Ժյուլ Միշլե (ֆր.՝ Jules Michelet, օգոստոսի 22, 1798(1798-08-22)[1], rue Saint-Denis, former 6th arrondissement of Paris[1] - փետրվարի 9, 1874(1874-02-09)[2][3][4][…], Եր[5][6]), ֆրանսիացի պատմաբան, բարոյագիտական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիայի անդամ (1838), Կոլեժ դը Ֆրանսի պրոֆեսոր։
Արագ փաստեր Ժյուլ ՄիշլեJules Michelet, Ծնվել է ...
Ժյուլ Միշլե Jules Michelet |
---|
|
Ծնվել է | օգոստոսի 22, 1798(1798-08-22)[1] rue Saint-Denis, former 6th arrondissement of Paris[1] |
---|
Մահացել է | փետրվարի 9, 1874(1874-02-09)[2][3][4][…] (75 տարեկան) Եր[5][6] բնական մահով |
---|
Գերեզման | Պեր Լաշեզ[7] և Եր[8] |
---|
Բնակության վայր(եր) | Նանտ[9] |
---|
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
---|
Ուղղություն | ռոմանտիզմ |
---|
Մասնագիտություն | պատմաբան, արխիվագետ, գրող, օրագրի հեղինակ, պրոֆեսոր, թարգմանիչ և փիլիսոփա |
---|
Հաստատություն(ներ) | Collège-lycée Jacques-Decour?, Բարձրագույն նորմալ դպրոց, Archives nationales? և Կոլեժ դե Ֆրանս[10] |
---|
Գործունեության ոլորտ | Ֆրանսիայի պատմություն և historicism? |
---|
Պաշտոն(ներ) | պրոֆեսոր |
---|
Անդամակցություն | Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա, Société des antiquaires de la Morinie?, Comité des travaux historiques et scientifiques և Ֆրանսիայի պատմության ընկերություն |
---|
Ալմա մատեր | Շարլեմաժ լիցե (1816) |
---|
Գիտական աստիճան | aggregation of modern literature? (սեպտեմբերի 21, 1821) և licence? (հուլիսի 6, 1818) |
---|
Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[2][11] |
---|
Հայտնի աշակերտներ | Կլեմենտինա Օռլեանցի և Alfred Dumesnil? |
---|
Ազդվել է | Ջոն Լոկ, Մարի Ժան Անտուան Նիկոլա դը Կոնդորսե, Դեյվիդ Հյում և Լայբնից Գոթֆրիդ Վիլհելմ |
---|
Պարգևներ | |
---|
Ամուսին(ներ) | Աթենաիս Միշլե և Pauline Rousseau? |
---|
Երեխա(ներ) | Adèle Michelet?, Charles Michelet? և Yves-Jean-Lazare Michelet? |
---|
Հայր | Jean-François Furcy-Michelet? |
---|
Ստորագրություն
|
Jules Michelet Վիքիպահեստում |
Փակել
Հուլիսյան միապետության տարիներին, որպես կաթոլիկ եկեղեցու դեմ կրքոտ հակառակորդ դարձել է ռադիկալ (արմատական) ուսանողության կուռքը։ Եղել է «լիբերալ միապետության», այնուհետև՝ հանրապետության կողմնակից։
Ընդունել է Ֆրանսիական հեղափոխությունը, սակայն բացասաբար է վերաբերվել յակոբինյանների գործունեությանը, կոմունիստական գաղափարներին (տնտեսական անհավասարությունը համարել է աստվածային օրենք)։ Միշլեի կարծիքով պատմության հերոսը ժողովուրդն է (չբաժանելով դասակարգերի)։
«Ֆրանսիայի պատմություն» (մինչև 1789 թվականը) բազմահատոր և «Ֆրանսիական հեղափոխության պատմություն» աշխատություններում փորձել է բացահայտել ֆրանսիական ժողովրդի հոգեբանությունը, «ժողովրդական ոգին»։
- Реизов Б. Г. Символическая школа: Мишле(չաշխատող հղում)
// Французская романтическая историография։ 1815—1830. — Л.։ ЛГУ, 1956.
- Герье В. И. Народник в французской историографии: Жизнь и сочинения Мишле Արխիվացված 2015-01-02 Wayback Machine // Вестник Европы, 1896. — Часть 1. Март. — С. 94—139.
- Кареев Н. История Великой французской революции Мишле(չաշխատող հղում)
// Историки Великой французской революции. В 2 тт. — Л.։ Колос, 1924. — Том 1։ Французские историки первой половины XIX века.
- Батай Ж. Мишле Արխիվացված 2009-05-31 Wayback Machine // Батай Ж. Литература и Зло [։ Сб. эссе։]. — М.։ МГУ, 1994. — ISBN 5-211-03159-8
- Материал для характеристики Мишле дают изданные его вдовою фрагменты его записок «Ma jeunesse» (1884; см.։ А-в, «Новая книга о Мишле», в «Вестнике Европы», 1884, № 5) и «Mon Journal. 1820—1823» (1888). — Ср. о Мишле эссе Тэна (переведено в «Русской мысли», 1886, № 12.)
- Monod G. Jules Michelet. P., 1876
- Monod G. Renan, Taine, Michelet. ? Р., 1894 — отсюда «Жюль Мишле» в «Русской мысли», 1895, № 3
- Noël. Jules Michelet et ses enfants. 1878
- Corréard. Michelet, sa vie, etc. 1886
- Simon J. Mignet, Michelet, Henri Martin. 1889.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 565)։ |