Linguas altaicas

As linguas altaicas foron unha proposición de familia lingüística de Siberia e Eurasia central, hoxe en día amplamente desacreditada.^[1][2][3][4]

Varias versións incluíron as familias turcas, mongólicas, tungús e ás veces o coreano e máis as linguas xapónicas.^[5] Estas linguas son faladas nun amplo arco que se estende dende o nordeste de Asia por Asia Central ata Anatolia e Europa oriental. O grupo é nomeado após a cordilleira de Altai de Asia Central.

Outra vista acepta Altaic como familia válida mais inclúe nel só as linguas turcas, mongólicas e tungús. Esta vista estaba xeneralizada antes do 1960 mais xa case non dispón de seguidor entre os especialistas hoxe en día.^[6] A agrupación estendida, incluíndo coreano e ás veces xaponés, chegou a denominarse como "Macro-Altaica", o que levou á creación dunha agrupación máis pequena, a "Micro-Altaica". A maioría dos defensores da familia altaica continúa aínda a apoiar a inclusión do coreano.^[7]

Notas

1. "While 'Altaic' is repeated in encyclopedias and handbooks most specialists in these languages no longer believe that the three traditional supposed Altaic groups, Turkic, Mongolian and Tungusic, are related."
2. "When cognates proved not to be valid, Altaic was abandoned, and the received view now is that Turkic, Mongolian, and Tungusic are unrelated."
3. "Careful examination indicates that the established families, Turkic, Mongolian, and Tungusic, form a linguistic area (called Altaic).
4. ".
5. Georg et al. 1999: Arquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine. 73–74
6. Georg et al. 1999: 73-74
7. Stratification in the peopling of China: how far does the linguistic evidence match genetics and archaeology?