Գյուլագարակ

Գյուլագարակ, գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզի Գյուլագարակ համայնքում^[1]։

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գյուլագարակ (այլ կիրառումներ)

Չշփոթել Գյուլագարակ (համայնք) հոդվածի հետ։

Գյուղ
Գյուլագարակ
Զինանշան
ձախից աջ՝ գյուղի բնական համայնապատկերը • տեսարան Գյուլագարակի սոճու արգելավայրից • Գյուլագարակի եկեղեցի • Տորմակավանք • գյուղի համայնապատկերը • գյուղի հողմաէլեկտրոկայանները • «Chrome Dino»-ի արձանը
Երկիր	Հայաստան
Մարզ	ԼոռիԼոռու մարզ
Համայնք	Գյուլագարակ (համայնք) | Գյուլագարակ համայնք[1]
Հիմնադրված է	1750 թ.
Մակերես	15.52 կմ²
ԲԾՄ	1400 մ մ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	2014[2] մարդ (2004)
Ազգային կազմ	Հայեր
Կրոնական կազմ	Հայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականուն	գյուլագարակցի
Ժամային գոտի	UTC+4
Հեռախոսային կոդ	0256
Փոստային ինդեքս	1910
Պաշտոնական կայք	պաշտոնական կայք (հայ.)
Գյուլագարակ (Հայաստան) Գյուլագարակ (Լոռու մարզ)
Գյուլագարակ Վիքիպահեստում

Աշխարհագրություն

Գտնվում է Ձորագետի Գարգառ վտակի ձախ ափին՝ ծովի մակարդակից 1400 մ բարձրության վրա։ 2017 թվականին վարչատարածքային բաժանման բարեփոխումների արդյունքում Գյուլագարակը միավորվել է Ամրակից, Գարգառ, Կուրթան, Հոբարձի, Պուշկինո և Վարդաբլուր գյուղերի հետ՝ ձևավորելով համանուն խոշորացված համայնքը։

Գյուլագարակի ռելիեֆը նախալեռնային է, կլիման ձմռանը ցրտաշունչ է, ամռանը` զով։ Այն բավական խոնավ է, տաք ու առողջարար, ինչով էլ պայմանավորված համարվում է ամառանոցային հիանալի վայր։ Այստեղ են գտնվում Գյուլագարակի սոճու արգելավայրը, «Սոճուտ» մանկական առողջարանը և «Դենդրոպարկը», ինչը կարևոր նշանակություն ունի գյուղի զբոսաշրջային գրավչության համար։

Պատմություն

Հայտնի է, որ Գյուլագարակ համայնքի այժմեական տարածքը բնակեցված է եղել նախքան 5-րդ դարը։ Գյուղից 2 կմ հարավ գտնվում է Տորմակադուռ գյուղատեղին իր Տորմակ եկեղեցով (6-րդ դար), իսկ 2 կմ արևմուտք՝ 4-5-րդ դարերի Սուրբ Գևորգ մատուռը։ Այնուամենայնիվ, գյուղը, որպես այդպիսին, հիմնադրվել է 1750 թվականին։ Գյուղի պատմամշակութային ժառանգության մաս է կազմում նաև 19-րդ դարի վերջին հիմնված Գյուլագարակի եկեղեցին, որը խորհրդային ժամանակաշրջանում օգտագործվել է որպես հացահատկի պահեստ։

Կլիմա

Կլիման ձմռանը ցրտաշունչ է, իսկ ամռանը՝ զով։ Այն բավական խոնավ է, տաք ու առողջարար։

Բնակչություն

Նախնիները եկել են Սպիտակի տարածաշրջանի գյուղերից։ Գյուլագարակի ազգաբնակչության փոփոխությունը^[3].

Տարի	Բնակչություն
1831	102 մարդ
1897	1149 մարդ
1926	2045 մարդ
1939	2299 մարդ
1959	2054 մարդ
1970	1980 մարդ
1979	2160 մարդ
2001	2346 մարդ
2004	2014 մարդ
2011	1870 մարդ	[4]

Տնտեսություն

Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, հացահատիկի, կարտոֆիլի մշակությամբ, այգեգործությամբ և մեղվաբուծությամբ։

Հասարակական կառույցներ

Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, գրադարան և առողջության առաջնային պահպանման կենտրոն։

Պատկերասրահ

• 
  Տորմակ եկեղեցի (Գյուլագարակ)
• 
  Հուշակոթող` Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին
• 
  Հուշաղբյուր` Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին («Ժամի աղբյուր»)
• 
  Գյուլագարակի եկեղեցի
•