Torgny Lindgren

Torgny Lindgren, nado en Raggsjö (Västerbotten) o 16 de xuño de 1938 e finado o 16 de marzo de 2017, foi un recoñecido escritor sueco membro da Academia Sueca dende 1991.

Para o numismático sueco do mesmo nome, véxase Torgny Lindgren (numismático)

Torgny Lindgren

Biografía
Nacemento	16 de xuño de 1938 Norsjö, Suecia (pt)
Morte	16 de marzo de 2017 (78 anos) Rimforsa, Suecia (en)
Causa da morte	cancro de estómago
9º Seat 9 of the Swedish Academy (en)
20 de decembro de 1991 – 16 de marzo de 2017 ← Ture Johannisson – Jayne Svenungsson (pt)  →
Actividade
Campo de traballo	Prosa
Ocupación	escritor
Período de actividade	1965 -
Membro de	Academia Sueca
Familia
Fillos	Ylva Pettersson
Premios
(2009)  Piraten award (en) (2004)  Grande Prémio dos Nove (pt) (2004)  Sveriges Radio's Short Story Prize (en) (2003)  Sveriges Radio's Novel Prize (en) (2002)  Litteris et Artibus (pt) (2001)  cabaleiro da orde das Artes e as Letras (2000)  Prémio Selma Lagerlöf (pt) (1995)  Hedevind Plaquette (en) (1995)  Prémio August (pt) , premiado polo traballo Mel de abellón (1987)  Doblougprisen (1986)  Premio Femina étranger (1984)  Aniara Award (en) (1982)  Östersunds-Postens litterature price (en)  Honorary doctorate of Umeå University (en)
Descrito pola fonte	Obálky knih, Academia Sueca

Torgny Lindgren en 2007.

Traxectoria

Cando novo, mudouse do norte a Småland, no sur de Suecia, onde exerceu como mestre. Militou nesa mesma época no Partido Socialdemócrata Sueco, e a atmosfera política reflectiuna en varias das súas obras. En 1980 converteuse ao catolicismo. En 1983 foi galardoado co Gran Premio Novelístico da Sociedade para a promoción da Literatura, e en 1984 acadou o Premio Aniara. En 1995 a súa obra Hummelhonung recibiu o Premio August, e foi adaptada á ópera en 2001 con música de Carl Unander-Scharin. Previamente fora elixido membro da Academia Sueca, o 28 de febreiro de 1991, sucedendo o lingüista Ture Johanisson como titular da cadeira número 9. Amais dos sinalados, recibira en 1987 o Premio Doblougska, en 1999 o Premio Gerard Bonnier e en 2000 o Premio de Literatura Selma Lagerlöf.

Obra

• Plåtsax, hjärtats instrument (1965, poesía)
• Dikter från Vimmerby (1970, poesía)
• Hur skulle det vara om man vore Olof Palme? (1971, poesía)
• Skolbagateller medan jag försökte skriva till mina överordnade (1972, relatos)
• Övriga frågor (1973, novela)
• Hallen (1975, novela)
• Intervjun (1977, teatro)
• Legenden om Achille Paganinis besök i Vimmerby 1869 (1977, teatro)
• Brännvinsfursten (1979, novela)
• Skrämmer dig minuten (1981, novela)
• Markus (1981, novela)
• Slaktningen vid Sju ekars kulle (1982, teatro)
• Ormens väg på hälleberget (1982, novela crítica)
• Merabs skönhet (1983, relatos)
• Batseba (1984, novela)
• Fadershanden och Giga. Två skådespel (1986, teatro, coescrito con Eric Åkerlund)
• Legender (1986, relatos)
• Ljuset (1987, novela)
• Kärleksguden Frö (1988, novela, ilustrada por Peter Dahl)
• Den röda slöjan (1990, novela, coescrita con Eric Åkerlund baixo o pseudónimo Hans Lamborn)
• Till sanningens lov. Rammakaren Theodor Marklunds egen redogörelse (1991, novela)
• Ture Johannisson. Inträdestal i Svenska akademien (1991)
• Mel de abellón (Hummelhonung; 1995, novela. Versionada como ópera en 2001 por Carl Unander-Scharin)
• Bordsstudsaren (1998, teatro, coescrito con Ylva Pettersson)
• I Brokiga Blads vatten (1999, relatos)
• Pölsan (2002, novela)
• Döden ett bekymmer (2003, novela)
• Maten. Hunger och törst i Västerbotten (2003, libro de cociña, coescrito con Ella Nilsson)
• ABC (2003, poesía)
• Berättelserna, relatos (Merabs skönhet, Legender eI Brokiga Blads vatten)
• Dorés bibel (2005, novela)
• Norrlands akvavit (2007, novela)
• Nåden har ingen lag (compilación das novelas Hummelhonung, Pölsan eDorés bibel, 2008).
• Minnen (2010, novela autobiográfica)

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía de Torgny Lingdren na Academia Sueca (en sueco)
• Ficha de Lindgren en Norstedts Arquivado 08 de xaneiro de 2014 en Wayback Machine., a súa editorial sueca.