Ilio

O óso ilio^[1] ou simplemente ilio^[2] (cientificamente: os ilium) é o óso que forma parte do esqueleto da cadeira, constituíndo a porción superior e posterior ensanchada do óso coxal. Durante a vida fetal é independente do resto dos ósos da cadeira. Trátase do óso máis grande da pelve, un de tres ósos que forman a cintura pelviana e liga a columna vertebral a cada extremidade inferior. O nome do óso provén do latín que significa «lombo» ou «costado».

Óso ilio
Localización do ilio en relación coa pelve.
Cápsula do artellamento da cadeira . Cara posterior. Ilio (etiqueta na parte superior.)
Latín	nos ilium; [TA]: ilium; [TA]: os iliacum; os ilii
Gray's	pág.236
Sistema	Esquelético

Descrición

O ilio é un óso largo e en forma de abano, que constitúe as seccións superior e lateral da pelve. É divisíbel en tres partes: o corpo —que é a parte central do óso—, a á e a crista.^[3] A separación entre as dúas primeiras está indicada na superficie interna ou abdominal por unha liña curva, a arcuata e na cara externa que dá cara á perna está separada pola marxe do acetábulo. As ás esténdense a cada banda da espiña dorsal. A crista ilíaca é a porción superior e corre desde a espiña ilíaca superior até a espiña ilíaca anterior.^[4]

Distribución

O ilio está presente na maioría dos vertebrados incluíndo os mamíferos e paxaros, pero non se atopa en peixes óseos. Todos os réptiles teñen un ilio agás as serpes, malia teren algunhas especies de cobras un pequeno óso que se considera ser o ilio.^[5]