apócope
From Wiktionary, the free dictionary
Substantivo feminino
apócope (sg: apócope; pl: apócopes)
- (Fonética) Fenómeno consistente na eliminación ou perda dun fonema (ou son) na posición final dunha palabra ou secuencia fónica.
Traducións
- Alemán: apokope (de).
- Baixo alemán: apokoop (nds).
- Bretón: apokoptenn (br).
- Castelán: apócope (es).
- Catalán: apòcope (ca).
- Checo: apokopa (cs).
- Eslovaco: apokopa (sk).
- Finés: loppuheitto (fi).
- Francés: apocope (fr).
- Inglés: apocope (en).
- Italiano: apocope (it).
- Neerlandés: apocope (nl).
- Noruegués: apokope (no).
- Noruegués nynorsk: apokope (nn).
- Polaco: apokopa (pl).
- Portugués: apócope (pt).
- Ruso: aпокопа (ru).
- Sueco: apokope (sv).
- Ucraíno: aпокопа (uk).
- Xaponés: 語尾音消失 (ja).
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
