Գուստավ Բաուեր

Գուստավ Ադոլֆ Բաուեր (գերմ.՝ Gustav Adolf Bauer, հունվարի 6, 1870(1870-01-06)^{[1][2][3][…]}, Ozyorsk, Կալինինգրադի մարզ^[4] - սեպտեմբերի 16, 1944(1944-09-16) կամ սեպտեմբերի 6, 1944(1944-09-06)^[5], Բեռլին, Նացիստական Գերմանիա), գերմանացի քաղաքական գործիչ, սոցիալ-դեմոկրատ։ 1919 թվականի հունիսի 21-ից մինչև 1920 թվականի մարտի 26-ը՝ Վայմարյան հանրապետության ռայխսկանցլեր (մինչև 1919 թվականի օգոստոսի 14-ը՝ վարչապետ)։

Շեյդեմանի կաբինետի առաջին հանդիպումը 1919 թվականի փետրվարի 13-ին Վեյմարում։ Ձախից աջ՝ Ուլրիխ Ռաուշեր, Ռոբերտ Շմիդտ, Օյգեն Շիֆեր, Ֆիլիպ Շեյդեման, Օտտո Լանդսբերգ, Ռուդոլֆ Վիսել, Գուստավ Բաուեր, Ուլրիխ ֆոն Բրոքդորֆ-Ռանցաու, Էդուարդ Դավիդ, Ուգո Պրեյս (կանգնած), Յոհաննես Գիսբերթս, Յոհաննես Բել, Գեորգ Գոտգեյն, Գուստավ Նոսկե

Գուստավ Բաուեր գերմ.՝ Gustav Bauer
Կուսակցություն՝	Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և արհմիութենական գործիչ
Դավանանք	անկրոնություն
Ծննդյան օր	հունվարի 6, 1870(1870-01-06)[1][2][3][…]
Ծննդավայր	Ozyorsk, Կալինինգրադի մարզ[4]
Վախճանի օր	սեպտեմբերի 16, 1944(1944-09-16) (74 տարեկան) կամ սեպտեմբերի 6, 1944(1944-09-06)[5] (74 տարեկան)
Վախճանի վայր	Բեռլին, Նացիստական Գերմանիա
Թաղված	Վերին Հավել
Քաղաքացիություն	Պրուսիայի թագավորություն և  Գերմանիա
Ի ծնե անուն	գերմ.՝ Gustav Adolf Bauer

Կենսագրություն

Բաուերը ծնվել է Օզերսկ քաղաքում (նույն ինքը՝ նախապատերազմյան Դարքեմենը մինչև 1938 թվականը և Անգերապը մինչև 1946 թվականը) դատական կատարածուի ընտանիքում, որի նախնիները 1731-1732 թվականներին Հարավային Գերմանիայից տեղափոխվել են Արևելյան Պրուսիա։ 1884 թվականին Քյոնիգսբերգի ժողովրդական դպրոցն ավարտելուց հետո Գուստավ Բաուերը աշխատել է փաստաբանական գրասենյակում որպես դպիր։ Ծանր հիվանդության հետևանքով 1888 թվականին կորցրել է ոտքը։ 1893-1895 թվականներին ղեկավարել է քրեական գործերով հայտնի պաշտպան Ֆրից Ֆրիդմանի գրասենյակը։

Արհմիութենական և հասարակական կյանք

1895 թվականին Բաուերը հիմնել է Գերմանիայի գրասենյակային աշխատողների Կենտրոնական միությունը և ղեկավարել այն մինչև 1808 թվականին հիվանդանոցային դրամարկղերի պետական աշխատողների միության հետ միավորվելը։ 1902 թվականին կորցրել է աշխատանքը արհմիութենական գործունեությանը մասնակցելու պատճառով և մեկ տարի զբաղվել է սեփական պանդոկով, այնուհետև մասնագիտական հիմունքներով գլխավորել է արհմիությունների Կենտրոնական աշխատանքային քարտուղարությունը։ 1908-1918 թվականներին Բաուերը զբաղեցրել է Գերմանիայի արհմիությունների գլխավոր հանձնաժողովի երկրորդ նախագահի պաշտոնը։ 1912 թվականին Բաուերն ընտրվել է «Volksfürsorge» նոր ապահովագրական ընկերության խորհրդի նախագահ։

1917 թվականին Բաուերը մասնակցել է հանուն ազատության և հայրենիքի ժողովրդական միության ստեղծմանը։ Քաղաքականությունից հեռանալուց հետո Գուստավ Բաուերը որպես կառավարիչ աշխատել է Բեռլինի բնակարանային ընկերակցությունում։

Քաղաքական գործունեություն

Բաուերը ԳՍԴԿ-ի անդամ էր և պատկանում էր աջ թևին, որն աջակցում էր Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ կայսերական կառավարության հետ քաղաքացիական խաղաղության քաղաքականությանը։

1912 թվականին Բաուերը ընտրվել է Ռայխստագի պատգամավոր ԳՍԴԿ-ից և 1915 թվականից ղեկավարել բյուջետային կոմիտեն։ Նոյեմբերյան հեղափոխությունից հետո ընտրվել է Վեյմարի Ազգային ժողովի պատվիրակ, այնուհետև եղել է Ռայխստագի պատգամավոր 1920 թվականի հունիսից մինչև 1925 թվականի փետրվարը։

1918 թվականի հոկտեմբերին Ռայխի կանցլեր Մաքսիմիլիան Բադենսկին Գուստավ Բաուերին նշանակել է Կայսերական աշխատանքի գերատեսչության պետական քարտուղար։ Շեյդեման Բաուերի աշխատասենյակում 1919 թվականի փետրվարի 13-ից զբաղեցրել է աշխատանքի ռայխս նախարարի պաշտոնը։

Շեյդեմանի հրաժարականից հետո, 1919 թվականի հունիսի 20-ին, Բաուերը նշանակվել է Վերսալի պայմանագիրը ստորագրած կառավարության Ռայխի կանցլեր, չնայած այն հանգամանքին, որ նա ինքը դեմ էր պայմանագրի պայմաններին։ Հունիսի 22-ին Բաուերը կողմ էր արտահայտվել պայմանագրի ընդունմանը, բայց նախատեսում էր բողոքարկել Անտանտի առջև իր որոշ առանձին դրույթներ պատերազմի սանձազերծման և Գերմանիայի քաղաքացիների վտարման մեղավորության մասին, բայց հաջորդ օրը Վեյմարի Ազգային ժողովի նիստում նա ստիպված էր ընդունել, որ իր փորձերը հաջողությամբ չեն պսակվել։

Ռայխի կանցլերի պաշտոնում Գուստավ Բաուերը զբաղվում էր երկաթուղիների ենթակայության հարցերով և Ռայխի ֆինանսների նախարար Մաթիաս Էրցբերգերի հետ միասին խթանում էր ֆինանսական բարեփոխումները։ 1920 թվականին Կապպյան հեղաշրջումից հետո Բաուերը ստիպված եղավ հրաժարական տալ, քանի որ, ինչպես Ռայխի պաշտպանության նախարար Գուստավ Նոսկեն, կորցրեց իր կուսակցության և արհմիությունների վստահությունը։ Իր կուսակից Հերման Մյուլլերի հաջորդ կառավարությունում Գուստավ Բաուերը ծառայում էր որպես Գանձապետարանի նախարար, իսկ 1920 թվականի մայիսի 1-ից մինչև 1920 թվականի հունիսի 25-ը՝ նաև տրանսպորտի նախարար։ Երկրորդ կաբինետում Վիրտա Բաուերը զբաղեցնում էր Գանձապետարանի փոխկանցլերի և ռայխս նախարարի պաշտոնը։

1925 թվականին Գուստավ Բաուերը հեռացվել է կուսակցության շարքերից՝ կապված Բարմաթի գործի հետ։ 1926 թվականի մայիսի 14-ին կուսակցական դատարանի որոշմամբ վերականգնվել է կուսակցությունում։ Վեյմարի հանրապետությունում եղել է Ռայխսբանների անդամ։

1933 թվականի մայիսին նացիոնալ-սոցիալիստների իշխանության գալուց հետո Գուստավ Բաուերը մի քանի շաբաթ կալանքի տակ էր՝ հարկային հանցագործությունների մեղադրանքով։

Գուստավ Բաուերն ամուսնացած էր Գեդվիգ Մոհի հետ։

Ծանոթագրություններ

1. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
2. Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480
3. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
4. http://library.fes.de/cgi-bin/ihg2pdf.pl?vol=1&f=179&l=179 (գերմ.)
5. Deutsche Nationalbibliothek Record #118507281 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գուստավ Բաուեր» հոդվածին։