Ludwig Feuerbach

Ludwig Andreas Feuerbach, nado o 28 de xullo de 1804 en Landshut e finado o 13 de setembro de 1872 en Nuremberg-Rechenberg, foi un filósofo alemán.

Ludwig Feuerbach

Biografía
Nacemento	(de) Ludwig Andreas Feuerbach 28 de xullo de 1804 Landshut (Sacro Imperio Romano Xermánico)
Morte	13 de setembro de 1872 (68 anos) Núremberg (Imperio Alemán)
Lugar de sepultura	Johannisfriedhof (en)
Residencia	Rechenberg (en) (1859–1872) Bruckberg (1836–1859)
Relixión	sen valor
Educación	University of Erlangen (en) - filosofía, anatomía (1826–1828) Universidade Humboldt de Berlín - filosofía (1824–1826) Universidade de Heidelberg - Protestant theology (en) (1823–1824) Universidade de Erlangen-Núremberg
Actividade
Campo de traballo	Jovens hegelianos (pt) , Filosofía da relixión, Ética, epistemoloxía e Antropoloxía filosófica
Ocupación	antropólogo, teólogo, crítico das religiões (pt) , escritor, filósofo, profesor universitario, apicultor
Período de tempo	Filosofia do século XIX (pt)
Empregador	University of Erlangen (en) , Privatdozent (1829–)
Movemento	Ateísmo e idealismo alemán
Influencias	Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Baruch de Spinoza, Friedrich Schleiermacher e sensualismo
Obra
Obras destacables (1830) Thoughts on Death and Immortality (en) (1841) A Essência do Cristianismo (pt)
Familia
Cónxuxe	Bertha Löw
Pai	Paul Johann Anselm von Feuerbach
Irmáns	Joseph Anselm Feuerbach Karl Wilhelm Feuerbach Friedrich Feuerbach Eduard August Feuerbach
Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Фейербах Людвиг Андреас) Allgemeine Deutsche Biographie Obálky knih,
Sitio web	ludwig-feuerbach.de

Traxectoria

Feuerbach foi o terceiro fillo do eminente xurista Paul Johann Anselm Ritter von Feuerbach, irmán do matemático Karl Wilhelm Feuerbach e tío do pintor Anselm Feuerbach.^[1]

Feuerbach é recoñecido pola súa teoloxía humanista e pola influencia que o seu pensamento exerce sobre Karl Marx. Abandonou os estudos de Teoloxía para tornarse alumno do filósofo Hegel, durante dous anos, en Berlín. En 1828, pasou a estudar ciencias naturais en Erlange e dous anos despois publicou anonimamente o primeiro libro, Pensamentos sobre Morte e Inmortalidade. Nese traballo ataca a idea da inmortalidade, sustentando que, despois da morte, as cualidades humanas son absorbidas pola natureza. Escribe Abelardo e Heloísa (1834), Piere Bayle (1838) e Sobre Filosofía e Cristianismo (1839). Na primeira parte desta última obra, que influencia Marx, discute a "esencia verdadeira ou antropolóxica da relixión". Na segunda parte analiza a súa "esencia falsa ou teolóxica". De acordo coa súa filosofía, a relixión é unha forma de alienación que proxecta os conceptos do ideal humano nun ser supremo. Ao atacar relixiosos ortodoxos entre 1848 e 1849, anos de turbulencia política, é considerado un heroe por moitos revolucionarios. Morreu en Rechenberg, na Alemaña.

A teoloxía é antropoloxía

O home para Feuerbach está articulado en dous momentos: cada un é individuo singular, mais portador da esencia universal.

A humanidade ten tres características fundamentais: O home é sobre todo razón, despois vontade e á fin sentimento.

De aí a relixión proxecta tales características: o Pai (razón), o Fillo (vontade) e o Espírito Santo (sentimento).

O Deus xudaico equivale á alienación dos dous primeiros caracteres. Cristo equivale á alienación do terceiro. O home estaba case convencéndose de que Deus era o Home, mais a fe levouno de volta á situación relixiosa. O home pola súa fraqueza non admite os seus erros, deposítaos nun "outro".

O Home é aquilo que come

A situación material en que o home vive é que o cría.

Feuerbach nega o concepto da existencia primeiro da idea e despois a materia. Para el a mazá real precede a idea da mazá. Afirma que deberíamos entender a Hegel de cabeza para baixo. Para Feuerbach, Hegel describe o home de punta-cabeza.