produtor de cinema estadounidense From Wikipedia, the free encyclopedia
Irving Grant Thalberg, nado en Nova York o 30 de maio de 1899 e finado en Santa Monica (California) o 14 de setembro de 1936, foi un produtor estadounidense das primeiras décadas do cine. Era coñecido como "The Wonder Boy" (o mozo marabilla) pola súa xuventude e pola súa habilidade para escoller bos guións, seleccionar os actores axeitados, contratar o mellor equipo e, sobre todo, facer rendibles todos os filmes nos que participou.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 30 de maio de 1899 Brooklyn, Estados Unidos de América |
| Morte | 14 de setembro de 1936 (37 anos) Santa Monica, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | pneumonía |
| Lugar de sepultura | Forest Lawn Memorial Park |
| Educación | Boys and Girls High School (pt)  |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Estados Unidos de América |
| Ocupación | produtor de cinema, produtor, montador, guionista, produtor |
| Período de actividade | 1921 - 1936 |
| Empregador | Universidade do Sur de California Metro-Goldwyn-Mayer |
| Partido político | Partido Republicano |
| Familia | |
| Cónxuxe | Norma Shearer (1927–1936) |
| Fillos | Irving Thalberg, Jr., Katherine Thalberg |
| Irmáns | Sylvia Thalberg |
| Premios | |
| |
       | |
Fíxose dono de todas as facetas da produción nunha época en que o director era considerado o máximo responsable do filme. Faleceu vítima da súa fráxil saúde aos 37 anos tras alterar e consolidar a figuras do produtor.
Fillo de inmigrantes xudeus alemáns, Thalberg naceu en Brooklyn, Nova York, en 1899. De saúde fráxil, xa de neno tivo problemas de corazón e outras doenzas que o acompañaron toda a súa vida. Tras completar os seus estudos en 1919, conseguiu traballo na sucursal de Nova York da Universal Pictures, onde exerceu de secretario do fundador do estudio, o seu tío Carl Laemmle, dono dos estudios. Aos 21 anos xa era produtor executivo do estudio en Universal City, o estudio de produción de Universal en California.
En 1922 gañou a súa reputación de controlador absoluto cando comezou unha batalla con Erich von Stroheim, un dos grandes directores da época, pola duración de Foolish Wives, para logo despedilo fulminantemente do seu filme Merry-Go-Round. Tamén pasou a controlar cada aspecto de The Hunchback of Notre Dame (1923). Dous anos máis tarde, á idade de 25 anos, uniuse a Louis B. Mayer para converterse en vicepresidente e xefe de produción de Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), o novo grande estudio nado en 1924 da fusión corporativa entre Metro Picture Corporation (fundada en 1915), Goldwyn Picture Corporation (fundada en 1917), e Louis B. Mayer Pictures (fundada en 1918).
Durante a década seguinte, Thalberg produciu e supervisou decenas de filmes sen aparecer el na ficha técnica, xa que o poder da creación e o seu resultado final, eran máis importantes para el que o recoñecemento do público. Precursor da figura do produtor controlador, Thalberg apareceu nunha época en que o director aínda estaba considerado o responsable final do filme, invertendo esa tendencia da historia do cinema.
O maior éxito de Thalberg á fronte de MGM foi The Big Parade, de King Vidor, e ata o seu ataque ao corazón de 1932, Thalberg orixinou, reescribiu, escolleu o elenco e montou gran parte dos filmes da MGM das décadas de 1920 e 1930, incluídos Ben-Hur (1925), The Big Parade (1925), The Broadway Melody (1929), Mata Hari (1931) ou Tarzan the Ape Man (1932), entre outras moitas.
Tras coñecer a actriz Norma Shearer, casou con ela en 1927 e tivo dous fillos, Irving Jr. (1930–1988) e Katherine (1935–2006). Tralo nacemento do seu segundo fillo, Shearer pensou en retirarse, mais o seu home estaba obsesionado en convertela na maior estrela da pantalla.
O poder de Thalberg era tal que mentres se recuperaba do seu ataque cardíaco, Louis B. Mayer decidiu substituílo por David O. Selznick e Walter Wanger. Ao seu regreso, Thalberg non era máis que un dos produtores do estudio. Con todo, iso non lle impediu continuar a fabricar algúns dos seus maiores éxitos para MGM como Grand Hotel (1932), Mutiny on the Bounty (1935), China Seas (1935), Unha noite na ópera (1935) cos irmáns Marx, No More Ladies (1935) e Romeo and Juliet (1936).
Thalberg andaba a traballar na preprodución de A Day at the Races (1937) e Marie Antoinette (1938), cando enfermou o 8 de setembro de 1937, cun prognóstico de catarro, que foi seguido de febre e diagnóstico de pneumonía. A súa saúde non o resistiu e faleceu de pneumonía o 15 de setembro aos 37 anos en Santa Monica.
O enterro de Irving Thalberg tivo lugar o 17 de setembro, cunha cerimonia no Wilshire Boulevard Temple. Ducias de estrelas do cinema, miles de persoas e os grandes magnates da industria (Louis B. Mayer, Adolph Zukor, os irmáns Jack e Harry Warner) reuníronse para despedilo. Foi enterrado no Gran Mausoleo do Forest Lawn Memorial Park en Glendale (California), onde descansa a carón da súa dona Norma Shearer, na cripta Norma Shearer Arrouge. Na lápida de Thalberg pódese ler "My Sweetheart Forever" (Meu cariño para sempre).[1]
Dende 1937 outórgase na cerimonia dos premios Óscar o Premio en memoria de Irving Thalberg (Irving G. Thalberg Memorial Award), destinado a premiar personaxes especialmente importantes no mundo da produción cinematográfica, e que consiste nun pequeno busto do propio Thalberg.
| Ano | Premio | Resultado | Categoría | Filme |
|---|---|---|---|---|
| 1928 | Premios Óscar | Ganador | Óscar ao mellor filme | The Broadway Melody |
| 1923 | Premios Photoplay | Medalla de honor | The Big Parade | |
| 1932 | Smilin' Through | |||
| 1934 | The Barretts of Wimpole Street |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
