Անակրեոնյան բանաստեղծություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Անակրեոնյան բանաստեղծություն (ծագում է հին հունարեն՝ Ἀνακρέων՝ Անակրեոն բառից), հին հունական քնարերգության մեջ տարածված բանաստեղծության տեսակ, որն աչքի էր ընկնում իր կենսուրախ բովանդակությամբ, գովերգում էր կյանքի վայելքները (սեր, գինի, զգայական հաճույքներ)[1][2]։ Տարածված էր եվրոպական մի շարք երկրներում, Վերածննդի և Լուսավորության ժամանակաշրջաններում։ Սկզբնապես կատարվել է քնարի հնչյունների ուղեկցությամբ։