Turmalina

A turmalina (da palabra cingalesa turmali, que significa pedra que atrae as cinzas) é un mineral da clase dos silicatos cuxa fórmula química é variable xa que forma unha serie isomorfa de minerais de diversa composición química.

Turmalina
Turmalina de cor negra con reflexos amarelos
Fórmula química	Diferente segundo a variedade
Clase	Silicatos
Subclase	Ciclosilicatos
Sistema cristalino	Hexagonal
Cor	Diferente segundo a variedade
Brillo	Vítreo
Dureza	7-7,5
Fractura	Concoidea
Exfoliación	Moi imperfecta
Raia	Branca
Densidade	3-3,25 g/cm3

Aspecto

A turmalina cristaliza en forma de cristais prismáticos hexagonais ou de crecemento radiado ou acicular. Tamén aparece de forma amorfa e masiva.

• 
  Turmalina
• 
  Turmalina rubelita
• 
  Turmalina verdelita
• 
  Cuarzo e turmalina

Variedades da turmalina segundo a súa composición

O grupo da turmalina está formado por unha serie isomorfa de diversos minerais. Son os seguintes:

• Elbaíta, con sodio, litio e aluminio.
• Dravita, con sodio, magnesio e aluminio.
• Chorlo, con sodio, ferro²⁺ e aluminio.
• Buerxerita, con sodio, ferro³⁺ e aluminio.
• Uvita, con calcio, magnesio e aluminio.
• Liddicoatita, con calcio, litio e aluminio.

Variedades da turmalina segundo a súa cor

Segundo sexa a súa cor. Podemos diferenciar entre:

• Acroíta, de cor branca.
• Indigolita, de cor azul.
• Rubelita, de cor rosa ou vermella.
• Verdelita, de cor verde.

Tamén podemos atopar turmalina incolora, amarela, parda e negra.

Lugares onde se topa

Pódese atopar en granitos e gneises e, especialmente, nos filóns do tipo pegmatítico. Trátase dun mineral hidrotermal de altas temperaturas, procedente de fluídos profundos que escaparon ó final do proceso de cristalización. Aparece frecuentemente en asociación con cuarzos, feldespatos, micas e berilos.

Usos da turmalina

Polas súas propiedades piezoeléctricas a turmalina utilízase para a fabricación de calibradores de presión.

É moi apreciada no coleccionismo e no mundo da xoiería.

Propiedades

A turmalina presenta propiedades piroeléctricas e piezoeléctricas. Nos seus extremos acumálanse cargas opostas tanto baixo presión como ó quentala. Estas cargas poden atraer pequenos obxectos.

Outros silicatos

Outros silicatos a destacar son o cuarzo, o feldespato, a mica e a olivina.

Véxase tamén

• Isomorfismo