Dubje

Dubje (němsce Eichow) je delnjołužiska wjes w braniborskim wokrjesu wokrjesu Sprjewja-Nysa, kotraž słuša wot lěta 1993 do gmejny Gołkojce. Leži při krajnej dróze mjez Choćebuzom a Wětošowom kaž tež při awtodróze 15 a ma něhdźe 470 wobydlerjow.

Dubje
Eichow

Połoženje na karće Delnjeje Łužicy DEC Połoženje
gmejna:	Gołkojce
zagmejnowanje:	1993
wobydlerstwo:	476 (2006)[1]
wysokosć:	60–70 metrow n.m.hł.
51.76194444444414.12861111111160–70
póstowe čisło:	03099
předwólba:	035604
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Dubjanaŕ/-ka adjektiw: dubjański skłonowanje: , tam, Dubje, , tam
Dubje na karće z lěta 1846 Dubje na karće z lěta 1846
wikidata: Dubje (Q21102760)

Dubje rěka tež jeničke parkowanišćo při němskej awtodróze z oficielnym serbskim mjenom, kotrež leži něhdźe kilometer južnje wsy.

Stawizny

Wjes so w lěće 1458 jako Eychen prěni raz naspomni.

Wobydlerstwo

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 548 wobydlerjow, z nich 513 Serbow (94 %) a 35 Němcow.^[2] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 22,3 %.^[3]

Žórła

1. staw: 2006; Podaća na webstronje gmejny Gołkojce
2. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 71. → wšě wjeski
3. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [663 wobydlerjow, z nich 109 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 17 serbskich dźěći a młodostnych, 515 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkazaj

• Informacije wo wsy na webstronje Gołkojc (němsce)
• Dubje w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)

Wjesne dźěle Gołkojc

Bobow (Babow) | Brodkojce (Brodtkowitz) | Cazow (Zahsow) | Dalic (Dahlitz) | Dubje (Eichow) | Glinsk (Glinzig) | Gogolowk (Klein Gaglow) | Gołbin (Gulben) | Górnej (Milkersdorf) | Hajnk (Hänchen) | Kokrjow (Kackrow) | Kósobuz (Kunersdorf) | Kśišow (Krieschow) | Limbark (Limberg) | Naseńce (Wiesendorf) | Popojce (Papitz)