ֆրանսիացի նկարիչ From Wikipedia, the free encyclopedia
Ժան-Բատիստ Ուդրի (ֆր.՝ Jean-Baptiste Oudry, մարտի 17, 1686[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] - ապրիլի 30, 1755[1][2][3][…], Բովե, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի գեղանկարիչ, գծագրող և փորագրող,Գեղանկարչության և քանդակագործության թագավորական ակադեմիայի ակադեմիկոս (1719 թվականից; ասոցիացված անդամ 1717 թվականից); ռոկոկո ոճի ականավոր անիմալիստ, Լուի XV-ի թագավորության առաջին կեսի առաջատար նկարիչ-դեկորատորներից մեկը։
Ժան-Բատիստ Ուդրի ֆր.՝ Jean-Baptiste Oudry | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 17, 1686[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] |
Վախճանվել է | ապրիլի 30, 1755[1][2][3][…] (69 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բովե, Ֆրանսիա[4] |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Կրթություն | Սեն Լու ակադեմիա |
Մասնագիտություն | նկարիչ, նկարազարդող, օֆորտանկարիչ և գծանկարիչ |
Ժանր | նատյուրմորտ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Still Life with Dead Game and Peaches in a Landscape? |
Ուսուցիչ | Նիկոլաս դե Լարժիլյեր |
Աշակերտներ | Henri-Horace Roland Delaporte? |
Անդամակցություն | Սեն Լու ակադեմիա |
Ամուսին | Marie-Marguerite Oudry? |
Զավակներ | Jacques Charles Oudry?[5] |
Jean-Baptiste Oudry Վիքիպահեստում |
Ժան-Բատիստը ծնվել է Փարիզում, Ժակ Ուդրիի (մոտ 1661-1720) ընտանիքում՝ գեղանկարիչ և նկարների վաճառական, Սուրբ Ղուկասի ակադեմիայի անդամ։ 1704 թվականին Փարիզում սովորել է մարսելցի նկարիչ Միշել Սերրի (1658-1733) մոտ։ 1707-1712 թվականներին եղել է Նիկոլա դե Լարջիլերի աշակերտը (և, հնարավոր է, վարպետի օգնական)։ Նա հիմնականում սովորել է դիմանկարչություն; այս ժանրում իր վաղ աշխատանքները բնորոշ են ռոկոկոյի ոճին։ Ուդրին միաժամանակ հաճախել է գեղանկարչության և քանդակագործության թագավորական ակադեմիայի և Փարիզի Սուրբ Ղուկասի ակադեմիայի նկարչական դասընթացներ։
1708 թվականին Ուդրին Փարիզի Սուրբ Ղուկասի ակադեմիայում ստացել է վարպետի կոչում «Սուրբ Հիերոնիմոս» կտավի համար։ Այս ժամանակահատվածում նա նկարներ է ստեղծել կրոնական թեմաներով[6]։ Ուդրին գրել է նաև նատյուրմորտներ, որոնք ծառայել են որպես ինտերիերի ձևավորում։
1719 թվականին Ուդրին ընդունվեց գեղանկարչության և քանդակագործության թագավորական ակադեմիա։ Այդ ժամանակվանից նա աշխատել է հիմնականում կենդանական ժանրում, ինչպես նաև նկարազարդել է գրքեր և ստեղծել գոբելենների ստվարաթղթեր։ 1721 թվականից նրա աշխատանքում հայտնվում են նաև որսի տեսարաններ[6]։ 1723 թվականին Ուդրին ստացավ թագավորական պատվեր երեք մեծ որսորդական տեսարանների համար Շանթիլիի պալատի համար (այժմ երկուսը գտնվում են Կոնդեի թանգարանում, մեկը՝ գեղարվեստի թանգարանում, Ռուան)։ 1726 թվականին նա Վերսալյան պալատի Մեծ բնակարաններում ցուցադրեց իր քսանվեց լավագույն գործերը։
1733-1734 թվականներին Ուդրին գլխավորում էր Բովում գտնվող վանդակաճաղերի արտադրամասը 1733-1755 թվականներին եղել է նաև Փարիզի գոբելենների արտադրամասի տեսուչ։ Բովում արտադրամասի համար նկարիչը ստեղծել է «Նոր որսեր» (1727), «Գյուղական զվարճանքներ» (1730), «Մոլիերի կատակերգությունները» (1732), «Օվիդիոսի կերպարանափոխությունները» (1734) և «Լաֆոնտենի առակները» (1736) ստվարաթղթերը։
«Կրթությամբ դիմանկարիչ, անհրաժեշտության դեպքում կրոնական տեսարանների վարպետ», Ուդրին որսորդական տեսարանների, կենդանիների և նատյուրմորտների նկարիչ է։ 1728 թվականից նա անընդհատ ուղեկցում էր Լուի XV թագավորին որսի ժամանակ[7]։ 1734 թվականին Ուդրին Մեկլենբուրգի Քրիստիան Լյուդվիգ II-ի համար նկարել է չորս նկար՝ որսի և կենդանիների տեսարաններով («Վարազի որս», «Եղջերուների ընտանիք», «Գայլի որս», «Երկու եղնիկ»)։ Ուդրիի նկարների տարբերակիչ առանձնահատկությունները որսորդական տեսարաններով ՝ կոմպոզիցիոն համակարգի ներդաշնակությունը, գույների հարստությունը, իլյուզիոնիստական համոզիչությունը («Արքայական որս» շարք, 1733-1746, Ֆոնտենբլո, Լուվր, Փարիզ, «Էկզոտիկ Կենդանիներ», թանգարան, Շվերին, «Շներ խաղի դիմաց կանգնած», ազգային թանգարան, Ստոկհոլմ)[8]։ Նա նաև շներ է նկարել թագավորական ոհմակից և նշանակվել է «Որսորդական տեսարանների թագավորական գեզանկարիչ»։ Ուդրին մեծ ներդրում է ունեցել արվեստի տարբեր ձևերում ռոկոկո ոճի զարգացման գործում. նա կատարել է կահույքի պաստառագործության գծանկարներ, մոմակալների, ժամացույցների, բուխարու էկրանների նախագծեր։ Ըստ Ուդրիի գծագրերի՝ Լաֆոնտենի առակների սյուժեների վրա վանդակաճաղերի համար ստվարաթղթեր են պատրաստվել։ Փորագրող Կոշեն կրտսերը օգնականների հետ 276 նկարազարդում է փորագրել Ուդրիի գծանկարներից՝ Լաֆոնտենի «Առակներ» Հայտնի քառահատոր հրատարակության համար (1755)[9]։
Նկարչի ծառայություններին դիմել են նաև այլ միապետներ և բարձրաստիճան անձինք, այդ թվում՝ ռուս ցար Պետրոս I-ը, Շվեդիայի թագուհի Ուլրիկա Էլեոնորան և Մեկլենբուրգ-Շվերինի դուքս Քրիստիան Լյուդվիգ II-ը։ Նրան է պատկանում Պետրոս Առաջինի գրչով արված դիմանկարը[10]։
Նկարչի հետագա աշխատանքներից հատկապես հայտնի են «Նապաստակ և ոչխարի ոտք» նատյուրմորտները (1742), որոնք տեխնիկայի կատարելագործմամբ մոտ են տրոմպլեյի ժանրին[6], և « Սպիտակ բադը» (1753), որը բնութագրվում է նկարի ճշգրտությամբ և սպիտակ երանգների հարստությամբ։ «Շունը ամանի հետ» նկարը նկարիչը կատարել է կեղծ գործիչների ժանրում չուգունի Բուխարիի տախտակի վրա[11]։
Ժան-Բատիստ Ուդրին մահացել է 1755 թվականի ապրիլի 30-ին և թաղվել Բովում։ Ժան-Բատիստ ՝ Ժակ-Շառլ Ուդրիի որդին և աշակերտը (1720-1778) - «Ծաղիկների և կենդանիների նկարիչ», Լորենի արքայազնի պալատական նկարիչ, աշխատել է Փարիզում և Բրյուսելում[12]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.