A mecánica[1] é a ciencia que estuda a posición que teñen os corpos, incluíndo as súas variacións, causas, aplicacións, a maneira como se produce o movemento, as súas propiedades etc.[2]
É unha parte fundamental da Física, e subdivídese en varias ramas segundo o criterio utilizado.
Etimoloxía
A palabra mecánica deriva do grego μηχανική (mēkhanikē), que significa "relativo a un enxeño". Este termo compónse de μηχανή (mēkhanē), que se traduce como "dispositivo" ou "ferramenta", e é unha variante dórica da palabra ática μηχανή. Deriva da raíz protoindoeuropea *magh-, que significa "poder" ou "ter poder", da que derivan outras palabras relacionadas, como máquina, mecano, mecanismo, mecanografía, mecatrónica ou maquillaxe.[3]
O adxectivo mēkhanikos, indicando algo "relacionado con máquinas", entrou no latín como mechanicus.[4]
Ao longo dos séculos, mecánico tamén adquiriu o significado de "operario que se ocupa da fabricación ou reparación de maquinaria", sendo o seu uso máis común desde finais do século XIX co auxe do automóbil.[5]
Subdivisións da mecánica
Segundo as magnitudes implicadas
- Cinemática: Parte da mecánica que estuda o movemento independentemente das causas que o producen. Inclúe conceptos como velocidade, aceleración e traxectorias.[6]
- Dinámica: Parte da mecánica que estuda o movemento dos corpos en relación coas forzas que o producen.[7]
Segundo o campo xeral de estudo
- Mecánica clásica ou Mecánica newtoniana: Baseada nas leis do movemento de Isaac Newton, aplica a obxectos que se moven a velocidades moito menores que a velocidade da luz e a escalas maiores que as atómicas.[8][9]
- Mecánica cuántica: Estuda o comportamento de partículas a escalas atómicas e subatómicas, onde as leis da mecánica clásica non se aplican.[10]
- Mecánica cuántica relativista: Desenvolvida por Albert Einstein, aborda obxectos que se moven a velocidades próximas á velocidade da luz e en campos gravitacionais intensos.[11]
Segundo campos particulares
- Mecánica do sólido ríxido: Estuda o movemento de corpos ríxidos que non se deforman.[12]
- Mecánica de medios continuos: Inclúe a análise de materiais que poden deformarse.[13]
- Mecánica de fluídos: Estuda o comportamento dos fluídos (inclúe líquidos e gases).
- Mecánica dos sólidos deformabeis: Inclúe a elasticidade (deformacións reversibeis) e a plasticidade (deformacións permanentes).
- Mecánica celeste: Rama da mecánica e a astronomía que estuda o movemento dos astros e obxectos astronómicos.
Segundo as ferramentas usadas
- Mecánica estatística: Aplica métodos estatísticos para estudar sistemas compostos por un gran número de partículas.
- Mecánica lagranxiana: Baseada no principio de mínima acción, usa coordenadas xeneralizadas para describir o movemento.
- Mecánica hamiltoniana: Reformulación da mecánica clásica que utiliza funcións de enerxía (Hamiltonianas) para describir a evolución dos sistemas físicos.
Tendo en conta que moitas destas subdivisións poden solaparse entre si.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
