Դարձվածաբանական բառարան

Դարձվածաբանական բառարան, բառարանի տեսակ. բառացանկի մեջ ընդգրկվում են լեզվի դարձվածքները, դարձվածաբանական միավորները։ Երբ այն բացատրական բնույթ ունի, կոչվում է դարձվածաբանական-բացատրական բառարան։ Լինում են նաև թարգմանական և թարգմանական-բացատրական։

Մեզանում այս բնագավառի առաջին խոշոր գործը Սահակ Ամատունու «Հայոց բառ ու բանն» է (Վաղարշապատ, 1912)։ Բառարանում տեղ են գտել խոսակցական հայերենի, բարբառների բառերն ու դարձվածաբանական նյութը։ Բառացանկում կան 16 հազար բառ և դարձվածաբանական միավոր։ Դարձվածքներ են ընդգրկում նաև Հրաչյա Աճառյանի «Հայերէն Գաւառական Բառարան» (Թիֆլիս, 1913), Կարապետ Գաբիկյանի «Բառգիրք սեբաստահայ գավառաբարբառի» (Երուսաղեմ, 1952) աշխատությունը։

Իր տեսակի մեջ ամենախոշոր աշխատությունը Աշոտ Սուքիասյանի և Սերգեյ Գալստյանի «Հայոց լեզվի դարձվածաբանական բառարան ն» է (Երևան, 1975)։

Արտաքին հղումներ

• Հայոց Բառ ու Բան, գրեց՝ Սահակ վարդապետ Ամատունի, 1912։
• Հայերէն Գաւառական Բառարան, գրեց՝ Հրաչեայ Աճառեան, 1913։
• Հայոց լեզվի դարձվածաբանական բառարան, գրեց՝ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան եւ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, 1975։
• Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, 2011։
• Հայոց լեզվի բարբառային բառարան, Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ։ ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա, Երեւան, 2001-2012։
• Գրաբարի դարձուածաբանական բառարան, Ռուբէն Սերոբի Ղազարեան։ Երեւանի Պետական Համալսարանի հրատարակչութիւն, Երեւան, 2012։

Աղբյուրներ

• Հ. Զ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1987, էջ 173 - 174։
• Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, 1975, էջ 81։