Čorny Chołmc

Čorny Chołmc (němsce Schwarzkollm) je hornjołužiska wjes na sewjeru sakskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1996 k Wojerecam a ma 850 wobydlerjow.^[2] Nadregionalnje znaty je Krabatowy młyn při južnej kromje wsy.

Zakładne fakty

Čorny Chołmc
Schwarzkollm

město:

Wojerecy

zagmejnowanje:

1996

wobydlerstwo:

850 (9. meje 2011)^[1]

přestrjeń:

30,34 km²

wysokosć:

124 metrow n.m.hł.

51.43364614.139598124

póstowe čisło:

02977

předwólba:

035722

wotwodźene
słowa:


wobydler/ka: Čornochołmčan/-ka
adjektiw: Čornochołmčanski
skłonowanje: Čorneho Chołmca, Čornemu Chołmcej, Čorny Chołmc, Čornym Chołmcom, w Čornym Chołmcu

Čornochołmčanska cyrkej

wikidata: Čorny Chołmc (Q160230)

Začinić

Leži dźesać kilometrow zapadnje Wojerowskeho stareho města we wysokosći 124 metrow nad mórskej hładźinu. Susodne sydlišća su Lipoj-Tornow na zapadźe, Łuty na sewjerozapadźe, Lubuš na sewjeru kaž tež Narć a Brětnja na wuchodźe.

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Colmen^[3] je z lěta 1360. Přez lětstotki słušeše wjes k Wojerowskemu stawowemu knjejstwu.

Wobydlerstwo a rěč

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 424 wot cyłkownje 438 Čornochołmčanow serbsce.^[4] W cyłej Chołmčanskej wosadźe chodźachu 952 wosadnych k serbskej a jenož 24 k němskej spowědźi.^[5]

Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 41,1 %.^[6]

Wosobiny

Michał Frencel (1667–1752), farar a basnik; 1695–1725 w Čornym Chołmcu
Salomon Bohuchwał Frencel (1701–1768), farar, spisaćel a chronikar; narodźeny we wsy
Dabit Boguwěr Głowan (1788–1865), wučer, pedagoga a spisowaćel; narodźeny we wsy
Jeremias Bogusław Głowan (1785–1854), wučer, přećiwnik serbšćiny w šulach; narodźeny we wsy
Handrij Mehliš (1721–1790), farar a pěsnjer; 1760–90 farar w Čornym Chołmcu
Mathilda Stangec-Fiedlerjowa (1840–1871), spěwarka a mandźelska Korla Awgusta Fiedlerja; narodźena w Čornym Chołmcu
Matej Ungar (1863–1939), ratar, pčołar a ludowy basnik z Čorneho Chołmca

Žórła

[1]
staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Wojerecy
[2]
9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Wojerecy
[3]
Čorny Chołmc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
[4]
Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
[5]
Arnošt Muka: Statistika Łužiskich Serbow. Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880–1885. Budyšin 1884–86, str. 177
[6]
Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 250. [986 wobydlerjow, z nich 254 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 73 z pasiwnymi, 78 serbskich dźěći a młodostnych, 581 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

wobydler/ka:
Čornochołmčan/-ka

adjektiw:
Čornochołmčanski

skłonowanje:
Čorneho Chołmca, Čornemu Chołmcej, Čorny Chołmc, Čornym Chołmcom, w Čornym Chołmcu

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Colmen^[3] je z lěta 1360. Přez lětstotki słušeše wjes k Wojerowskemu stawowemu knjejstwu.

Wobydlerstwo a rěč

Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 41,1 %.^[6]

Wosobiny

Michał Frencel (1667–1752), farar a basnik; 1695–1725 w Čornym Chołmcu
Salomon Bohuchwał Frencel (1701–1768), farar, spisaćel a chronikar; narodźeny we wsy
Dabit Boguwěr Głowan (1788–1865), wučer, pedagoga a spisowaćel; narodźeny we wsy
Jeremias Bogusław Głowan (1785–1854), wučer, přećiwnik serbšćiny w šulach; narodźeny we wsy
Handrij Mehliš (1721–1790), farar a pěsnjer; 1760–90 farar w Čornym Chołmcu
Mathilda Stangec-Fiedlerjowa (1840–1871), spěwarka a mandźelska Korla Awgusta Fiedlerja; narodźena w Čornym Chołmcu
Matej Ungar (1863–1939), ratar, pčołar a ludowy basnik z Čorneho Chołmca

Žórła

[1]
staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Wojerecy
[2]
9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Wojerecy
[3]
Čorny Chołmc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
[4]
Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
[5]
Arnošt Muka: Statistika Łužiskich Serbow. Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880–1885. Budyšin 1884–86, str. 177
[6]
Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 250. [986 wobydlerjow, z nich 254 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 73 z pasiwnymi, 78 serbskich dźěći a młodostnych, 581 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Stawizny

Wobydlerstwo a rěč

Wosobiny

Žórła

Wotkazaj

Wikiwand in your browser!

Stawizny

Wobydlerstwo a rěč

Wosobiny

Žórła

Wotkazaj

Wikiwand in your browser!