![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/Oxals%25C3%25A4ure2.svg/langgl-640px-Oxals%25C3%25A4ure2.svg.png&w=640&q=50)
Ácido oxálico
composto químico / From Wikipedia, the free encyclopedia
O ácido oxálico é un composto orgánico coa fórmula C2H2O4. É un sólido branco cristalino que forma unha solución incolora en auga. A súa fórmula condensada é HOOCCOOH, que indica a súa clasificación como o ácido dicarboxilico máis simple.
Ácido oxálico | |
---|---|
![]() | |
![]() |
![]() |
![]() | |
ácido etanodioico[1] | |
Outros nomes PIN: Ácido oxálico[1] | |
Identificadores | |
Número CAS | 144-62-7 (anhidro), 6153-56-6 (dihidrato) |
PubChem | 971 |
ChemSpider | 946 |
UNII | 9E7R5L6H31 |
Número CE | 205-634-3 |
Número UN | 3261 |
DrugBank | DB03902 |
KEGG | C00209 |
MeSH | Oxalic+acid |
ChEBI | CHEBI:16995 |
ChEMBL | CHEMBL146755 |
Número RTECS | RO2450000 |
Referencia Beilstein | 385686 |
Referencia Gmelin | 2208 |
3DMet | B00059 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C2H2O4 |
Masa molar | 90,03 g mol−1 (anhidro) 126,065 g·mol−1 (dihidrato) |
Aspecto | cristais brancos |
Olor | inodoro |
Densidade | 1,90 g·cm−3 (anhidro, a 17 °C)[2] 1,653 g·cm−3 (dihidrato) |
Punto de fusión | 189–191 °C; 372–376 °F; 462–464 K |
Solubilidade en auga | 90-100 g/L (20 °C)[2] |
Solubilidade | 237 g/L (15 °C) en etanol 14 g/L (15 °C) en dietil éter [3] |
Presión de vapor | <0.001 mmHg (20 °C)[4] |
Acidez (pKa) | 1,25, 4,14[5] |
Susceptibilidade magnética (χ) |
-60,05·10−6 cm3/mol |
Perigosidade | |
Principais perigos | corrosivo |
NFPA 704 | |
Punto de inflamabilidade | 166 °C; 331 °F; 439 K |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A súa forza como ácido é moita maior que a do ácido acético. O ácido oxálico é un axente redutor[6] e a súa base conxugada, denominada oxalato (C
2O2−
4), é un axente quelante para catións metálicos. Normalmente, o ácido oxálico encóntrase en forma de dihirato coa fórmula C2H2O4·2H2O.
Aparece de forma natural en moitos alimentos, pero a súa inxestión excesiva ou o seu prolongado contacto coa pel poden ser perigosos.
O seu nome procede de que foi illado das plantas do xénero Oxalis.