Sagrado Corazón de Xesús

O Sagrado Corazón de Xesús é unha devoción católica referida ao corazón de Xesús Cristo, como un símbolo de amor divino. A devoción ao Sagrado Corazón tivo a súa orixe nunha corrente mística centrada na persoa de Xesús Cristo, que concibía o corazón como centro vital e expresión da súa entrega e amor total.^[1] En tal sentido, a devoción ao Sagrado Corazón refírese en particular aos sentimentos de Xesús, e en especial ao seu amor, segundo o resume o Evanxeo de San Xoán:^[2]

Antes da festa da Pascua, sabendo Xesús que chegara a súa hora de pasar deste mundo ao Pai, amando os seus que estaban no mundo, amounos ata o extremo.

Evanxeo de Xoán 13:1

Sagrado Corazón de Xesús no Santuario das Aparicións, en Pontevedra.

Historia da devoción ao Sagrado Corazón de Xesús

Esta devoción tivo unha gran divulgación no século XIII. San Boaventura de Fidanza, franciscano italiano e doutor da Igrexa, foi un gran devoto do Sagrado Corazón de Xesús.^[3] Outro devoto foi o dominico e doutor da Igrexa Santo Alberte Magno.^[4] A mística e estigmatizada belga Santa Lutgarda de Tongres foi a primeira persoa en reportar ter visións do Sagrado Corazón a finais do século XII, cinco séculos antes das visións de Santa Margarita María Alacoque. Esta devoción foi divulgada polas monxas cistercienses alemás Santa Matilde de Hackeborn^[5] e Santa Xertrude de Helfta e estivo presente na espiritualidade da terciaria franciscana Santa Ángela de Foligno.^[6]

Medalla de Hubert Ponscarme dedicada ao Sagrado Corazón de Xesús.

No século XIV, foron grandes devotos do Sagrado Corazón a dominica e doutora da Igrexa Santa Catarina de Siena e o dominico beato Enrique Suso.^[4]

San Xoán Eudes foi un gran devoto do Sagrado Corazón de Xesús e do Inmaculado Corazón de María. É o autor do primeiro oficio litúrxico en honra do Sagrado Corazón de Xesús, cuxa festa solemne se celebrou por primeira vez, co beneplácito de moitos bispos franceses, o 20 de outubro de 1672.^[4] En 1681 publicouse a súa obra titulada «A devoción ao Sagrado Corazón de Xesús».^[7]

Escudo da Orde da Visitación.

Francisco de Sales (séculos XVI-XVII) tamén foi devoto do Sagrado Corazón e a Orde da Visitación, que fundou en 1625, fíxose tamén para propagar esta devoción.^[8] O escudo da orde é o Sagrado Corazón de Xesús con dúas frechas.

Santa Margarita María de Alacoque entrou no convento das visitandinas de Paray-lle-Monial o 20 de xuño de 1671. Tomou o hábito o 25 de agosto, día de San Lois, rei de Francia.^[9] A partir do 27 de decembro de 1673 tivo unha serie de revelacións de Xesús para promover esta devoción.^[10] O xesuíta beato Claude a Colombiere axudoulle a difundila.^[11]

En 1917, nas aparicións de Fátima, o anxo e a Virxe ensinaron aos nenos a como rezar e responder os designios dos Corazóns de Xesús e María.

A través das xesuítas, o culto e devoción ao Sagrado Corazón chega a España e á América española.

Véxase tamén

• Parroquias de Galicia baixo a advocación do Sagrado Corazón de Xesús.

Notas

1. Schwaiger 1998, p. 440.
2. Mazariegos 2006, p. 28.
3. Croisset 1741.
4. Pío XII (15 de maio de 1956). "Encíclica "Haurietis aquas"". Vaticano.
5. "BENEDICTO XVI. AUDIENCIA GENERAL. Plaza de San Pedro". Vaticano. 29 de setembro de 2010.
6. Isaac Vázquez O. F. M. "4 de enero. Beata Ángela de Foligno (1249-1309)". Franciscanos.org. Consultado o 23 de xaneiro de 2020.
7. Jean Rémi Côté C. J. M. (Marzo de 1995). "La dévotion au Sacré Coeur de Jésus. Le premier Traité de cette dévotion" (PDF). Liberius.
8. "Visitandine". Enciclopedia Británica. Consultado o 24 de xaneiro de 2020.
9. Ángel Peña O. A. R. "Santa Margarita María de Alacoque y el Corazón de Jesús" (PDF). Autores Católicos. Consultado o 24 de xaneiro de 2020.
10. Margarita María Alacoque (1993). Saint-Paul, ed. Sainte Marguerite-Marie Alacoque - Sa vie par elle-même - Su vida por sí misma. Paris-Fribourg: Saint-Paul. ISBN 2-85049-153-5.
11. "Blessed Claude La Colombière". Enciclopedia Británica. Consultado o 24 de xaneiro de 2020.