Ալբերտ I

Ալբերտ I (ֆր.՝ Albert I, ապրիլի 8, 1875(1875-04-08)^{[1][2][3][…]}, Palace of the Count of Flanders, Բրյուսել, Բելգիա - փետրվարի 17, 1934(1934-02-17)^{[1][4][2][…]}, Rochers de Marche-les-Dames, Նամյուր, Բելգիա), Բելգիայի թագավորության երրորդ թագավորը, ով կառավարել է 1909 թ-ի դեկտեմբերի 23-ից մինչև 1934 թ-ի փետրվարի 17-ը։ Նրան հաջորդել է իր որդի Լեոպոլդ III-ը։ Ալբերտը դարձել է Առաջին համաշխարհային պատերազմի հերոս։ Թագավորի ամենամեծ տարերքը եղել է ալպինիզմը և նա իր կյանքի մի մասը անց է կացրել սարերում։

Ալբերտ I
Զինվորական կոչում	ֆելդմարշալ և գեներալ-լեյտենանտ
Ծնվել է՝	ապրիլի 8, 1875(1875-04-08)[1][2][3][…]
Ծննդավայր	Palace of the Count of Flanders, Բրյուսել, Բելգիա
Մահացել է՝	փետրվարի 17, 1934(1934-02-17)[1][4][2][…] (58 տարեկան) մահը պատահարից
Վախճանի վայր	Rochers de Marche-les-Dames, Նամյուր, Բելգիա
Երկիր	Բելգիա
Տոհմ	House of Saxe-Coburg and Gotha?
Հայր	Արքայազն Ֆիլիպ, Ֆլանդիայի կոմս
Մայր	Մարիա Հոհենցոլերն Զիգմարինգեն
Երեխաներ	Լեոպալդ III, Շարլ Բելգիացի և Մարիա Ժոզե Բելգիացի[2]
Հավատք	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Պարգևներ	[5] [6] [7] [8] [9] [5] [10] [10] [5] Սեն Սիրի Հատուկ ռազմական դպրոցի խթանման հովանավոր Ստրասբուրգի համալսարանի պատվավոր դոկտոր [11][12] [10] [13] և doctor honoris causa from the University of Paris? [14]
Ստորագրություն