Remove ads
A vitela (ou carne de tenreira) é o nome utilizado para o produto da cría de carne branca e lene de becerros. Os xatos machos das vacas leiteiras, que son indesexados para a industria leiteira, poden aproveitarse para a produción deste tipo de carne.[1][2]
O nome "vitela", segundo o Portal das Palabras[3] refírese a unha cría de até os dous anos e á súa carne (vitela ou tenreira). O termo becerro refírese á cría de máis ou menos dous anos, e cuxo e pucho de menos de dous anos, e xato mentres lle duran os dentes de leite. Xovenco, almallo ou novelo chámase cando xa ten tres anos.
Remove ads
Adóitase considerar ás veces como carne vermella por mor da súa cor encarnada. Tendo en conta que a vitela está clasificada como unha carne branca pola súa cor rosada, e que salienta por ser especialmente febra, non hai dúbida de que achega unha gran variedade de beneficios nutricionais no seu consumo.
Por exemplo, 100 gramos de carne de tenreira achegan 21 gramos de proteínas, ademais de achegar minerais tales como potasio, ferro, calcio, magnesio e cinc. Ten un baixo contido en graxas, e convértese nun alimento facilmente dixeríbel, grazas en especial ao seu alto contido en auga e por ser unha carne xeralmente tenra (de aí o seu nome).
Valores nutricionais da vitela:
100 gramos de vitela achegan [Cómpre referencia]:
- 108 calorías.
- Proteínas: 20,8 g.
- Auga: 77 g.
- Graxas: 2,8 g.
- Colesterol: 70 mg.
Remove ads
Existen dous tipos de carne: a branca e a rosada. No caso de produción de carne branca o obxectivo deste sistema é obter becerros con 115 a 200 kg de peso vivo (70 a 125 kg de carcasa), con aproximadamente 3 a 4,5 meses de idade. Polo tanto os becerros precisan gañar, de media, máis de 900 g/cabeza e día, con boa conversión.
A carne rosada prodúcese con becerros de 5 a 6 meses de idade, cun peso vivo de 225 a 250 kg ou 135–150 kg de carcasa. Para atinxir este peso os animais precisan gañar, de media, 1,2 kg por día.
Remove ads
O sistema de carne consiste en aloxar os animais en gaiolas individuais, e alimentalos exclusivamente cunha dieta líquida - privándoos de calquera outro alimento - preferibelmente un substituto artificial do leite, que debe ser deficiente en ferro. En Holanda e en Bélxica o sistema inicia con consumo de 125 a 200 g do substituto industrial do leite para 1 a 2,5 litros de auga e finaliza con 1 400 a 1 500 g/día de substituto para 8,5 a 9 litros de auga.
O sistema de alimentación baséase no uso de substituto do leite durante as primeiras semanas de vida do becerro, facéndose o desaleitamento o máis rápido posíbel, utilizándose entón, ración concentrada fornecida á vontade, e pequenas cantidades de forraxe.
Alégase que os becerros son colocados en gaiolas cun espazo insuficiente para que exerza as súas funcións máis básicas, como se virar ou andar, sen nunca se exercitar ou recibir baños de sol.[1]
Diversos grupos de dereitos dos animais teñen actuado contra a produción de carne de vitela no mundo, argumentando que esta se produce dun xeito cruel.[4][5][6][7]
En 2011, após ser sorprendido (e, posteriormente, absolto) pola Real Federación Española de Ciclismo en exame antidopaxe, o ciclista español Alberto Contador chegou a alegar "nunca máis comerei vitela", por cuestións de procedencia de carne.[8] O exame foi positivo para clenbuterol,[9] substancia utilizada para, entre outros usos, engordar gado.
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads