվում է Ֆրանսիայում համայնապատկերային ազատության օրինականացմամբ և դեմ է հանրային տիրույթում գտնվող ստեղծագործությունների թվայնացման մասնավորեցմանը:
2012 թվականին ընդգրկվել է հինգ ստորագրողների թվում թանգարաններում լուսանկարահանումների թույլտվության հարցը լուսաբանող բաց նամակ մշակույթի նախարարին[34]։ Այս նախաձեռնությունը հանգեցրեց նախարարական աշխատանքային խմբի ստեղծմանը[35], որի աշխատանքի գագաթնակետը 2014 թվականին նախարարության «Բոլոր լուսանկարիչները» խարտիայի հրապարակումն էր, որը խրախուսում էր լուսանկարչությունը և հավաքածուների լայն տարածումը լուսանկարչության միջոցով՝ պարզ կանոնների և օրենսդրության պահպանման պայմանով[36]։
2013 թվականի ապրիլին ֆրանսիական DCRI հետախուզական գործակալությունը ճնշում գործադրեց Ռեմի Մաթիսի վրա՝ ֆրանսերեն Վիքիպեդիայում «Pierre-sur-ot Military Radio» հոդվածը հեռացնելու համար։ Այն ժամանակ Le Figaro-ն գրել էր, որ «Ռեմի Մատիսը հնազանդվեց ճնշման տակ»։ Դրանից անմիջապես հետո հոդվածը վերականգնվեց մեկ այլ երկրի մասնակցի կողմից և, Սթրեյզանդի էֆեկտի շնորհիվ, մի քանի ժամվա ընթացքում դարձավ ֆրանսերեն Վիքիպեդիայի ամենաքննարկվող հոդվածը, ինչպես նաև թարգմանվեց այլ լեզուներով[37][38][39][40][41]։
Ջիմմի Ուելսը Ռեմի Մաթիսին «Տարվա վիքիպեդիստ» է անվանել 2013 թվականի օգոստոսին Հոնկոնգում կայացած հերթական Վիքիմանիայում[42]։ 2013 թվականին Իլ դը Ֆրանս շրջանի պատվերով կատարված ուսումնասիրությունը նրան դասել է տասներորդ տեղում «գիտելիք» բառի հետ կապված անհատականությունների շարքում[43]։
2014 թվականին նա, ինչպես սպասվում էր, պետք է մշակույթի նախարարությունից նշանակվեր HADOPI կոլեգիա[44]։ Հաստատության գլխավոր քարտուղար Էրիկ Ուոլթերը շեշտեց իր փորձի կարևորությունը Hadopi-ի կոլեգիայի և առաքելության համար[45]։ Այնուամենայնիվ, նշանակումը տեղի չունեցավ։ Ըստ մի շարք դիտորդների (օրինակ՝ «Ազատ էլեկտրոն»[46], ZDnet[47], «Նումերամա»[48] և այլն), Մատիսի թեկնածությունն առաջացրել է իրավատերերի ներկայացուցիչների դժգոհությունը։
«Վիքիմեդիա Ֆրանսիա»-ի նախագահի պաշտոնը թողնելուց հետո Մաթիսը հիմնել է սեփական գիտական խորհուրդը, որի նախագահ է դարձել նույն 2014 թվականին։ 2017 թվականի հոկտեմբերի 18-ին Սեդրիկ Վիլանիի, Ֆրեդերիկ Մարտելի և Լորան Լե Բոնի հետ միասին նա հայտարարեց «Վիքիմեդիա Ֆրանսիա»-ից և նրա գիտական խորհրդից հեռանալու մասին՝ բողոքելով Վիքիմեդիա Հիմնադրամի ենթադրյալ անգործության դեմ՝ ընդդեմ ենթադրյալ հետապնդման մեղադրանքների, ներառյալ նախագահ Քրիստոֆ Էների մասնակցությամբ մեկ դրվագ[49]։
Մաթիսը մշակույթի և կապի նախարարի 2014 թվականի հունվարի 16-ի հրամանով արժանացել է արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետի[50]։ Մեդալը նրան հանձնել է Ալեն Սեբանը 2014 թվականի հունիսի 14-ին, Պոմպիդու կենտրոնի նախագահ[51]։
Նաև երիտասարդության, սպորտի և ասոցիացիայի պարտավորությունների ասոցիացիայի բրոնզե մեդալակիր է[10] և ակադեմիական արմավենու շքանշանի ասպետ 2017 թվականի հուլիսի 14-ից[52]։
Հայրը՝ Քրիստիան Մաթիս, հնէաբան[10]։ Կինը՝ Մարի-Ալիս Մաթիս, նյարդաբան[10]։
Նրա մյուս հրապարակումների ամբողջական ցանկը տես այստեղ։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.