Sueca
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sueca é un concello da Comunidade Valenciana. Pertencente á provincia de Valencia, na comarca da Ribera Baixa; a súa orixe radica nun casal árabe. Ten 28.713 habitantes (INE 2008).
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | España | ||||
Comunidade autónoma | Comunidade Valenciana | ||||
Provincia | provincia de Valencia | ||||
Comarca da Comunidade Valenciana | Ribera Baixa | ||||
Capital de | |||||
Capital | Sueca (en) | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 28.086 (2023) (303,63 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua catalá (lingua predominante) | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 92,5 km² | ||||
Bañado por | Mar Mediterráneo e Río Xúcar | ||||
Altitude | 3 m | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Organización política | |||||
• Alcalde | Dimas Vázquez Espanya (pt) (2019–) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 46410 | ||||
Fuso horario | |||||
Código INE | 46235 | ||||
Código ARGOS de concellos | 46235 | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | |||||
Páxina web | sueca.es |
Como o seu enorme termo municipal dedícase en gran parte ao cultivo do arroz, considérase que esta zona podería ser a orixe da paella. A cidade alberga dende 1961 o prestixioso Concurso Internacional de Paella Valenciana.
Situado na comarca da Ribera Baixa, da que é á vez capital e o núcleo que maior número de habitantes concentra. O seu termo municipal, bastante máis extenso que os do resto do seu comarca, forma parte do Parque Natural da Albufera. O relevo constitúeo unha inmensa planicie formada polos acarreos do río Xúcar, que colmaron a zona en épocas moi recentes e que na súa parte máis setentrional acaban por confundirse coas augas da Albufeira formando un terreo pantanoso. O mar Mediterráneo baña os 8 km de costa dos que goza o termo municipal.
O clima é mediterráneo aínda que con algunhas variacións na zona de 'Mareny de Barraquetes'. Accédese a esta localidade desde Valencia tomando a V-31 e posteriormente a N-332.
No termo municipal de Sueca sitúanse os seguintes núcleos de poboación:
Sollana, Valencia, Cullera, Fortaleny, Riola, Albalat de la Ribera e Polinyà de Xúquer todas da provincia de Valencia.
Malia as súas fábricas instaladas, Sueca continúa baseándose economicamente no arroz, cuxo colleita ascende cada ano a case 40.000 Toneladas, e en menor medida, na laranxa e as hortalizas. A laranxeira e as hortalizas ocupan as dúas zonas máis sólidas a que antes faciamos mención, isto é, en torno á cidade e nos marenys costeros, nos que os labradores resgardan os seus campos do forte vento e da area mediante setos de cipreses, canas e adelfas. Nestes chans areosos e resgardados desenvólvense moi ben os mandarinos. Ademais das zonas cultivadas existen algunhas leiras artificiais. A gandaría, pese a non ser un sector importante ten cabezas de vacún, lanar, porcino e granxas avícolas. A auga para o rego procede do río Xúcar.
O sector industrial estivo limitado até datas moi recentes aos característicos muíños arroceiros. Actualmente existen fábricas de distintos sectores como de persianas, de produtos plásticos, adhesivos etc, ademais da alimenticia derivada do arroz e a laranxa, merece mención especial o sector da construción, con abundantes empresas construtoras. Maior importancia que pola súa pequena industria ten pola súa categoría comercial: Sueca é a capital comercial do arroz en España. Separadamente desenvolve a súa función de centro comarcal con respecto ás poboacións que se aliñan nas marxes do Xúcar: Polinyà, Riola, Albalat, Fortaleny etc, así como respecto de Sollana.
É un elemento emblemático deste municipio xa que é o santuario da patroa da cidade, cuxo arquitecto foi Frei Francesc Cabezas. A súa cúpula revestida de cerámica destaca claramente na paisaxe suecano. Coñecido popularmente como "El Convent" alberga un retablo altar maior, frescos, pinturas, cúpula cerámica vidrada, sancristía, escalinata, camarín octogonal da Virxe, talla da Virxe, Museo.
Igrexa Parroquial de Sueca. Consta de nave central con dous laterais en planta de cruz. Destaca a súa cúpula azul vidrada.
Vista panorámica do Parque Natural da Albufera. Escaleira de acceso á ermida: fachada e atrio oxival primitivo do gótico "de reconquista" (século XI), altar neoclásico, sancristía (colección de gozos), imaxes santos Abdó e Senent (século XVII), así como pinturas, vidreiras e cerámicas varias. (século XVIII).
Edificio modernista sede dunha sociedade agrícola de axuda mutua.
Monumento no que podemos admirar o estilo modernista-mudéxar, construído no ano 1919, O seu arquitecto foi Bonaventura Ferrando, é un edificio benéfico habilitado polas Irmás dos Anciáns Desamparados dedicado á atención e coidado destes.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.