biólogo estadounidense From Wikipedia, the free encyclopedia
Jerry Allen Coyne, nado o 30 de decembro de 1949,[1][2] é un biólogo estadounidense e un escéptico coñecido polo seu traballo sobre especiación e os seus comentarios sobre o deseño intelixente. É profesor emérito da Universidade de Chicago no Departamento de Ecoloxía e Evolución, e publicou numerosos artigos sobre a teoría da evolución. Centrouse especialmente no estudo da especiación e a xenética ecolóxica e evolutiva, especialmente na da mosca do vinagre Drosophila.[3] En 2023 converteuse en membro do Comité para a Investigación Escéptica.[4]
(2013) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 30 de decembro de 1949 (74 anos) St. Louis, Estados Unidos de América |
Residencia | Chicago |
Relixión | Ateísmo |
Educación | Universidade Harvard The College of William and Mary |
Director de tese | Richard Lewontin (pt) |
Actividade | |
Campo de traballo | Ecoloxía |
Ocupación | biólogo, xenetista, escritor, profesor universitario, ecoloxista |
Empregador | Universidade de Chicago |
Membro de | |
Influencias | |
Obra | |
Obras destacables
| |
Doutorando | H. Allen Orr (pt) , Mohamed Noor (pt) e Daniel R. Matute (en) |
Premios | |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
Páxina web | whyevolutionistrue.com |
É o autor do libro de texto Speciation[5] e do libro de non ficción superventas Why Evolution Is True.[6][7] Coyne mantén unha páxina web e escribe no seu blog, que tamén se chama Why Evolution Is True.[8] É un determinista duro.[9]
Coyne chamou a atención fóra da comunidade científica como crítico público da relixión. Como propoñente do Novo Ateísmo,[10] é citado a miúdo xunto cos ateos como Richard Dawkins e Sam Harris. É autor do libro Faith Versus Fact.[11][12]
Jerry Allen Coyne naceu o 30 de decembro de 1949 de pais xudeus.[1][13] Graduouse en bioloxía (B.S.) no College of William & Mary en 1971.[14] Segundo Coyne, cando estaba no college, participou no activismo contra o apartheid e protestou contra a guerra do Vietnam.[11] Traballou como graduado na Universidade Rockefeller baixo a dirección de Theodosius Dobzhansky. Obtivo un doutoramento (Ph.D.) en bioloxía na Universidade Harvard en 1978, estudando baixo a dirección de Richard Lewontin, e conseguiu unha bolsa para facer traballos posdoutorais na Universidade de California, Davis, no laboratorio de Timothy Prout.[15]
Coyne obtivo unha bolsa Guggenheim en 1988.[16] Foi elixido membro da Academia Americana das Artes e Ciencias en 2007.[17] Recibiu o Premio o Emperador vai espido da Fundación para a Liberdade da Relixión en 2011.[18]
Coyne foi vicepresidente (1996) e presidente (2011) da Sociedade para o Estudo da Evolución. Foi editor asociado das publicacións Evolution (1985–1988; 1994–2000) e The American Naturalist (1990–1993). Ensinou bioloxía evolutiva, especiación, análise xenética, asuntos sociais e coñecemento científico, escritura e discurso científico.[19] Considera que a bioloxía evolutiva "... parécese máis ás belas artes da ciencia, porque é bastante satisfactoria esteticamente, pero tamén casualmente é verdadeira, o cal é un bonus extra."[11]
Os seus artigos publicáronse en revistas científicas como Nature e Science, e tamén en prensa de noticias e revistas como The New York Times, o Times Literary Supplement e The New Republic. Os seus intereses na investigación inclúen a xenética de poboacións e evolutiva, a especiación, a xenética cuantitativa e ecolóxica, a evolución dos cromosomas e a competición dos espermatozoides.
Coyne foi asesor da defensa durante o xuízo a O. J. Simpson por asasinato e expresou a súa preocupación por que as evidencias de ADN que implicaban a Simpson fosen defectuosas.[20] En 2024, pouco despois da morte de Simpson, Coyne dixo que pensaba que Simpson era "culpable como o demo" e que o veredito era "un erro xudicial en gran parte debido á incompetencia do fiscal", o que causou que el rexeitase posteriores peticións para declarar como perito.[21]
Nunha crítica de 1996 da teoría creacionista do deseño intelixente, Coyne escribiu nun artigo de New Republic sobre Of Pandas and People (unha recensión do libro), que empezaba o que ía ser unha longa historia de artigos sobre evolución e creacionismo.[22]
A ra ecuatoriana Atelopus coynei recibe o seu nome en honra a Coyne, que recolleu o holotipo nun pantano nunha excursión para buscar ras no oeste de Ecuador cando era estudante a finais da década de 1970.[23]
Coyne é un crítico do creacionismo, da evolución teísta e do deseño intelixente, ao cal chama "a última encarnación do creacionismo relixioso pseudocientífico, intelixentemente manufacturado por un novo grupo de entusiastas que sortean as recentes restricións legais."[24][25][26][27]
Coyne enumera as seguintes evidencias da evolución, como detalla no seu libro Why Evolution Is True e noutros lugares:[28]
Os fósiles transicionais proporcionan boas evidencias da evolución.[29] Charles Darwin predixo a existencia deses fósiles en 1859, e entre os que se identificaron posteriormente están:[28]
As evidencia inclúen tanto os fósiles transicionais coma as súas aparicións no rexistro fósil nas épocas correspondentes entre os supostos antepasados e os seus parentes máis modernos.[28]
Coyne considérase a si mesmo como un xudeu secular,[13] e abertamente antiteísta. Como partidario do Novo Ateísmo,[10] a miúdo cítase como ateo xunto con Richard Dawkins e Sam Harris.[Cómpre referencia] Apoia as teses do naturalismo metafísico e a tese do conflito.[Cómpre referencia] Afirma que a relixión e a ciencia son fundamentalmente incompatibles, que só a avaliación racional das evidencias pode descubrir con fiabilidade o mundo e a forma en que funciona e que os científicos que manteñen ideas relixiosas só reflicten a idea de "que as persoas poden manter dúas nocións conflitivas nas súas cabezas e ao mesmo tempo" (disonancia cognitiva). Argumentou que a incompatibilidade da ciencia e a fe está baseada nas irreconciliables difernzas en metodoloxía, filosofía e resultados cando tratan de discernir verdades sobre o Universo.[30]
Coyne ten unha páxina web en formato de blog titulada Why Evolution Is True.[31] O 10 de xaneiro de 2023, tiña 73.000 subscritores.[32] No blog cobre temas que van desde a ciencia, a ética médica, o ateísmo, o determinismo, a filosofía e a libre expresión.[11]
Coyne é partidario do escepticismo, e afirmou que "todos os procesos científicos requiren un clima de forte escepticismo."[33] Participou en foros públicos e debates con teístas.
Coyne critica os creacionists que parecen pechados de mente ao atérense a interpretacións literais da Biblia. Cuestiona o concepto do creacionismo de que os animais diverxeron só dentro de tipos (kinds), o que é en si mesmo unha aceptación de intermediarios transicionais entre grupos moi diferentes (é dicir, baleas e os seus parentes tgerrestres, por exemplo) atopados ao longo do rexistro fósil.[34] Nun artigo en New Republic, Coyne escribiu que "temos moitos exemplos de fósiles transicionais entre o que calquera consideraría distintos tipos: peixes e anfibios (como Tiktaalik, o cal mencionou Nye), entre anfibios e réptiles, entre réptiles e mamíferos, entre réptiles e aves, entre animais terrestres e baleas, e, por suposto, entre o humanos antigos e modernos, con fósiles temperáns que mostran unha intermediación entre as características dos devanceiroa similares a simios e os humanos modernos."[34] Coyne cre que ambas as partes neses debates entre evolucionisas e creacionistas da Terra xove poderían beneficiase dunha mellor comprensión do rexistro fósil e das ferramentas modernas como a datación isócrona. Considera que a incapacidade dos creacionistas de enfrontarse a estes temas completamente suxire que a "relixión pode evelenar a nosa mente tan profundamente que queda inmunizada contra a verdade real sobre o cosmos."[34]
Afirmou que el cre na liberdade de expresión para todos e non gosta de ver como os universitarios suprimen oradores, como Steve Bannon, a causa das protestas, dicindo "eu non podo pensar de ningunha persoa pola que eu instase á Universidade para que lle retirase a invitación. Nin unha soa persoa – nin un racista branco, nin unha persoa antiinmigración. A liberdade de expresión ten que defender á xente máis odiosa."[11]
Coyne é un determinista duro.[9] Acabou por crer na idea do determinismo despois de ler un artigo de Anthony Cashmore sobre o determinismo e o sistema de xusticia penal. Afirma que recoñecer que non hai libre albedrío fainos máis empáticos e menos xulgadores: "Moitas políticas —especialmente as políticas republicanas— están baseadas na suposición de que as persoas son responsables das súas propias vidas. Así, por exemplo, as persoas acomodadas, ou as persoas sen teito, son tratadas como se puidesen ter feito outra cousa. Poderían ter conseguido un traballo, poderían terse casado e sido pais dos seus fillos. Pero non puideron, porque son vítimas das circunstancias."[11]
Segundo un artigo de The Chicago Maroon, Coyne xubilouse en 2015 e continúa facendo publicacións e traballos no seu laboratorio na universidade.[11] Considérase a si mesmo como un liberal tradicionsal e tamén defende enerxicamente a liberdade de expresión.[11]
Durante a pandemia de COVID-19, Coyne pediu permiso para acceder á Lagoa Botánica da Universidade de Chicago para alimentar a unha pata e os seus parruliños no caso de que se producise o confinamento do campus; puxéralle á nai pata o nome de Honey, e alimentou ao grupo ata que migrou. A universidade accedeu á súa petición. Honey volveu varios anos á lagoa, e Coyne seguiu alimentando os patos que crían alí.[35]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.