Ելենա Միլաշինա

Ելենա Վալերեվնա Միլաշինա (ռուս.՝ Елена Валерьевна Милашина, 1977^[2][3][4], Դալնեգորսկ, Q37782907?, Պրիմորիեի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս լրագրող, «Նովայա Գազետա» հատուկ ծրագրերի բաժնի հատուկ թղթակից և խմբագիր։

Ելենա Միլաշինա ռուս.՝ Елена Милашина[1]
Ծնվել է	1977[2][3][4]
Ծննդավայր	Դալնեգորսկ, Q37782907?, Պրիմորիեի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան
Մայրենի լեզու	ռուսերեն
Կրթություն	ՄՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետ (2001)
Մասնագիտություն	լրագրող, իրավապաշտպան, գրող, լրագրող, խմբագիր և investigative journalist
Աշխատավայր	Նովայա Գազետա
Պարգևներ և մրցանակներ	Կանանց արիության միջազգային մրցանակ [5] Ռուսաստանի Ոսկե փետուր [6] Արևելյան Եվրոպայի ազատ մամուլ [7][8] Redkollegia? [9] Բրյուսելի ազատ համալսարանի պատվավոր դոկտոր [10] Journalism as a Profession? [11] և Անդրեյ Սախարովի անվան ազատության մրցանակ
Elena Milashina Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Ելենա Միլաշինան ծնվել է 1977 թվականի հոկտեմբերի 28-ին, Պրիմորիեի երկրամասի Դալնեգորսկ քաղաքում։ Սովորել է Ամուրսկ քաղաքի դպրոցում։ 1994-1995 թվականներին մասնակցել է FLEX փոխանակման ծրագրին, ինչն էլ նրան օգնել է հետագայում ընդունվել Մոսկվայի պետական համալսարան^[12]։

Սովորելու ընթացքում` 1997 թվականից, Ելենա Միլաշինան սկսել է աշխատել «Նովայա Գազետա» թերթում որպես լրագրող և թղթակից։ Նրա դաստիարակներից մեկը Աննա Պոլիտկովսկայան էր։ 2000 թվականին Ելենա Միլաշինան հրատարակել է Կուրսկի ատոմային սուզանավի աղետի վերաբերյալ մի շարք նյութեր, որոնց համար նա ստացել է Ռուսաստանի լրագրողների միության «Ռուսաստանի ոսկե գրիչ» մրցանակը՝ «Լրագրողական հետաքննություններ» անվանակարգում։ 2001 թվականին ավարտել է Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի լրագրության ֆակուլտետը։ Ելենա Միլաշինայի մասնագիտական հետաքրքրությունների շրջանակը ընդգրկում էր կոռուպցիայի, Հյուսիսային Կովկասում և Չեչնիայում մարդու իրավունքների ոտնահարման, մասնավորապես, Բեսլանում ահաբեկչական գործողության հետաքննության (2004), Աննա Պոլիտկովսկայայի (2006) և Նատալյա Էստեմիրովայի (2009) սպանությունների և Հարավային Օսիայում (2008) հակամարտության թեմաներով նյութերի հրապարակումը։ 2009 թվականի հոկտեմբերին Ելենա Միլաշինան դարձաել է Human Rights Watch մարդու իրավունքների միջազգային կազմակերպության ամենամյա մրցանակի դափնեկիր^[13]։ 2006 թվականի փետրվարի 16-ին Միլաշինան Բեսլանում հարձակման է ենթարկվել^[14]։

2010 թվականի մարտին Ելենա Միլաշինան ստորագրեց Ռուսաստանի ընդդիմության կոչը՝ «Պուտինը պետք է հեռանա»։ 2012 թվականի ապրիլի 5-ին Ելենա Միլաշինան ծեծի ենթարկվեց Մոսկվայի մերձակայքում գտնվող Բալաշիխայում։ Հարձակվողները դաժան ծեծի էին ենթարկել և թալանել նրան, իսկ ոստիկանական պարեկությունը ժամանել էր մեկուկես ժամ անց և օգնություն չէր ցուցաբերել^[15]։

2013 թվականի մարտի 8-ին Ելենա Միլաշինան պարգևատրվել է ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի «Աշխարհի համարձակ կանայք» հատուկ մրցանակով։

Լրագրողական անվախ և քաջարի աշխատանքի համար, Ռուսաստանում և հարևան երկրներում մարդու իրավունքների պաշտպանության համար մենք Ելենա Միլաշինային ճանաչել ենք որպես համարձակ կին։ - ԱՄՆ պետքարտուղար Ջոն Քերի

Մրցանակը Ելենա Միլաշինային էր հանձնել ԱՄՆ նախագահի կինը` Միշել Օբաման^[16]։

2015 թվականին Ելենա Միլաշինան զբաղվում էր Նոժայ-Յուրտ թաղամասի ոստիկանության բաժնի պետի և անչափահաս աղջկա ամուսնության հետաքննության գործով։ Այս դեպքի հետաքննության հետ կապված նա մահվան սպառնալիքներ էր ստացել^[17].։

2017 թվականին Ելենա Միլաշինան դարձավ Չեչնիայում գեյերի զանգվածային հետապնդման հետաքննության հեղինակ, որի հետ կապված էլ ստացել էր մեծ թվով սպառնալիքներ։ 2019 թվականին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը «Նովայա Գազետա»-ի և «Միլաշինան ընդդեմ Ռուսաստանի» գործով արձանագրել էր խոսքի ազատության խախտում ռուսաստանյան դատավարության ընթացքում և 2003 թվականին հրապարակված Միլաշինայի հոդվածով «Կուրսկի գործը» պետք է վերաբացվի^[18]։

Պարգևներ

• Ռուսաստանի Լրագրողների միության «Ռուսաստանի ոսկե գրիչ» մրցանակ «Լրագրողական հետաքննություններ» անվանակարգում (2001) - Կուրսկի միջուկային սուզանավի աղետի մասին նյութերի շարքի համար^[19]
• Human Rights Watch-ի Ալիսոն դե Ֆորջեսի անվան մրցանակ (2009) «Անձնական խիզախության, կոռուպցիայի դեմ պայքարի և Ռուսաստանում մարդու իրավունքների պաշտպանության համար»։
• Մոսկվայի Հելսինկյան խմբի մրցանակ (2009) - «լրագրողական գործունեության համար` մարդու իրավունքների արժեքների առաջընթացի համար»^[20]
• ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի «Աշխարհի խիզախ կանայք» մրցանակ (2013) - «անվախ և համարձակ լրագրողական աշխատանքի և Ռուսաստանում ու հարևան երկրներում մարդու իրավունքների պաշտպանության համար»^[21]։
• Ախմեդնաբի Ախմեդնաբիևի անվան մրցանակ (2015) - 2014 թվականի նոյեմբերի 7-ին լույս տեսած «Մատների շուրջը» հոդվածի համար^[22]։
• Գերդ Բուցերիուսի անվան «Արևելյան Եվրոպայի ազատ մամուլ» մրցանակ (2016) «Չեչնիայի իշխանությունների կողմից քննադատությունը ճնշելու համար օգտագործված «ահաբեկման մարտավարության վերաբերյալ իրազեկման մակարդակի բարձրացման գործում ունեցած ավանդի համար»^[23]։
• «Խմբագրական խորհուրդ» մրցանակ (2017) (Իրինա Գորդիենկոյի և Ելենա Կոստյուչենկոյի հետ համատեղ) - «Չեչնիայում գեյերի հետապնդման և սպանության վերաբերյալ հրապարակումների շարքի համար»^[24]։

Ծանոթագրություններ

1. https://meduza.io/feature/2023/07/04/trebovali-razblokirovat-gadzhety-oni-otkazalis-milashinoy-za-eto-slomali-paltsy
2. Third Section Case Novaya Gazeta and Milashina v. Russia — ECHR.
3. First Section Case Novaya Gazeta and Milashina v. Russia — ECHR.
4. Elena Milashina — Vrije Universiteit Brussel.
5. https://apnews.com/article/russia-chechnya-milashina-attacked-e60510dd6bc9496071ec8fdd09ffd65b
6. https://novayagazeta.ru/articles/2002/02/11/15790-laureaty-premiy-soyuza-zhurnalistov-rossii-za-2001-god-zolotoe-pero-rossii
7. https://frittord.no/en/prizes/free-media-awards
8. https://frittord.no/en/prizes/free-media-awards/elena-milashina-russia
9. https://redkollegia.org/archives/authors/elena-milashina
10. https://cavavub.be/nl/eredoctoraten
11. https://www.colta.ru/news/16857-vruchena-premiya-professiya-zhurnalist
12. VOA: Российские власти «закрыли» школьникам Америку // Голос Америки. — 2014.
13. Елена Милашина // Human Rights Watch. — 2011.
14. Письмо главного редактора Արխիվացված 2008-09-04 Wayback Machine, Дмитрий Муратов, Новая газета, 25 декабря 2006 г.
15. Би-Би-Си: «Журналистку „Новой газеты“ избили в Подмосковье»
16. «Российский журналист Елена Милашина получила награду США за женское мужество | ИноСМИ - Все, что достойно перевода». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 12-ին.
17. "Новая газета": Елене Милашиной угрожают убийством // Радио Свобода : радио. — 2015, июня.
18. Постановление ЕСПЧ по заявлению № 4097/06(անգլ.)
19. ЛАУРЕАТЫ ПРЕМИЙ СОЮЗА ЖУРНАЛИСТОВ РОССИИ ЗА 2001 ГОД «ЗОЛОТОЕ ПЕРО РОССИИ» // Новая газета : газета. —М., 202.
20. Люди слова и дела. — 2009. — № 143.
21. Ануш Аветисян. Российский журналист Елена Милашина получила награду США за женское мужество // Голос Америки : редио. — 2013.
22. Победителем конкурса в память об Ахмеднаби Ахмеднабиеве стала Елена Милашина // Кавказский Узел. — 2015.
23. Журналисты Елена Милашина и Сеймур Хази удостоены премии имени Герда Буцериуса // Московская Хельсинкская группа. — 2016.
24. ЛЕНА МИЛАШИНА, ИРИНА ГОРДИЕНКО: «РАСПРАВЫ НАД ЧЕЧЕНСКИМИ ГЕЯМИ (18+)» // Премия «Редколлегия». — 2017.

Արտաքին հղումներ

• «Елена Милашина». «Новая газета» — Материалы автора.
• Григорий Туманов. Елена Милашина: «Пока Чечня не заговорит, ничего не изменится» Colta.ru, 07.2017

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ելենա Միլաշինա» հոդվածին։