Hemolinfa

Denomínase hemolinfa^[1][2] ao líquido circulatorio dos artrópodos, moluscos (agás nos cefalópodos) e outros invertebrados etc. análogo ao sangue dos vertebrados.^[3]

Trátase dun líquido corporal de transporte que baña directamente órganos e tecidos e enche os vasos e as cavidades hemocélicas (lagoas, seos) propias dos animais se sistema criculatorio aberto.^[4]

Etimoloxía

O termo hemolinfa está formnado polo elemento do latín científico hemo-, tirado do grego antigo ἁἱμο- haimo-, derivado de ἁἷμα haîma, 'sangue', e a voz latina lympha 'auga' (antigamente *limpa; ver límpido), forma pseudogrega, por asociation con nympha, do grego antigo νύμφη nýmphē 'ninfa', personaxes femininos da mitoloxía grega que vivísn nos mananciais e nos ríos, etre outros lugares.

Composición

A súa composición varía moito dunha especie a outra. Pode ser de diferentes cores ou incluso incolora; os pigmentos adoitan proceder da alimentación ou dos procesos metabólicos, e non teñen ningunha función biolóxica, xa que o transporte de gases é independente do aparato circulatorio.

Contén células sanguíneas de diferentes tipos e funcións.^[3]

Funcións

As principais funcións da hemolinfa son:

• Transporte de nutrientes cara aos tecidos e de materiais de refugallo aos órganos excretores.
• Coagulación para o peche de feridas.
• Mecánicas: transmite presión en determinadas partes do corpo. Por exemplo, no proceso de muda, ou na expansión das ás
• Inmunidade fronte á invasión microbiana.
• Transporte de oxíxeno. Esta función é só importante en insectos acuáticos e nalgunhas pupas, xa que na maioría dos casos o oxíxeno é conducido a través do sistema traqueal directamente, sen intervención do fluído circulatorio.
• Transporte de hormonas.
• Termorregulación nalguhas ordes como nos Odonata, Lepidoptera, Hymenoptera e Diptera.^[5]
• Por último cabe sinalar que os hemocitos (células sanguíneas) poden desempeñar funcións importantes no metabolismo.

Sistema circulatorio

O sistema circulatorio dos insectos é un sistema aberto no cal os órganos son bañados directamente pola hemolinfa. Salvo excepcions, só existe un vaso sanguíneo dividido en cámaras. A zona posterior deste vaso denomínase corazón, e está dotado de varias aberturas laterais chamadas ostíolos que permiten a entrada de hemolinfa nel. A parte anterior do vaso chámase aorta e consiste nun tubo recto e sen válvulas.

O corazón aspira a hemolinfa da cavidade abdominal e a propulsa cara á cabeza, a través da aorta, desde onde volve a filtrarse polos tecidos cara á cavidade abdominal. Nalgúns insectos existen bombas accesorias destinadas a irrigar as patas, as ás ou as antenas.

Fálase de hemolinfa en organismos que no teñen celoma. En cambio, os organismos con celoma posúen sangue.