Հալիմեդե (արբանյակ)

Հալիմեդե (հին հունարեն՝ Ἁλιμήδη), նույնպես հայտնի է որպես Նեպտուն IX, Նեպտուն մոլորակի անկանոն բնական արբանյակ։ Հայտնաբերվել է Մեթյու Հոլմանի, Ջոն Կավելաարսի, Թոմի Գրավի, Ուիզլի Ֆրեյզերի և Դեն Միլիսավլյևիչի կողմից 2002 թվականի օգոստոսի 14-ին^[6]։

Նեպտունի անկանոն արբանյակներ

Հալիմեդե (S/2002 N 1; Նեպտուն IX) հին հունարեն՝ Αλιμήδη
Հիմնական տվյալներ
Հայտնաբերվել է	14 օգոստոսի 2002 թ.[1][2] թ. (Մեթյու Հոլմանի, Ջոն Կավելաարսի, Թոմի Գրավի, Ուիզլի Ֆրեյզերի և Դեն Միլիսավլյևիչի կողմից)
Հեռավորությունը Նեպտուն	16 611 000 կմ[3]
Ուղեծրային տվյալներ
Մեծ կիսաառանցք	16 611 000 կմ[3]
Էքսցենտրիսիտետ	0,2646[3]
Սիդերիկ պարբերություն	1879,08 օր (5,14 a)
Թեքվածություն	112,712°[3] (Նեպտունի հասարակածի նկատմամբ)
Ֆիզիկական հատկանիշներ
Շառավիղ	62 կմ[4][5]
Միջին խտություն	1,5 գ/սմ3 ենթադրված
Ալբեդո	0.04 ենթադրված[4]
Մթնոլորտային տվյալներ

Հալիմեդեն Նեպտունի արբանյակների միջև երկրորդն է իր էքսցենտրիսիտետով և երրորդը թեքմամբ^[7]։ Ցույց տրված դիագրամի վրա այն համեմատված է Նեպտունի այլ արբանյակների հետ։ Հորիզոնական գծից վեր գտնվող արբանյակները ունեն ուղիղ շարժում, իսկ ներքև ընկածները՝ հակադարձ։ Դեղին գծերը ցույց են տալիս պերիկենտրոնից ապոկենտրոն ընկած հեռավորությունը, ներկայացնելով էքսցենտրիսիտետը։

Հալիմեդեն ունի մոտ 62 կիլոմետր տրամագիծ (ենթադրելով, որ նրա ալբեդոն կազմում է 0,04)^[4]։ Այն ունի բնական (գորշ) գույն տեսանելի լույսում։ Քանի որ, Հալիմեդեն ունի Ներեիդային չափազանց նման գույն, չափազանց հավանական է (41%^[6]), որ այն գոյացել է Ներեիդայի և այլ մարմնի բախման արդյունքում, և հանդիսանում է Ներեիդայի բեկորը^[8]։

Հալիմեդեն, ինչպես և Նեպտունի այլ արտաքին արբայակները, անվանվել է 50 ներեուհիներից մեկի անունով։ Մինչև նրա պաշտոնական անվանում ստանալը 2007 թվականի փետրվարի 3-ին, Նեսոն կրում էր նախնական S/2002 N 1 անվանումը^[1]։

Ծանոթագրություններ

1. ՌՇԼ (2011 թ․ հուլիսի 21). «Մոլորակների արբանյակների հայտնաբերման տվյալները». Ռեակտիվ Շարժման Լաբորատորիա. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
2. Գրին, Դենիել Վ. Ե. (2003 թ․ հունվարի 13). «Նեպտունի արբանյակներ». ՄԱՄ թերթիկ. 8047. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
3. Ջակոբսոն, Ռ. Ա. (2008). «NEP078 – ՌՇԼ արբանյակների էֆեմերիդները». Մոլորակների արբանյակների միջին ուղեծրային տվյալները. Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
4. Սքոթ Շեփարդ, Դևիդ Ջուիտ, Ժան Կլեյնա (2006). «Նեպտունի շուրջ «նորմալ» անկանոն արբանյակների որոնումը». Աստղագիտական ամսագիր. 132: 171–176. doi:10.1086/504799. {{cite journal}}: Unknown parameter |Bibcode= ignored (|bibcode= suggested) (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
5. Շեփարդ, Սքոթ Ս. «Նեպտունի հայտնի արբանյակները». Մոլորակների մագնետիզմի բաժին (Կարնեգիի Ինստիտուտ Վաշինգտոնում). Վերցված է 2008 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
6. Հոլման, Մ. Ջ.; Կավելաարս, Ջ. Ջ.; Գրավ, Տ. (2004). «Նեպտունի հինգ անկանոն արբանյակների հայտնաբերումը» (PDF). Նեյչր. 430 (7002): 865–867. Bibcode:2004Natur.430..865H. doi:10.1038/nature02832. PMID 15318214. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=3 (օգնություն)
7. Ուիլյամս, Դևիդ Ռ. (2008 թ․ հունվարի 22). «Նեպտունի արբանյակների փաստերը». ՆԱՍԱ (Ազգային տիեզերական գիտությունների տվյալների կենտրոն). Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 3-ին.
8. Գրավ, Թոմի; Հոլման, Մեթյու; Ֆրեյզեր, Ուիզլի (2004 թ․ սեպտեմբերի 20). «Նեպտունի և Ուրանի անկանոն արբանյակների ֆոտոմետրիան». Աստղագիտական ամսագիր. 613 (1): L77–L80. arXiv:astro-ph/0405605. Bibcode:2004ApJ...613L..77G. doi:10.1086/424997.

Արտաքին հղումներ

Մեդիա ֆայլեր

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հալիմեդե (արբանյակ) կատեգորիայում։

• Մեթյու Հոլմանի Նեպտունի էջը
• Դևիդ Ջուիտի էջերը
• Նեպտունի հայտնի արբանյակները (Սքոթ Շեփարդ)
• ՓՄԿ` Բնական արբանյակների էֆեմերիդները
• Միջին ուղեծրային տվյալները (ՆԱՍԱ)