Indira Gāndhi
Primeira Ministra da India (1966–1977, 1980–1984) From Wikipedia, the free encyclopedia
Indira Priyadarshini Gandhi, nada co apelido Nehru en Allahabad o 17 de novembro de 1917 e finada en Delhi o 31 de outubro de 1984, foi unha política india e figura central do Congreso Nacional Indio.[1] Foi a primeira e, polo momento, única muller que exerceu como Primeira Ministra da India. Indira Gandhi era a filla de Jawaharlal Nehru, o primeiro Primeiro Ministro da India. Ela exerceu o poder no seu país entre o 19 de xaneiro de 1966 até o 24 de marzo de 1977, e novamente dende o 14 de xaneiro de 1980 até o seu asasinato en 1984, levado a cabo por extremistas sikhs. É a segunda Primeira Ministra da India que máis tempo ocupou o seu cargo, só por detrás do seu pai.[2]
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Gandhi (homónimos).
,_Bestanddeelnr_929-0811_(cropped).jpg)
Traxectoria
Durante a época de goberno de Nehru como Primeiro Ministro da India dende 1947 até 1964, Gandhi foi considerada unha asistente chave que o acompañou nas súas numerosos viaxes ó estranxeiro.[3] Foi elixida como Presidenta do Congreso Nacional Indio en 1959. Logo da morte do seu pai en 1964, foi nomeada membro da Rajya Sabha (cámara alta) e membro do gabinete de Lal Bahadur Shastri como Ministra de Información e Radiodifusión.[4] Na elección de liderado parlamentario do Partido do Congreso celebrada a comezos de 1966 (logo da morte de Shastri), ela derrotou ó seu rival Morarji Desai para se converter en líder, e así sucedeu a Shastri como Primeira Ministra da India.
Como Primeira Ministra, Gandhi foi coñecida pola súa política intransixente e pola centralización de poder sen precedentes. Entrou en guerra con Paquistán en apoio do movemento de independencia de Paquistán Oriental e nunha guerra de independencia, a cal deu como resultado unha vitoria india e a creación do estado de Bangladesh. Ademais isto provocou o incremento da influencia da India, que se converteu nunha potencia rexional de Asia Meridional. Citando tendencias separatistas, e en respota dunha chamada pola revolución, Gandhi instituíu o estado de emerxencia no país entre 1975 e 1977, onde as liberdades civís básicas foron suspendidas e a prensa foi censurada. Durante a emerxencia leváronse a cabo atrocidades xeneralizadas.[5] Na década de 1980, regresou ó poder logo de eleccións libres. Logo de que Gandhi ordenase unha acción militar no Templo Dourado como parte da Operación Blue Star, os seus propios gardacostas e nacionalistas sikh asasinárona o 31 de outubro de 1984.
En 1999, Indira Gandhi foi nomeada "Muller do Milenio" nunha enquisa en liña organizada pola BBC.[6] En 2020, Gandhi foi nomeada pola revista Time como unha das 100 mulleres máis poderosas do mundo que definiron o século pasado.[7][8]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.