Սերգեյ Վավիլով

Սերգեյ Իվանովիչ Վավիլով (ռուս.՝ Сергей Иванович Вавилов, մարտի 12 (24), 1891^[1][2], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն^[3][2] - հունվարի 25, 1951(1951-01-25)^{[3][1][4][…]}, Մոսկվա, ԽՍՀՄ^[3][2]), ականավոր խորհրդային ֆիզիկոս, պետական և հասարակական գործիչ, ԽՍՀՄ Գիտությունների Ակադեմիայի նախագահը՝ 1945-1951 թթ։

Սերգեյ Վավիլով Сергей Вавилов
Ծնվել է	մարտի 12 (24), 1891[1][2] Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[3][2]
Մահացել է	հունվարի 25, 1951(1951-01-25)[3][1][4][…] (59 տարեկան) Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3][2] բնական մահով
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	ֆիզիկոս, համալսարանի դասախոս և հասարակական գործիչ
Հաստատություն(ներ)	Պ․ Ն․ Լեբեդևի անվան ֆիզիկայի ինստիտուտ, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Մոսկվայի պետական համալսարան, Պետական օպտիկական ինստիտուտ, Մոսկվայի էներգետիկայի ինստիտուտ և Մոսկվայի Ֆիզիկատեխնիկական Ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտ	physical optics? և օպտիկա
Պաշտոն(ներ)	տնօրեն, ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր և ընկերության նախագահ
Անդամակցություն	Բեռլինի գիտությունների ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա (1917-1925), ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Սլովենական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա և Սերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Մոսկվայի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետ
Կոչում	ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս և ԽՍՀՄ ԳԱ անդամ
Գիտական աստիճան	ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր և master?
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն[1][5]
Եղել է գիտական ղեկավար	Nikolaï Alekseïevitch Dobrotine? և Emmanuel Adirovich?
Հայտնի աշակերտներ	Իլյա Ֆրանկ, Պավել Չերենկով, Sergey Vernov?, Valentin Fabrikant?, Pyotr Feofilov?, Emmanuel Adirovich?, Anton Sevchenko?, Vsevolod Antonov-Romanovsky?, Aleksey Bonch-Bruyevich?, Andrey Vlasov?, Mikhail Galanin?, Vadim Lyovshin?, Նիկիտա Տոլստոյ, Vasily Fursov?, Nikolaï Alekseïevitch Dobrotine? և Q109487180?
Պարգևներ	և
Հայր	Ivan Vavilov?
Sergey Ivanovich Vavilov Վիքիպահեստում

Վավիլովի հիմնական գիտական աշխատությունները նվիրված են ֆիզիկական օպտիկային և առաջին հերթին լուսալյումինեսցենցին։ Վավիլովը հետազոտեց լյումինեսցենտային լույսի բևեռացումը։ Նրա ղեկավարությամբ մշակվեց ցերեկային լույսի լամպերի պատրաստման տեխնոլոգիան։ Վավիլովի ղեկավարությամբ Պավել Չերենկովը 1934 թվականին հայտնագործեց լույսի ճառագայթումը էլէկտրոնների կողմից, որոնք միջավայրում շարժվում են այնպիսի արագությամբ, որը գերազանցում է լույսի արագությունն այդ միջավայրում։

Աղբյուր

• Գ. Յա. Մյակիշև, Բ. Բ. Բուխովցև «Ֆիզիկա», 1992 թ., «Լույս» հրատարակչություն

Ծանոթագրություններ

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
2. Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
3. Вавилов Сергей Иванович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1971. — Т. 4 : Брасос — Веш. — С. 216.
4. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
5. CONOR.Sl

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Վավիլով» հոդվածին։