Remove ads
O San Simón é un queixo DO galego elaborado con leite de vaca e cunha forma característica intermedia entre un trompo e unha bala, terminando a súa parte superior en pico. Elabórase principalmente nos concellos lucenses que forman a comarca da Terra Chá.
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2016.) |
Caracterízase pola súa textura fina, graxa, semidura, semielástica e densa, a súa cor entre branca e amarela, e o seu aroma e sabor afumado. No ano 2006 a produción de queixo de San Simón acadou as 400.000 pezas, un 30 por cento das cales se exportaron ao resto de España ou ao estranxeiro. O queixo de San Simón pode atoparse en mercados de toda Europa, pero tamén en países como o Xapón e os Estados Unidos. Actualmente a súa produción estase a incrementar a un ritmo do 10-15% anual.[1]
Remove ads
A mención máis antiga documentada do queixo San Simón é de 1857 nun artigo publicado no periódico La Aurora del Miño, co gallo da participación da provincia de Lugo na exposición estatal na madrileña montaña de Príncipe Pío con produtos locais.[2]
No 2017 promúlgase o regulamento da D.O.P.[3].
A zona de produción do leite apto para a elaboración dos queixos amparados pola D.O. San Simón da Costa[4], está constituída polas parroquias de San Simón da Costa, Samarugo, Vilapedre e o barrio de Moreda da parroquia de San Martiño de Lanzós, pertencentes ao concello de Vilalba, así como as parroquias da Balsa e O Viveiró do concello de Muras.
O queixo de San Simón é graxo, de pasta semidura, semielástica e preta, codia afumada, elaborado exclusivamente con leite de vacas saneadas, das razas rubia galega, pardo-alpina, frisoa e os seus cruzamentos, que será enteiro, limpo, sen costros, nin conservantes, e cunha composición equilibrada de graxa e proteínas. O queixo San Simón da Costa comercializarase tras un período de maduración de sesenta días, procedendo ao finalizar este á súa afumadura, para o que se utiliza madeira de bidueiro.
A súa forma é intermedia entre peonza e bala, rematado na súa parte superior en mamila. A súa elaboración é tanto artesanal como industrial.
A comercialización pode facerse en dous tamaños diferente: "ordinario" e "bufón". A diferenza só está nas medidas das pezas:
- Queixo ordinario:
- Altura 13 – 18 cm
- Peso ó final do período de maduración 0,8 – 1,5 kg
- Queixo bufón:
- Altura 9 – 12 cm
- Peso ó final do período de maduración 0,150 – 0,350 kg
Remove ads
A codia é inelástica, dura, de 1–3 mm de grosor, cor amarela-ocre e algo graxenta.
A textura da pasta é fina, graxa, semidura, semielástica e preta de cor entre branca e amarela, suave ó corte, con aroma e sabor característicos. Terá un número de ollos non elevado, de forma redondeada e/ou irregular de tamaño variable, non superior a medio chícharo.
- Crisanto S.A.T. (Vilalba)
- Daniberto S.A.T. Vilalba)
- Lácteos Lorán S.L. (Abadín)
- Leitigal S.L. (Castro de Rei)
- Queixería As Fontelas (Vilalba)
- Queixería Cas Leiras S.L. (Vilalba)
- Queixería Catadoiro (Vilalba)
- Queixería Don Gabino (Vilalba)
- Queixería Prestes S.L. (Vilalba)
- Queixería Valado (Vilalba)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads