Յոթ մահացու մեղքեր
From Wikipedia, the free encyclopedia
Յոթ մահացու մեղքեր, նաև հայտնի որպես մեծ արատներ կամ հիմնական մեղքեր, արատների խմբավորումն ու դասակարգումն է քրիստոնեական, մասնավորապես ըստ կաթոլիկական ուսմունքներում[1]։ Ըստ ստանդարտ ցուցակի դրանք են՝ հպարտությունը, ագահությունը, բարկությունը, նախանձը, բղջախոհությունը, որկրամոլությունը և ծուլությունը, որոնք հակասում են երկնային յոթ առաքինություններին։
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Dirc_van_Delft_-_The_Holy_Ghost_and_the_Seven_Deadly_Sins_-_Walters_W171110R_-_Full_Page.jpg/640px-Dirc_van_Delft_-_The_Holy_Ghost_and_the_Seven_Deadly_Sins_-_Walters_W171110R_-_Full_Page.jpg)
Այս դասակարգումը ծագել է Տերտուղիանոսից և շարունակվել Եվագրիոս Պոնտիկոսի մոտ[2]։
Յոթ մահացու մեղքերը քննարկվում են տրակտատներում և պատկերված են կաթոլիկ եկեղեցիների նկարների ու քանդակների զարդանկարներում, ինչպես նաև հին դասագրքերում։
Յոթ մահացու մեղքերը քննարկվում են տրակտատներում և պատկերված են կաթոլիկ եկեղեցիների նկարներում և զարդաքանդակներում, ինչպես նաև ավելի հին դասագրքերում[1]։