![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/94/Infante_Francisco_de_Paula.jpg/640px-Infante_Francisco_de_Paula.jpg&w=640&q=50)
Ֆրանսիսկո դե Պաուլա դե Բուրբոն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ֆրանսիսկո դե Պաուլա Անտոնիո դե Բուրբոն և Բուրբոն Պարմացի (իսպ.՝ Francisco de Paula Antonio de Borbón y Borbón-Parma, մարտի 10, 1794(1794-03-10)[1][2][3][…], Արանխուես, Մադրիդ, Իսպանիա - օգոստոսի 13, 1865(1865-08-13)[1][2][3], Մադրիդ, Իսպանիա), իսպանացի ինֆանտ, Չարլզ IV թագավորի և Մարիա Լուիզա Պարմացու կրտսեր որդին, Իզաբելլա II թագուհու հորեղբայրն ու աները։
Ֆրանսիսկո դե Պաուլա դե Բուրբոն | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է՝ | մարտի 10, 1794(1794-03-10)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Արանխուես, Մադրիդ, Իսպանիա |
Մահացել է՝ | օգոստոսի 13, 1865(1865-08-13)[1][2][3] (71 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Մադրիդ, Իսպանիա |
Pantheon of the Infantes of the Royal Monastery of San Lorenzo de El Escorial | |
Երկիր | ![]() |
Տոհմ | Բուրբոններ |
ազնվական և քաղաքական գործիչ | |
Հայր | Կառլ IV |
Մայր | Մարիա Լուիզա |
Երեխաներ | Ֆրանսիսկո դե Ասիս Բուրբոն, Infante Enrique of Spain?, Infanta Maria Cristina of Spain?, Infanta Amalia of Spain?, Infanta Josefa Fernanda of Spain?[2], Infanta Isabel Fernandina of Spain?, Infanta Luisa Teresa of Spain?, Francisco de Asís Luis de Borbón?[2], Infante Eduardo Felipe of Spain?[2], Ricardo María de Arredondo?, Infante Fernando Maria of Spain? և Infanta María Teresa of Spain? |
Պարգևներ |
Երիտասարդ ինֆանտի կրթությունն ընդհատվել է Պիրենեյան պատերազմների պատճառով։ 14-ամյա Ֆրանցիսկոսի վտարումը 1808 թվականի մայիսին առաջ բերեց Մադրիդի ապստամբությունը, որը դաժանորեն ճնշվեց ֆրանսիական զորքերի կողմից։ Հաջորդ տասը տարին նա ծնողների հետ աքսորում ապրեց՝ սկզբում Մարսելում, ապա՝ Հռոմում։
1818 թվականին Ֆրանսիսկո դե Պաուլան վերադարձավ Իսպանիա, որտեղ թագավորի եղբայր Ֆերդինանդ VII-ը նրան շնորհեց բազմաթիվ պատիվներ և արտոնություններ։ Ֆրանցիսկոն հետաքրքրվել է գեղարվեստական գործունեություն ծավալելու ուղղվածությամբ՝ որպես նկարիչ և երգիչ։ 1819 թվականին նա ամուսնացավ իր զարմուհու՝ արքայադուստր Լուիզա Կառլոտա Բուրբոն-Սիցիլիացու հետ, որը իր քրոջ՝ Մարիա Իզաբելլայի ավագ դուստրն էր։ Զույգը տասնմեկ երեխա ուներ, ովքեր ակտիվորեն միջամտում էին Իսպանիայի քաղաքական կյանքին։ Լուիզա Կարլոտան մեծ ներդրում է ունեցել իսպանական գահը իր հարս թագուհի Իզաբելլա II-ին անցնելու գործում։
Իզաբելլա II թագուհու ռեգենտության ժամանակ Ֆրանսիսկո դե Ասիսը վտարվեց թագուհի Մարիա Քրիստինա Բուրբոն-Սիցիլիացու կառավարությունից։ Նա և իր կինը դարձան ընդդիմադիր՝ հանդես գալով լիբերալների դեմ և ստիպված եղան լքել Իսպանիան՝ 1838 թվականին տեղափոխվելով Ֆրանսիա։ Նրանք վերադարձան Իսպանիա Մարիա Քրիստինայի իրավահաջորդ Բալդոմերո Էսպարտերոյի օրոք։ Ներգրավված լինելով նրա դեմ դավադրության մեջ՝ նրանք նորից ստիպված եղան աքսորվել։ Թագուհի Իզաբելլա II-ի չափահաս դառնալուց հետո նրանք կարողացան վերադառնալ։ Ինֆանտը և նրա կինը կենտրոնացրին իրենց բոլոր ջանքերը, որպեսզի ամուսնացնեն իրենց որդի Ֆրանսիսկո դե Ասիսին տիրող թագուհու հետ։ Լուիզա Կարլոտան մահացավ 1844 թվականին։ 1846 թվականին նրանց որդին ամուսնացավ թագուհու հետ։ Դրանից հետո Ֆրանսիսկո դե Պաուլան դառնում է թագուհու սկեսրայրը և նշանավոր պաշտոն է զբաղեցնում Իզաբելլա II թագուհու արքունիքում։ Սակայն երբ նա փորձեց խառնվել քաղաքականությանը, 1849 թվականին կրկին աքսորվեց արտերկիր։ 1852 թվականին թագուհու համաձայնությամբ երկրորդ ամուսնությունը կնքեց և տասներկու տարի անց մահացավ։