Korecy

Korecy^[2] (němsce Georgewitz) su hornjołužiska wjeska, kotraž słuša wot lěta 2003 k Lubijej. Leža we wuchodnym dźělu Hornjołužiskich honow 3,5 kilometry sewjerowuchodnje stareho města a 225 m nad mórskej hładźinu na lěwej stronje Lubaty. Njedaloko wsy twori rěčka znatu Korečansku skału.

Korecy
Georgewitz

Korecy na karće Hornjeje Łužicy DEC
město:	Lubij
zagmejnowanje:	1970 (do Korec-Bělec)
wobydlerstwo:	87 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć:	225 metrow n.m.hł.
51.11944444444414.693888888889225
póstowe čisło:	02708
předwólba:	03585
Lubata w Korečanskej skale Lubata w Korečanskej skale
wikidata: Korecy (Q160426)

Stawizny

Prěnje naspomnjenje jako Gorguwitz pochadźa z lěta 1305.^[3] Kulowc Korecy bě wot 14. hač do 16. lětstotku sydło ryćerkubła, potom z wobsydstwom města Lubija.

Po statistice Arnošta Muki mějachu Korecy w lěće 1884 250 wobydlerjow, mjez nimi 186 Němcow a 64 Serbow (26 %).^[4] Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje. Ewangelscy Korečenjo přisłušeja wot 16. lětstotka Ketličanskej wosadźe

Žórła

1. staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
2. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927.
3. Korecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 104. → wšě wjeski

Wotkaz

 Commons: Korecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Měšćanske dźěle Lubija

Bělecy (Bellwitz) | Dažin (Großdehsa) | Dołhaćicy (Dolgowitz) | Habrachćicy (Ebersdorf) | Hłušina (Glossen) | Chrapow (Krappe) | Karlowa Studnja (Karlsbrunn) | Ketlicy (Kittlitz) | Korecy (Georgewitz) | Łuwoćicy (Lautitz) | Luchow (Laucha) | Małe Radměrcy (Kleinradmeritz) | Mučnica (Mauschwitz) | Njechań (Nechen) | Njeznarowy (Eiserode) | Róžany (Rosenhain) | Serbske Kundraćicy (Wendisch-Cunnersdorf) | Serbske Pawlecy (Wendisch-Paulsdorf | Stara Chójnica (Altcunnewitz) | Stwěšin (Peschen) | Walowy (Wohla) | Wolešnica (Oelsa) | Wopaleń (Oppeln) | Wujer (Unwürde)