Սալորաչիր
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սալորաչիրը չորացած սալոր է, որն առավել տարածված է եվրոպական սալորի ծառից։ Սալորի ոչ բոլոր տեսակներից ու սորտերից կարող են ստանալ սալորաչիր[1]։ Սալորաչիրը սալորի սորտերի ամուր մսով պտուղն է (սալոր), որն ունի լուծվող պինդ նյութերի բարձր պարունակություն և չորացման ընթացքում չի խմորվում[2]։ Թարմ սալորի համար «սալորաչիր» տերմինի օգտագործումը հնացած է, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ կիրառվում է չորացման համար աճեցված սալորի տեսակների վրա[3]։
Սալորաչրերի մեծ մասը ֆրիսթոն տեսակներ են (կուտը հեշտ է հեռացնել), մինչդեռ թարմ սպառման համար աճեցված սալորի մեծ մասը կպչուն է (կուտն ավելի դժվար է հեռացնել)։
Սալորաչիրը 64% ածխաջրեր է, ներառյալ սննդային մանրաթել, 2% սպիտակուց, վիտամին K-ի հարուստ աղբյուր և բ վիտամինների և սննդային հանքանյութերի չափավոր աղբյուր։ Դիետիկ մանրաթելերի սորբիտոլի պարունակությունը, հավանաբար, ապահովում է լուծողական ազդեցություն՝ կապված սալորաչիրի օգտագործման հետ։