Երկաթե գվարդիա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Երկաթե գվարդիա (ռումիներեն՝ Garda de Fier - «Գարդա դե ֆիեռ»), ռումինական ռազմատենչ հեղափոխական ֆաշիստական շարժում և քաղաքական կուսակցություն, որը հիմնադրվել է 1927 թվականին Կոռնելիու Զելեա Կոդրեանուի կողմից որպես Հրեշտակապետ Միքայելի լեգեոն (Legiunea Arhanghelul Mihail) կամ Լեգիոնական շարժում (Mișcarea Legionară)[1]։ Այն խիստ հակադեմոկրատական, հակակապիտալիստական, հակակոմունիստական և հակասեմական էր։ Այն տարբերվում էր այդ ժամանակաշրջանի եվրոպական աջակողմյան այլ շարժումներից՝ իր հոգևոր հիմքով, քանի որ Երկաթե գվարդիան խորապես ներծծված էր ռումինական ուղղափառ քրիստոնեական միստիցիզմով։
Երկաթե գվարդիա | |
---|---|
Տեսակ | կուսակցություն |
Երկիր | Ռումինիա |
Առաջնորդ | Corneliu Zelea Codreanu? և Horia Sima? |
Հիմնադիր | Corneliu Zelea Codreanu? |
Հիմնադրված | հուլիսի 24, 1927 |
Լուծարված | 1945 |
Գաղափարախոսություն | հակակոմունիզմ, հակասեմականության, clerical fascism? և Romanian nationalism? |
Քաղաքական հայացք | ծայրահեղ աջեր |
Շտաբ | Բուխարեստ, Ռումինիա |
Iron Guard Վիքիպահեստում |
1930 թվականի մարտին Կոդրեանուն ձևավորեց Երկաթե գվարդիան՝ որպես Լեգեոնի կիսառազմական ճյուղ, որը 1935 թվականին փոխեց իր պաշտոնական անվանումը «Totul pentru Țară» կուսակցության՝ բառացիորեն՝ «Ամեն ինչ երկրի համար»։ Այն ստեղծվել էր նախքան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը` իշխանության գալը։ Անդամներին անվանում էին լեգեոներներ կամ շարժումից դուրս՝ «կանաչ վերնաշապիկներ»՝ նրանց հագած հիմնականում կանաչ համազգեստի պատճառով[2][3]։
Երբ 1940 թվականի սեպտեմբերին պետական հեղաշրջմամբ իշխանության եկավ մարշալ Իոն Անտոնեսկուն, նա կառավարության մեջ մտցրեց Երկաթե գվարդիան՝ ստեղծելով Ազգային լեգեոնական պետությունը: 1941 թվականի հունվարին, լեգեոներների ապստամբությունից հետո, Անտոնեսկուն օգտագործեց բանակը շարժումը ճնշելու համար՝ ոչնչացնելով կազմակերպությունը. գվարդիայի հրամանատար Հորիա Սիման այլ ղեկավարների հետ փախել էր Գերմանիա։