Լուի-Լեոպոլդ Բուալյի[5], նաև Բուայի[6][7] կամ Բուաիլի (ֆր.՝ Louis-Léopold Boilly, հուլիսի 5, 1761(1761-07-05)[1][2][3][…], La Bassée - հունվարի 4, 1845(1845-01-04)[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի գեղանկարիչ, գծանկարիչ և Դիրեկտորիայի շրջանի սենտիմենտալ-սալոնային ուղղության վիմագիր (1795-1799)[8]։

Արագ փաստեր Լուի-Լեոպոլդ Բուալյիֆր.՝ Louis Léopold Boilly, Ծնվել է ...
Լուի-Լեոպոլդ Բուալյի
ֆր.՝ Louis Léopold Boilly
Thumb
Ծնվել էհուլիսի 5, 1761(1761-07-05)[1][2][3][…]
ԾննդավայրLa Bassée
Վախճանվել էհունվարի 4, 1845(1845-01-04)[1][2][3][…] (83 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ, Ֆրանսիա[4]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտություննկարիչ և վիմագրող
Ժանրժանրային նկարչություն
Թեմաներգեղանկարչություն և Կերպարվեստ[4]
ՈւսուցիչCharles-Alexandre-Joseph Caullet? և Dominique Doncre?
ԱշակերտներJulien-Léopold Boilly?
Պարգևներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ
ԱնդամակցությունՖրանսիայի ինստիտուտ
ԶավակներEdouard Boilly?, Julien-Léopold Boilly? և Alphonse Boilly?
 Louis-Léopold Boilly Վիքիպահեստում
Փակել

Կենսագրություն

Լուի-Լեոպոլդ Բուալյին ծնվել է Ֆրանսիայի հյուսիսում գտնվող Լա Բասում 1761 թվականին տեղի փայտագործի համեստ ընտանիքում։ Նա մեծացել է Դուեում, մինչև տասնյոթ տարեկանը նկարել է սովորել Շառլ-Ալեքսանդր-Ժոզեֆ Կոլեի մոտ։ Այնուհետև, նախքան 1787 թվականին Փարիզ տեղափոխվելը, Արրասում Դոմինիկ Դոնկրեի մոտ ուսումնասիրել է տրոմպլյոյ (խաբկանք) ոճի նկարչություն (trompe l'oeil)[9]։

Օրվա ապրուստը վաստակելու համար սկսել է գումար աշխատել դիմանկարներով։ 1789-1791 թվականներին նա մի շարք պատվերներ է կատարել ավինյոնցի հավաքորդ Էսպրի Կալվեի համար։ Նրա վաղ գեղանկարչական ոճը հիշեցնում է Ժան Գրյոզի և Ժան Օնորե Ֆրագոնարի սենտիմենտալ և բարոյագիտական ոճը, ինչպես նաև այն ժանրը, որում նա աստիճանաբար ինտեգրեց ձևի գույնի մոդելավորման ճշգրտությունն ու մանրակրկիտությունը, որը քաղվել էր անցյալ դարի հոլանդացի վարպետներից, որոնց նկարները նա հավաքել էր իր համեստ հավաքածուի համար։

Բուալյին առաջին անգամ ցուցադրել է իր աշխատանքները Փարիզի սալոնում 1791 թվականին և հայտնի է դարձել դիմանկարներով և խաբուսիկ նկարներով, ինչպես նաև կենցաղային ժանրի տեսարաններով, այդ թվում՝ «գալանտ» և անպարկեշտ թեմաներով։ 1794 թվականին նրան դատապարտել է պուրիտանացի հեղափոխական նկարիչ Ժան-Բատիստ Վիկարը։ Արվեստների ժողովրդահանրապետական ընկերությունը (Société populaire et républicaine des Arts) և հասարակական անվտանգության կոմիտեն սպառնացել են պատասխանատվության ենթարկել նկարչին նրա կողմից տարածվող պատկերների անպարկեշտության համար։ Ի պաշտպանություն իրեն՝ նա կոմիտեի գործակալներին հրավիրել է իր արվեստանոց և նրանց ցույց տվել հայրենասիրական թեմաներով կտավների շարք, այդ թվում՝ հեղափոխական կառավարության կողմից կազմակերպված մրցույթի առիթով կատարված «Մարատի հաղթանակը»[10]։

1787 թվականին Լուի-Լեոպոլդն ամուսնացել է Մարի-Մադլեն Դեսլինի (Marie-Madeleine Desligne) հետ, այնուհետև, այրիանալով 1795 թվականին, Ադելաիդա-Ֆրանսուազ Լեդյուկի (Adélaïde-Françoise Leduc) հետ, ունեցել է վեց որդի։ Ջուլիեն Լեոպոլդը (1796-1874) և Էդվարդը (1799-1854) դարձել են նկարիչներ, Ալֆոնսը (1801-1867) զբաղվել է գեղանկարչական բնօրինակների հիման վրա տպագրությունների արտադրությամբ[11]։

1833 թվականին Լուի-Լեոպոլդ Բուալյին ստացել է Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետի կոչում և դարձել Ֆրանսիայի ինստիտուտի անդամ։ Մահացել է 1845 թվականին ութսուներեք տարեկան հասակում։ Թաղված է Փարիզում՝ Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը (23-րդ բաժին)։

Ստեղծագործություն

Նկարչի վաղ գծանկարներն ու նկարները ցույց են տալիս Ֆրանսիայում միջին խավի ապրելակերպը 18-րդ դարի վերջին և 19-րդ դարի սկզբին։ Նրա խնամքով մշակված և կատարված նկարներն արտացոլում են քաղաքային կյանքի ողջ բազմազանությունը, տարազներն ու սովորույթները՝ հեղափոխական ժամանակաշրջանի և Բուրբոնների վերականգնման ժամանակի միջև, սակայն Բուալյին հայտնվել է կայսրության մայրաքաղաքային ոճից հեռու և այս իմաստով նրա աշխատանքը խորապես պահպանողական է։ Բուալյիի նկարները գնահատվել են Փարիզի սրահի հասարակության կողմից, որը 1804 թվականին նրան պարգևատրել է ոսկե մեդալով։

«Նուրբ գունային մոդելավորումը, նկարչության շնորհը և թեթև սենտիմենտալությունը սրահի եզրին, որը կապված է ռոկոկո ոճի հետ, բնորոշ են ինչպես այս նկարչի աշխատանքին, այնպես էլ գրացուցակի շրջանի և դրան հաջորդող ժամանակի ֆրանսիական ողջ նկարչությանը Նապոլեոն Բոնապարտի կայսրության ոճի նախօրեին»,- գրել է Վիկտոր Վլասովը[6]։

1823 թվականին Բուալյին ստեղծեց հումորային վիմագրությունների շարք, որը կոչվում էր «Ծամածռություններ» (Les Grimaces)։ Մոտ 4500 դիմանկարներով (որոնցից միայն մեկ տասներորդն է պահպանվել) նրա աշխատանքները փաստագրական արժեք ունեն։ Բուալյին, այն սակավաթիվ նկարիչներից մեկը, ով դեմ էր հեղափոխական ռեժիմներին՝ ահաբեկչությունից մինչև կայսրություն։ Նա պատկերում էր հասարակ մարդկանց առօրյա, խաղաղ կյանքը։ Նրա միակ պատերազմը «մղվեց բիլիարդի սեղանի շուրջ և երիտասարդ կանանց շփոթված տղամարդկանց հակադրելու շուրջ»[12]։

Պատկերասրահ

«Ծամածռություններ» վիմագրությունների շարքից։ 1823

Ծանոթագրություններ

Գրականություն

Արտաքին հղումներ

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.