Նիկ Քեյվ

Նիկ Քեյվ (անգլ.՝ Nick Cave, լրիվ անուն՝ Նիկոլաս Քեյվ, անգլ.՝ Nicholas Edward Cave, սեպտեմբերի 22, 1957(1957-09-22)^{[1][2][3][…]}, Warracknabeal^[4][2])՝ ավստրալիացի ռոք–երաժիշտ, պոետ, գրող, երգերի և ֆիլմերի հեղինակ, սցենարիստ։ Nick Cave and the Bad Seeds, Grinderman, The Birthday Party, Boys Next Door խմբերի առաջնորդ։

Նիկ Քեյվ
Բնօրինակ անուն	անգլ.՝ Nick Cave
Ի ծնե անուն	անգլ.՝ Nicholas Edward Cave
Ծնվել է	սեպտեմբերի 22, 1957(1957-09-22)[1][2][3][…] (67 տարեկան) Warracknabeal[4][2]
Երկիր	Ավստրալիա
Ժանրեր	ռոք, ալտերնատիվ ռոք, գոթիկ ռոք, գարաժ ռոք, Քանթրի և բլյուզ
Մասնագիտություն	դերասան, երգիչ, կոմպոզիտոր, վիպասան, գրող, լիբրետիստ, սցենարիստ, դաշնակահար, հեղինակ-կատարող, երգերի հեղինակ, կինոռեժիսոր և երաժիշտ
Երգչաձայն	բաս
Գործիքներ	կիթառ, վոկալ[5] և դաշնամուր[5]
Լեյբլ	Mute Records
Կրթություն	Caulfield Grammar School? և Wangaratta High School?
Անդամակցություն	Nick Cave and the Bad Seeds, Grinderman?, The Birthday Party և The Boys Next Door
Ամուսին	Susie Bick?[6]
Պարգևներ	[7] Ivor Novello Awards? [8] APRA Music Awards? [9] ARIA Award for Single of the Year? ARIA Award for Best Original Soundtrack, Cast or Show Album? [10] ARIA Award for Best Male Artist? ARIA Award for Best Pop Release? ARIA Award for Best Male Artist? ARIA Award for Best Independent Release? ARIA Award for Best Adult Contemporary Album? և Libera Award for Best Live Act?
Կայք	nickcave.com theredhandfiles.com
Nick Cave Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Նիկոլաս Էդվարդ Քեյվը ծնվել է 1957 թվականի սեպտեմբերի 22-ին Ուորակնաբիլ քաղաքում (Վիկտորիա նահանգ, Ավստրալիա), անգլերեն լեզվի ուսուցիչ Քոլին Ֆրանկ Քեյվի և գրադարանի աշխատակից Դոուն Քեյվի ընտանիքում։ Ունի երկու ավագ եղբայր՝ Թիմ (ծնվ. 1952) և Փիթեր (ծնվ. 1954), և փոքր քույր Ջուլի (ծնվ. 1959)։ Նա մեծացել է անգլիական ընտանիքում։

Գեղարվեստի քոլեջում սովորելու ժամանակ Քեյվը հանդիպեց Միք Հարվիին, ում հետ կազմակերպեց իր հետագա երաժշտական գրեթե բոլոր նախագծերը։ Առաջինը 1970-ականների վերջին դարձավ Boys Next Door խումբը, որը բաժանվեց 1980 թվականին։

Դրանից հետո ստեղծվում է The Birthday Party խումբը, որն այդպես է անվանվել ի հիշատակ Դոստոևսկու «Ոճիր և պատիժ» վեպի տեսարաններից մեկի։ Խումբը մեկնում է Եվրոպա, և կազմալուծվում է մինչև 1983 թվականը։ Դրանից քիչ առաջ Նիկ Քեյվը ծանոթանում է Բլիքսա Բարգելդի հետ, որը գերմանական Einstürzende Neubauten խմբի ղեկավարն է, և շուտով նրան առաջարկում է խաղալ իր մոտ։ Բլիքսան համաձայնվում է և մասնակցում է Քեյվի նախագծերին մոտ 20 տարվա ընթացքում։

Այսպես, 1984 թվականին թողարկվում է Քեյվի նոր խմբի՝ Nick Cave and the Bad Seeds, առաջին ալբոմը՝ From Her To Eternity։ Քեյվանին մեծ հաջողություն են բերում Let Love In, Henry's Dream և Murder Ballads ալբոմները։ Murder Ballads-ի ալբոմում առկա են Քեյվայի դուետները Քայլի Մինոուգի և Պի Ջեյ Հարվիի հետ։

Քեյվան բնութագրում են որպես մռայլ և խոժոռ երաժիշտ, նրան հաճախ նույն շարքում են դնում Թոմ Ուեյթսի և Լեոնարդ Քոհենի հետ^[11]։

2006 թվականին Նիկ Քեյվը ստեղծում է նոր նախագիծ՝ «Grinderman» քառյակը խմբի հիման վրա, որն ուղեկցում էր նրան այսպես կոչված «սոլո» շրջագայության ժամանակ։ 2007 թվականին թողարկվեց դեբյուտային համանուն ալբոմը, իսկ 2010 երկրորդ՝ «Grinderman 2» ալբոմը։

Անձնական կյանք

Հարաբերություններ է ունեցել The Bad Seeds-ի 1970-ականների վերջից մինչև 1980-ականների կեսերի անդամ Անիտա Լեյնի հետ (Anita Lane)։ Նա ունեցել է անվիճելի ուժեղ ազդեցություն Քեյվի և նրա աշխատանքի վրա, հաճախ հանդես գալով որպես նրա «մուսա»։ Հակառակ դրան, Քեյվն ու Լեյնը հազվադեպ էին գրանցվում միասին։ Համագործակցության ամենահայտնի պտուղը Լեյնի էպիզոդիկ հայտնվումն էր Բոբ Դիլանի «Death Is Not The End» քավեր տարբերակում (Murder Ballads ալբոմ), և Serge Gainsbourg/Jane Birkin «Je t’aime/ I love you nor do I» երգի քավեր տարբերակը։ Լեյն՝ From Her to Eternity երգի գլխավոր տեքստի համահեղինակ, ինչպես նաև «Stranger Than Kindness» երգի տեքստի հեղինակ (Your Funeral, My Trial)։ Քեյվը, Լիդիա Լանչը և Լեյնը միասին ստեղծել են «AS-FIX-E-8» հումորային գիրքը՝ «Pussy Galore»–ի ոճով։

«And the Ass Saw the Angel» դեբյուտային վեպի ավարտից հետո Քեյվը Արևմտյան Բեռլինից հեռանում է մինչև Բեռլինի պատի անկումը և ուղևորվում է Սան Պաուլո, Բրազիլիա, որտեղ հանդիպում է բրազիլացի լրագրող Վիվիեն Կարնեյրոյին (Viviane Carneiro): 1991 թվականի մայիսի 10–ին ծնվում է նրա որդին՝ Լյուկը, բայց նրանք այդպես էլ չեն ամուսնանում։

Նիկ Քեյվի երկրորդ որդին՝ Ջետրո (ծնվ. 1991) ապրում է Ավստրալիայում իր մոր, Beau Lazenby, և կառուցում է մոդելային կարիերա^[12]։

1990-ականների կեսերին Պի Ջեյ Հարվիի հետ կարճատև, բայց բուռն հարաբերությունները Քեյվի երաժշտական ոճում շոշափելի հետք թողեցին. Murder Ballads ալբոմը, որը ձայնագրված էր այդ ժամանակ (1995 թ.), խմբին բերեց ամենամեծ հաջողությունը (Henry Lee –ի տեսահոլովակներից հետո, Պի Ջեյ Հարվիի հետ միասին) և Where the Wild Roses Grow (Քայլի Մինոուգի հետ միասին) MTV-ն առաջադրել է Քեյվին որպես «1996 թվականի լավագույն տղամարդ նկարիչ»), և նրան հետևող The Boatman's Call–ի կանչը համարվում է նրա ստեղծագործական ակմե^[13][14][15]։

Բրիտանացի մոդել Սյուզի Բիկին հանդիպել է 1997 թվականին։ The Damned խմբի Phantasmagoria (1985) ալբոմի շապիկի աստղը և մոդել Վիվիեն Վեսթվուդը, նա լքել է իր աշխատանքը, և 1999 թվականի ամռանը տեղի է ունեցել ամուսնություն։ Երկվորյակներ՝ Արթուրն ու Էրլը, ամուսնացել են 2000 թվականին^[16][17]։ Զույգը որոշ ժամանակ ապրել է Հոուվի մոտակայքում գտնվող լողացող տանը։ Այս պահին նրանք ապրում են Բրայթոն և Հոուֆում, Անգլիաում։ 2015 թվականի հուլիսի 14-ին Արթուր Քեյվը ողբերգական մահով մահացել է (գտնվելով LSD-ի ազդեցության տակ^[18])՝ ընկնելով Բրայթոնի ժայռից^[19]։

Քեյվը «Into My Arms»–ը կատարել է Մայքլ Հաթչենսի (Michael Hutchence) հեռուստատեսությամբ հեռարձակվող հուղարկավորության ժամանակ, սակայն հրաժարվել է խաղալ տեսախցիկների առջև։ Քեյվը Հաթչենսի միակ երեխայի՝ Հեվենլի Հիրանի Թայգերի դստեր՝ Լիլի Հաթչենսի կնքահայրն է (Heavenly Hiraani Tiger Lily)^[20]։

Կրոնի նկատմամբ վերաբերմունք

Նախկինում Քեյթն իրեն քրիստոնյա էր համարում։ Նրա կողմից թողարկված երաժշտության և երգերի վերաբերյալ դասախոսություններում նա պնդում էր, որ ցանկացած ճշմարիտ սիրո երգը Աստծո ուղղությամբ երգ է (Աստծո համար, Աստծուց՝ song for God), ինչպես նաև վերագրում էր իր երաժշտության մեղմացումը (և հասունացումը) Հին Կտակարանից ուշադրությունը Նորին տեղափոխելու համար։ Նա չի պատկանում որոշակի դավանանքի և իրեն առանձնացրեց կրոնից՝ որպես «զուտ ամերիկյան երևույթ, որը գողացավ, սեփականաշնորհեց Աստծո անունը»^[21]։ 2009-ին The Guardian-ին տված հարցազրույցում նա ասաց. «Ես անձամբ հավատո՞ւմ եմ անձնավորված Աստծուն։ Ոչ»^[22]։

Los Angeles Times–ի վերջին հոդվածը բացատրեց. «Ես կրոնասեր չեմ, քրիստոնյա չեմ, բայց իրավունք եմ վերապահում հավատալ Աստծո գոյությանը։ Դա նման է փորձել ապացուցել մի բան, որն անհնար է ապացուցել... Ես քննադատում եմ [պաշտոնական] կրոններին, թե որքան ավերում են դրանք։ Բայց ես, որպես երաժիշտ և որպես ստեղծագործող, հավատում եմ, որ չեմ կարող անել առանց դրա`առանց աստվածային մի կտոր, որը ներթափանցում է իմ երգերի միջով»^[23]։

«Բաննի Մանոյի մահը» գրքի շնորհանդեսի ժամանակ, 2009 թվական

Գրական գործունեություն

Նիկ Քեյվի անհատականությունն ու գործը մեծապես ազդվել են գեղարվեստական գրականության վրա, ինչը մանկուց մեծ տպավորություն թողեց նրա վրա։ Ըստ Քեյվի^[24]՝ ինքը գրականության լավ ուսուցիչ ուներ, և հայրը փորձեց գրքերից երկու հատվածներ «գլուխը մտցնել». Նաբոկով Լոլիտայի բացման տեսարանը և Դոստոևսկու «Ոճիր և պատիժ» սպանության տեսարանը։

Քեյվը գրել է «And the Ass Saw the Angel» վեպը, որը լույս է տեսել 1989 թվականին։ Բացի այդ, Նիկ Քեյվը բանաստեղծական ժողովածուների հեղինակն է՝ «Թանաքի թագավոր։ Թոմ I» և «Թանաքի թագավոր։ Թոմ II»։ 2009-ի սեպտեմբերին լույս տեսավ Քեյվերի երկրորդ վեպը ՝ «Մահվան Բաննի Մանոյի» մահը (The Death of Bunny Munro): Երկու գրքերը թարգմանվել են ռուսերեն։

Սկավառակագրություն

Boys Next Door

• Door Door (1979)

The Birthday Party

• The Birthday Party (Hee Haw) (1980)
• Prayers On Fire (1981)
• Junkyard (1982)
• Mutiny! / Bad Seed (1983)

Nick Cave and the Bad Seeds

• From Her to Eternity (1984)
• The Firstborn Is Dead (1985)
• Kicking Against the Pricks (1986)
• Your Funeral… My Trial (1986)
• Tender Prey (1988)
• The Good Son (1990)
• Henry's Dream (1992)
• Live Seeds (1993)
• Let Love In (1994)
• Murder Ballads (1996)
• The Boatman's Call (1997)
• Live at the Royal Albert Hall (1998)
• No More Shall We Part (2001)
• Songs For A November Night (2002) (unofficial)
• Nocturama (2003)
• Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus (2004)
• B-Sides & Rarities (3 CD) (2005)
• Dig, Lazarus, Dig!!! (2008)
• Push the Sky Away (2013)
• Skeleton Tree (2016)
• Ghosteen (2019)
• Wild God (2024)

Singes

• What A Wonderful World (with Shane MacGowan)
• Where The Wild Roses Grow (with Kylie Minogue)
• Henry Lee (with PJ Harvey)

Grinderman

• Grinderman (2007)
• Grinderman 2 (2010)

Other

• Burnin' The Ice (1983) (with Die Haut)
• White Lunar (2009) (with Warren Ellis)

Solo

• The Secret Life Of The Love Song (1999)
• Here Comes The Sun (2002)

Տես նաև

• Բլիքսա Բարգելդ
• Ուորեն Էլիս

Ծանոթագրություններ

1. Encyclopædia Britannica
2. Discogs — 2000.
3. filmportal.de — 2005.
4. ČSFD (չեխերեն) — 2001.
5. Montreux Jazz Festival Database
6. The Guardian.com, The Guardian — 1999. — ISSN 1756-3224; 1354-4322
7. Australian Honours Search Facility
8. https://beta.musikwoche.de/details/380225
9. https://web.archive.org/web/20090918020003/http://www.apra-amcos.com.au/APRAAwards/MusicAwards/History/1996Winners.aspx
10. Internet Movie Database — 1990.
11. «Nick Cave and the Bad Seeds — Nocturama. Review from Stylus Magazine». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
12. Fiona Byrne (2008 թ․ սեպտեմբերի 28). «Cave boy joins cool kids club». Herald & Weekly Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 1-ին. {{cite news}}: Invalid |url-status=404 (օգնություն)
13. Q Magazine, March 1996, pg. 93
14. NME, December 21-28, 1996, pg. 66-67
15. Melody Maker, December 21-28, 1996, pg. 66-67
16. Baker, Lindsay (2003 թ․ փետրվարի 1). «Feelings are a Bourgeois luxury». The Guardian. London. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 20-ին.
17. Pero Bilcic. «Nick Cave Online». Nick-cave.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 2-ին.
18. «Nick Cave's son Arthur took LSD before cliff fall, inquest told». BBC. 2015 թ․ նոյեմբերի 10.
19. «Ник Кейв потерял сына». Газета.Ru. 2015 թ․ հուլիսի 15. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 15-ին.
20. Richard Simpson (2002 թ․ ապրիլի 10). «Sir Elton agrees to become godfather to Liz's Damian». The Evening Standard (London). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 1-ին. {{cite news}}: Invalid |url-status=404 (օգնություն)
21. Bartlett, Thomas (2004 թ․ նոյեմբերի 18). «The Resurrection of Nick Cave: The most talented romantic Christian poet rocker in the world talks to Salon about his new record and his return to songwriting form. Interview in Salon Magazine, 18 November 2004». Dir.salon.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 2-ին.
22. Claire Armitstead (2009 թ․ սեպտեմբերի 11). «Nick Cave on the Death of Bunny Munroe. The Guardian Books Podcast, 11 September 2009». Guardian. UK. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 10-ին.
23. John Payne (2010 թ․ նոյեմբերի 29). «Nick Cave's master plan». Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
24. «Интервью Кейва для Juice Magazine, 1993, G. W. McLennan». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.

Արտաքին հղումներ

• Официальный сайт текущего проекта Ника Кейва — группы Grinderman Արխիվացված 2013-12-22 Wayback Machine(անգլ.)
• Официальный сайт Nick Cave and the Bad Seeds Արխիվացված 2008-10-17 Wayback Machine(անգլ.)
• Неофициальный сайт Ника Кейва(անգլ.)
• Вad Seed — большая подборка материалов о Нике Кейве(сайт поклонников)(անգլ.)
• Straight To You — О Нике Кейве по-русски
• Կաղապար:Lib.ru
• Ник Кейв (անգլ.) Internet Movie Database կայքում(անգլ.)
• Dig, Lazarus, Dig!!! — Pitchfork, рецензия
• Ник Кейв: «Никому не нравятся мои усы»(չաշխատող հղում)
• Listen&Read. Ник Кейв: чем мрачнее, тем лучше

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկ Քեյվ» հոդվածին։