Կառլ I (Երուսաղեմի արքա)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Կառլ I Անժուացի (ֆր.՝ Charles d'Anjou, 1227 թվական մարտի 21[1] - 1285 թվականի հունվարի 7, Ֆոջա), Անժուի և Մենի կոմս 1246 թվականից, Պրովանսի և Ֆորկալկեի կոմս 1246 թվականից, Սիցիլիայի արքա 1266-1282 թվականներին, Նեապոլի արքա 1266 թվականից, Ալբանիայի արքա 1272 թվականից, Երուսաղեմի անվանական արքա 1277 թվականից, Աքայան կոմս 1278 թվականից, Անժու-Սիցիլիական տան հիմնադիր։
Արագ փաստեր Դրոշ Սիցիլիայի արքա, Նախորդող ...
Կառլ I Charles I d'Anjou | |||
Կառլ I Անժուացի | |||
| |||
---|---|---|---|
1266 հունվարի 6 - 1282 | |||
Նախորդող | Մանֆրեդ (Սիցիլիայի արքա) | ||
Հաջորդող | Պեդրո III (Արագոնի արքա) | ||
| |||
1282 - 1285 հունվարի 7 | |||
Հաջորդող | Կառլ II Անժուացի | ||
| |||
1246/1247 - 1285 հունվարի 7 | |||
Նախորդող | Ժան | ||
Հաջորդող | Կառլ II Անժուացի | ||
| |||
1246 - 1285 հունվարի 7 | |||
Նախորդող | Ռայմունդ Բերենգեր IV | ||
Հաջորդող | Կառլ II Անժուացի | ||
| |||
1278 մարտի 18 - 1285 հունվարի 7 | |||
Նախորդող | Հուգո III Լուզինյան | ||
Հաջորդող | Հենրիխ II Լուզինյան | ||
| |||
1278 - 1285 հունվարի 7 | |||
Նախորդող | Վիլհելմ II դը Վիլարդուեն | ||
Հաջորդող | Կառլ II Անժուացի | ||
| |||
1272 - 1285 հունվարի 7 | |||
Հաջորդող | Կառլ II Անժուացի | ||
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ | ||
Ազգություն | ֆրանսիացի | ||
Դավանանք | Կաթոլիկություն | ||
Ծննդյան օր | 1227 մարտի 21 | ||
Ծննդավայր | Փարիզ | ||
Վախճանի օր | 1285 հունվարի 7 (57 տարեկան) | ||
Վախճանի վայր | Ֆոջա, Իտալիա | ||
Թաղված | Սեն Դենի աբբայություն | ||
Դինաստիա | Անժու-Սիցիլական | ||
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա | ||
Հայր | Լուի VIII, Ֆրանսիայի արքա | ||
Մայր | Բլանկա Կաստիլիացի | ||
Ամուսին | Բեաթրիս Պրովանսացի Մարգարիտ Բուրգունդացի | ||
Զավակներ | 1-ին ամուսնությունից որդիներ՝ Լյուդովիկ, Կառլ II Անժուացի, Ֆիլիպ, Ռոբերտ դուստրեր՝ Բլանկա, Բեաթրիս, Իզաբելա 2-րդ ամուսնությունից դուստր՝ Մարգարիտ | ||
Փակել
Կառլ Անժուացին իր ժամանակի ամենանշանակալից միապետներից էր։ 1282 թվականին նա կարողանում է ստեղծել միջերկրածովյան հզոր պետություն։ Սակայն Սիցիլիայի ժամասացության և Արագոնի կողմից Սիցիլիայի հետագա գրավումը նրա ժառանգներին թույլ են տալիս պահպանել միայն Նեապոլը։