Muralla de Hadrián

Muralla de Hadrián
	(la) Vallum Aelium
Tipo	sitio arqueolóxico romano
Epónimo	Hadriano
Parte de	Limes Britannicus (en) ; fronteiras do Imperio Romano
Localización
División administrativa	Northumberland, Reino Unido e Cumbria, Reino Unido
	55°01′27″N 2°17′33″O
Composto por	Magna Roman Fort (en) ; Milecastle 4 (en) ; Milecastle 5 (en) ; Hadrian's Wall and vallum and their associated features between Poltross Burn and the River Irthing in wall mile 48 (en) ; milecastles and turrets on the Hadrian's Wall (en) ; Milecastle 3 (en) ; Milecastle 1 (en) ; Milecastle 2 (en) ; Chesters Bridge (en) ; Milecastle 0 (en) ; muralla
Características
Dimensións	mínimo: 3,5 () × 1,8 () m ; máximo: 6 () × 6 () m ;
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural → Europa-América do Norte
Data	1987 (11ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ii), (iii) e (iv)
Extensión dun sitio Patrimonio da Humanidade	2005, 2008
Identificador	430-001
Historia
Data de creación ou fundación	122
Cronoloxía
2005, 2008	extensión dun sitio Patrimonio da Humanidade
Actividade
Creador	Hadriano
Operador	English Heritage (pt)
Páxina web	english-heritage.org.uk…

O Muro ou Muralla de Hadrián (en latín: Vallum Hadriani) é unha antiga construción defensiva da illa de Gran Bretaña, erguida entre os anos 122-132 por orde do emperador romano Hadrián para defender o territorio britano sometido, ao sur da muralla, das belicosas tribos dos pictos que se estendían ao norte da mesma, no que chegaría a ser Escocia trala invasión dos escotos provenientes de Irlanda. A muralla tiña como función tamén manter a estabilidade económica e crear condicións de paz na provincia romana de Britania ao sur, así como marcar fisicamente a fronteira do Imperio. Hoxe día aínda subsisten importantes treitos da muralla.

Datos rápidos Tipo, Epónimo ...

Pechar

Este limes fortificado estendíase durante 117 km desde o golfo de Solway, no oeste, ata o esteiro do Tyne no leste, e estaba flanqueado polas poboacións de Pons Aelius (actual Newcastle) e Maglona (Carlisle). A muralla en si estaba construída na súa totalidade con perpiaños, tiña un canto de 2,4 a 3 m e unha altura de entre 3,6 e 4,8 m. Contaba con 14 fortes principais e 80 fortíns que albergaban gornicións en puntos claves de vixilancia, así como un foxo na súa parte setentrional de 10 m e un camiño militar que a percorría polo seu lado meridional. O seu nome úsase en ocasións como sinónimo da fronteira entre Escocia e Inglaterra, aínda que na maioría da súa lonxitude, o muro segue unha liña máis ao sur que a fronteira moderna.

A súa función defensiva foi asumida pola muralla de Antonino, erguida máis ao norte e abandonada tras un breve período de tempo diante da hostilidade dos tribos caledonias, volvendo a muralla de Hadrián a ser o límite setentrional do territorio romano de Britania. Os pictos atravesaron a muralla en tres ocasións, en 197, 296 e 367. Foi reparada e ampliada en 209, durante o reinado de Septimio Severo, e definitivamente abandonada no ano 383.

A UNESCO declarouna Patrimonio da Humanidade en 1987. A "English Heritage", unha organización gobernamental a cargo do contorno histórico de Inglaterra, descríbeo como "o monumento máis importante construído polos romanos en Gran Bretaña".

Galería

Localización dos muros de Hadrián e Antonino
Mapa do muro de Hadrián (ampliado)
Muro de Hadrian preto de Housesteads
Anaco do muro de Hadrián
Vista dos restos do Muro de Hadrián (limes britano) no norte de Inglaterra

Véxase tamén

Ligazóns externas

Información xeral sobre o Muro de Hadrián e como percorrelo en bicicleta (en español)
A zona da Muralla de Hadrián (en inglés)