Դիպլոդոկ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Դիպլոդոկ (լատին․՝ Diplodocus), զաուրոպոդ խմբի մողեսակոնքայինների ցեղ։ Առաջին քարացած մնացորդները հայտնաբերվել են 1877 թվականին Կոլորադոյի Ժայռային լեռներում պալեօնթոլոգ Սեմյուել Ուիլիսթոնի կողմից։ Հետագայում հայտնաբերվեցին նաև այլ մնացորդներ։ Դրանք բոլորը վերագրվում են 147-150 միլիոն տարի հնության։
Դիպլոդոկ | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||||
Diplodocus Գոֆոնիիլ Չարլզ Մարշ, 1878} | ||||||||||||||||
Տեսակներ | ||||||||||||||||
|
Ցեղն ապրել է ուշ Յուրյան դարաշրջանում՝ ժամանակակից Հյուսիսային Ամերիկայի տարածքում, արևմտյան շրջաններում։ Մորիսոնի ձևավորման մեջ Դիպլոդոկի մնացորդները ամենատարածվածներից են։
Դիպլոդոկը հանդիսանում է համեմատաբար հեշտ իդենտիֆիցիրացվող դինոզավրերից մեկը։ Խոշորագույն դինոզավրերից մեկն է համարվում, որոնք հայտնի են ամբողջական կմախքային մնացորդներով[1]։ Դիպլոդոկի խոշոր չափերը պայմանավորված է նրա գիշատիչ լինելով։ Այդ ժամ, անակաշրջանի գիշատիչները սովորաբար մեծ չափեր ունեն։ Խոշոր գիշատիչներից հայտնի են նաև Ալոզավրերն ու Ցերատոզավրերը։