Աբխազաց թագավորություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Աբխազական թագավորություն (վրաց.՝ აფხაზთა სამეფო, աբխ.՝ Аҧсуа аҳра), ավատատիրական պետություն Հարավային Կովկասում, որի մայրաքաղաքն էր Անակոպիան (Նոր Աֆոն), իսկ 806 թվականից՝ Քութայիսը[1][2]։
 | |
| Անտիկ ժամանակաշրջան | |
|---|---|
| Հունական ժամանակաշրջան | |
| Հռոմեական ժամանակաշրջան | |
| Բյուզանդական ժամանակաշրջան | |
| Աբխազական իշխանություններ | |
| Սանիգիա | |
| Աբազգիա | |
| Ափսիլիա | |
| Միսիմինիա | |
| Միջնադար | |
| Աբխազական թագավորություն | |
| Վրացական թագավորություն | |
| Աբխազական իշխանություն | |
| Կայսրությունների կազմում | |
| Օսմանյան կայսրություն (մինչև 1810) | |
| Ռուսական կայսրություն (1810-1917) | |
| Ռուսական Հանրապետություն (1917) | |
| Վրաստանի կազմում (20-րդ դար) | |
| Անդրկովկասյան ԴՖՀ (1918) | |
| Վրաստանի ԴՀ (1918-1921) | |
| Աբխազիայի ՍԽՀ (1921-1931) | |
| Աբխազիայի ԻԽՍՀ (1931-1990) | |
| Աբխազական ԽՍՀ (1990-1991) | |
| Մեր ժամանակներ | |
| Աբխազիայի ԻՀ | |
| Աբխազիայի Հանրապետություն | |
Աբխազիայի պորտալ |
Անոսիդների իշխանական տոհմը ծագում էր աբխազական Աբազգիա թագավորության իշխաններից, որոնք գրավել են հարևան Սանիգիայի, Ափսիլիայի և Միսիմինիայի հողերը, ստեղծելով միասնական պետություն։ 786 թվական աբխազ թագավոր (արքոնտ) Լևոն II-ը դուրս է գալիս Բյուզանդիայի պրոտեկտորատից և իրեն թագավոր հռչակում։
778 թվականին Լազիկեի թագավորության Սասանյանների ճյուղի ընդհատված տոհմի ամուսնության արդյունքում աբխազական Անոսիդները արաբներից ազատում են Լազիկան և ղեկավարում են շուրջ երկու դար։ 1008 թվականին մայրական կողմից աբխազական թագավորների ժառանգ Բագրատ թագավորը գալիս է իշխանության։ Նա սերում էր վրաց Բագրատունիների հարավային ճյուղից։
Աբխազական թագավորության տարածքում արևելավրացական լեզուն և մշակույթը սկսում են գլխավորող դեր կատարել։ Մինչև Թամար թագուհու գահակալությունը թագավորների տիտղոսներում առաջին տեղում գտնվում էր «Աբխազների թագավոր» անվանումը։
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.