río de Europa From Wikipedia, the free encyclopedia
O río Elba (Elbealemán, Labecheco, Łobjo, polaco) é un dos principais ríos da Europa central, o segundo máis longo dos que desembocan no mar do Norte, tras o río Rin. Ten unha lonxitude de 1165km —o 17.º río máis longo de Europa— e drena unha gran conca de 148268km² —a 12.ª conca europea e 2.ª do mar do Norte—, que corresponde a Alemaña (65,5%), República Checa (33,7%), Austria (0,6%) e Polonia (0,2%). O sistema fluvial máis longo da conca corresponde ao Elba–Moldava, con 1231km.
Vista desde o castelo de Königstein, en Saxonia, Alemaña
O Elba nace no norte da República Checa, a 1386 m de altitude, na vertente meridional das montañas dos Xigantes, e tras discorrer primeiro en dirección sueste e virar ao noroeste, desemboca non lonxe de Hamburgo no mar do Norte.
As cidades máis importantes no seu curso son as checas Hradec Králové (93035 hab.), Pardubice (89467 hab.), Ústí nad Labem (93747 hab.) e Děč ín (50289 hab.) e as alemás Dresde (525105 hab.), Dessau (85488 hab.), Magdeburgo (229924 hab.), Hamburgo (1734272 hab.) e Cuxhaven (50846 hab.).
Os seus principais afluentes son os ríos Moldava (434km), Saale (413km), Havel (413km), Ohře (316km), Elster Negro (181km), Mulde (147km) e Ilmenau (107 km) [1]
A conca do Elba está habitada por 24,5 millóns de persoas.[1]