Santuario Itsukushima

From Wikipedia, the free encyclopedia

Santuario Itsukushima

O Templo Itsukushima (en xaponés: 厳島神社) é un santuario xintoísta situado na Illa de Itsukushima (coñecida popularmente como Miyajima), máis coñecida pola súa porta torii "flotante",[1] Está na cidade de Hatsukaichi na Prefectura de Hiroshima no Xapón, accesible desde o continente en transbordador na Estación de Miyajimaguchi. O complexo do santuario está catalogado como Patrimonio da Humanidade da UNESCO desde 1996, e o goberno xaponés designou varios edificios e posesións como Tesouros Nacionais.[2] Na actualidade está en perigo de derrumbe.

Datos rápidos Tipo, Estilo ...
Santuario Itsukushima


Tiposantuario Itsukushima e Ichinomiya
EstiloShinden-zukuri
Edificio adxacenteDaigan-ji (en)
Localización
 34°17′45″N 132°19′11″L
EstadoXapón
PrefecturasPrefectura de Hiroshima
CidadeHatsukaichi
Código postal739-0588
Enderezo広島県廿日市市宮島町1-1 e 1-1 Miyajima-chō, Hatsukaichi-shi, Hiroshima-ken, 739-0588
Datas
Fundación593
Acontecementos
Battle of Miyajima (en)
Kangensai (en)
Dimensións
Superficie431,2 ha e 2.634,3 ha
Persoas e organizacións
Fundador/aSaeki no Kuramoto (en)
Operador/aFamilia kannushi de Itsukushima
Dedicado aThree Goddesses of Munakata (en)
Patrimonio cultural
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural   Asia-Oceanía insular
Data1996 (20ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i), (ii), (iv) e (vi)
Identificador776

Tesouro Nacional do Xapón
Composto por
Contacto
Páxina WEBitsukushimajinja.jp
[ Wikidata ]
Pechar
As edificacións do templo están construídas sobre a auga.

O santuario de Itsukushima é unha das atraccións turísticas máis populares do Xapón. É máis famoso pola súa espectacular porta, ou torii nos arredores do santuario,[2] os picos sagrados do Monte Misen, os extensos bosques e as súas vistas ao océano.[1][3] O propio complexo do santuario consta de dous edificios principais: o santuario Honsha e o Sessha Marodo-jinja, así como outros 17 edificios e estruturas diferentes que axudan a distinguilo.[3]

Historia

Orixe

Itsukushima jinja foi o principal santuario xintoísta (ichinomiya) da Provincia de Aki.[4]

Dise que erixíuse no ano 593 supostamente por Saeki Kuramoto durante o reinado da Emperatriz Suiko (592–628 CE).[2] Non obstante, o actual santuario é popularmente atribuído a Taira no Kiyomori, un destacado nobre da Corte Imperial e posteriormente chanceler (Daijō-daijin), que contribuíu en gran medida á construción do santuario durante o seu tempo como gobernador de Provincia de Aki en 1168.[5] Outro coñecido patrón do santuario foi Mori Motonari, señor do Dominio Chōshū,[2][5] que foi o responsable da reconstrución do honden (salón principal) en 1571. Non obstante, é importante ter en conta que, como resultado da guerra contra Sue Takafusa alí en 1555, dise que Motonari profanou os terreos da illa ao loitar na illa.[2] Derramar sangue violaba os estritos tabús destinados a preservar a pureza sagrada asociada aos santuarios xintoístas.[5] A única estrutura sobrevivente do santuario de Itsukushima do Período Kamakura é o Kyakuden ou "Santuario do Deus invitado".

Kiyomori

Non era raro durante o século XII que a nobreza construíse santuarios ou asumise outros proxectos arquitectónicos para "reflictir o seu poder e esplendor".[6] Os Taira son coñecidos especialmente pola súa participación no comercio marítimo coa dinastía Song (960–1279) e por tentar monopolizar o comercio exterior ao longo do mar Interior.[7]

Kiyomori estaba no auxe do seu poder cando estableceu o dominio Taira sobre a illa. "Ordenou a construción do salón principal do santuario de Itsukushima como mostra de reverencia ao deus tutelar da navegación e para servir de base para as actividades marítimas..."[7] Miyajima pronto converteuse no santuario da familia Taira.[2] Supostamente, Kiyomori escolleu o lugar tamén polo motivo de establecerse aínda máis na aristocracia de Heian como quen se desviaba das normas sociais da peregrinación xintoísta.[8] Prodigou grandes riquezas a Itsukushima e gustáballe mostrar o lugar aos seus amigos e colegas, ou mesmo aos personaxes reais..." [9]

Tamén se di que Kiyomori reconstruíu o santuario por mor dun soño que tiña dun vello monxe que lle prometeu o dominio sobre Xapón se construía un santuario na illa de Miyajima e rendía culto aos seus kami que están alí consagrados polo seu éxito na vida.[5][2] As renovacións financiadas polos Taira permitiron que Itsukushima "crecera ata converterse nun importante complexo relixioso". [8]

Thumb
O santuario de Itsukushima durante a marea alta, cando parece flotar sobre a auga

Significado relixioso

O santuario de Itsukushima está dedicado ás tres fillas de Susano-o no Mikoto: Ichikishimahime no mikoto, Tagorihime no mikoto e Tagitsuhime no mikoto. Tamén coñecidas como "sanjoshin" ou "tres deidades femininas", estas deidades xintoístas son as deusas dos mares e das tormentas. Kiyomori cría que as deusas eran "manifestacións de Kannon", polo que a illa era entendida como o fogar do bodhisattva.[8] En xaponés, a palabra Itsukushima tradúcese como "illa dedicada aos deuses."[2] A propia illa tamén se considera un deus, polo que o santuario foi construído nos arredores da illa.[2] Ademais da súa santidade, o monte Misen é o pico máis alto cuns 535 m.[2] Os turistas poden facer sendeirismo ou tomar un teleférico ata o cumio.[2]

Os seus tesouros inclúen a famosa Heike Nōkyō, ou "Sutras dedicados pola Casa de Taira". Estes consisten en trinta e dous rolos, nos que os sutras do Loto, Amida e Corazón foron copiados por Kiyomori, os seus fillos e outros membros da familia, completando cada un a transcrición dun pergamiño, e estaban "decorados con prata, ouro e nácara polo mesmo [Kiyomori] e outros membros do seu clan."[2]

Orixinalmente Itsukushima era un santuario xintoísta puro "onde non se permitía que nacementos nin mortes causasen contaminación. Debido a que a illa en si era considerada sagrada, os plebeos non tiñan permiso para pisar nela durante gran parte da súa historia para manter a súa pureza. Manter a pureza do santuario é tan importante que desde 1878 non se permitiu morte ou nacemento preto del.[10] Ata o día de hoxe, as mulleres embarazadas deben retirarse ao continente a medida que se achega o día do parto, do mesmo xeito que os enfermos terminais ou os anciáns cuxo falecemento é inminente. Están prohibidos os enterramentos na illa. Para permitir que os peregrinos se achegasen, o santuario construíuse como un peirao sobre a auga, polo que parecía flotar, separado da terra.[11] A porta de entrada vermella, ou torii, construíuse sobre a auga polo mesmo motivo. Os plebeos tiveron que dirixir os seus barcos polo torii antes de achegarse ao santuario.

Thumb
Vista desde o torii (porta)

Galería

Notas

Véxase tamén

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.