![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Hohenlohe-Schillingsf%25C3%25BCrst%252C_Chlodwig_F%25C3%25BCrst_zu_1899.jpg/640px-Hohenlohe-Schillingsf%25C3%25BCrst%252C_Chlodwig_F%25C3%25BCrst_zu_1899.jpg&w=640&q=50)
Խլոդվիգ Հոհենլոե
գերմանացի քաղաքական գործիչ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Խլոդվիգ Հոհենլոե կամ իշխան Շիլինգսֆյուրստ (գերմ.՝ Chlodwig Carl Viktor, Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst, մարտի 31, 1819(1819-03-31)[1][2][3][…], Ռոտենբուրգ ան դեր Ֆուլդա, Electorate of Hesse, Գերմանական միություն[4] - հուլիսի 6, 1901(1901-07-06)[1][2][3][…], Բադ Ռագաց, Սանկտ Գալլեն, Շվեյցարիա), գերմանացի պետական գործիչ, դիվանագետ։ 1878 թ.-ի Բեռլինի վեհաժողովում՝ Գերմանիայի լիազոր ներկայացուցիչ։
Խլոդվիգ Հոհենլոե գերմ.՝ Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst | |||
![]() | |||
| |||
---|---|---|---|
1894 թ. հոկտեմբերի 29 - 1900 թ. հոկտեմբերի 17 | |||
Կուսակցություն՝ | Imperial Liberal Party? | ||
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և դիվանագետ | ||
Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի | ||
Ծննդյան օր | մարտի 31, 1819(1819-03-31)[1][2][3][…] | ||
Ծննդավայր | Ռոտենբուրգ ան դեր Ֆուլդա, Electorate of Hesse, Գերմանական միություն[4] | ||
Վախճանի օր | հուլիսի 6, 1901(1901-07-06)[1][2][3][…] (82 տարեկան) | ||
Վախճանի վայր | Բադ Ռագաց, Սանկտ Գալլեն, Շվեյցարիա | ||
Դինաստիա | Hohenlohe? | ||
Քաղաքացիություն | ![]() | ||
Ի ծնե անուն | գերմ.՝ Chlodwig Carl Viktor zu Hohenlohe-Schillingsfürst | ||
Հայր | Franz Josef, 1st Prince of Hohenlohe-Schillingsfürst? | ||
Մայր | Princess Constanze of Hohenlohe-Langenburg?[2] | ||
Ամուսին | Մարիա Վիտգենշտեյն | ||
Զավակներ | Ֆիլիպ Էրնստ Մարիա ցու Հոհենլոե-Շիլինգսֆյուրստ և Moritz, 5th Prince of Hohenlohe-Schillingsfürst? | ||
Ինքնագիր | ![]() | ||
Պարգևներ | |||
1894-1900 թթ.-ին՝ ռայխսկանցլեր և Պրուսիայի նախարար-նախագահ։
Հոհենլոեի գլխավորած կառավարության քաղաքականության նպատակն էր նախապատրաստվել գաղութային նվաճումների և աշխարհի վերաբաժանման համար պատերազմի։ Արտաքին քաղաքականությունն ակնհայտորեն թուրքամետ էր և հակահայկական։ Գտնում էր, որ Գերմանիան չպետք է վատացնի հարաբերությունները Թուրքիայի հետ «Ինչ-որ հայկական անկարգությունների» պատճառով։