Heduvixes I de Polonia

Heduvixes^[1] I de Anjou-Hungría (en polaco: Jadwiga Andegaweńska, en húngaro: Hedvig, en alemán: Hedwig), nada o 18 de febreiro de 1374 e finada en Cracovia o 17 de xullo de 1399, foi a raíña^[2] de Polonia (1382-1399) á morte do seu pai o rei Lois I de Hungría, que herdara tamén o trono de Polonia. Aínda que Heduvixes gobernou Polonia e a súa irmá máis vella, María I, reinou en Hungría,^[3][4] ambas acabaron casadas con poderosos nobres que evitaron que reinasen de xeito independente. É venerada pola igrexa católica como Santa Heduvixes a Raíña, considerada como santa húngara e polaca. É a patroa das raíñas e da Europa Federal.

Heduvixes I de Polonia

Nome orixinal	(pl) Jadwiga Andegaweńska
Biografía
Nacemento	3 de outubro de 1373 ↔ 18 de febreiro de 1374 Buda (Reino de Hungría)
Morte	17 de xullo de 1399 (19/29 anos) Cracovia (Reino de Polonia)
Causa da morte	complicación do parto
Lugar de sepultura	Catedral de Wawel (pt)
Raíña de Polonia
16 de outubro de 1384 (Gregoriano) – 17 de xullo de 1399 (Gregoriano) ← Lois I de Hungría – Ladislau II de Polonia →
Queen Consort of Poland (en)
1384 – 1399
Raíña Reinante
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	Raíña Reinante
Enaltecemento
santa
Día de festividade relixiosa	17 de xullo
Outro
Título	Raíña
Familia	Casa de Anjou-Sicilia
Cónxuxe	Ladislau II de Polonia (1386–)
Fillos	Elizabeth Bonifacia of Poland
Pais	Lois I de Hungría   e Isabel da Bósnia
Irmáns	María I de Hungría Catarina da Hungria
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Obálky knih,

Traxectoria

Heduvixes pertenceu á Casa dos Anjou de Hungría. Naceu en 1374 no palacio real de Buda,^[5] como unha das fillas do poderoso rei Lois I de Hungría e da súa segunda esposa, Isabel de Bosnia.^[6][7] Ao nacer Heduvixes, Hungría achábase na súa época dourada medieval, onde o monarca gobernaba un imperio composto por case dez estados menores na Europa Central. As minas de ouro e prata húngaras abastecían en gran parte as nacións europeas, e as froitas e as verduras húngaras eran coñecidas nas cortes dos reinos occidentais. Deste xeito, cando morreu o rei Casimiro III de Polonia en 1370 e o fillo da súa irmá (Lois I de Hungría) herdou o reino, os dous estados, aínda que funcionaban independentemente, estaban gobernados polo mesmo monarca. Isto levou a certos problemas ao comezo, mais considerábase máis tráxico o drama que tiña que resolver Lois I: non contaba con fillos herdeiros varóns, así que fixo que as súas fillas fosen aceptadas pola nobreza como as súas sucesoras trala súa morte mediante o Privilexio de Koszyce o 17 de setembro de 1374.^[8][9][10] Lois I faleceu en 1382, e de inmediato xurdiron conflitos sucesorios, onde as súas fillas foron coroadas como raíñas, mais non exerceron o poder independentemente.

Heduvixes fora comprometida en matrimonio co duque Guillerme de Austria, que nesa época era un mozo de catorce anos.^[11] Con todo, a nobreza polaca non desexaba ver un Habsburgo no trono de Polonia xunto á raíña,^[12][13] así que conseguiron a anulación do compromiso. Por outra banda, considerando moito máis conveniente, estes arranxaron que a raíña Heduvixes de dez anos de idade fose tomada como esposa polo pagán Jagiełło, duque de Lituania,^[14] quen para casar tivo que se converter ao cristianismo, lográndose finalmente a conversión dos lituanos e a asimilación ao mundo "cristián civilizado" medieval. Automaticamente volveuse o soberano polaco co nome de Ladislau II de Polonia. Ladislau pasou a exercer o goberno, quedando a raíña en segundo plano. A pesar diso, foi unha fervente colaboradora do seu esposo.

O matrimonio non tivo descendencia, xa que a única filla do matrimonio, Elżbieta Bonifacja, morreu ás tres semanas de nacer, o 13 de xullo de 1399.^[15] Heduvixes tamén estaba no sei leito de morte. Ela mesma aconsellou o seu marido que casase con Ana de Cilli, neta de Casimiro o Grande,^[16] o que fixo, e faleceu o 17 de xullo de 1399, catro días despois da súa filla.^[15][17] Ambas foron enterradas xuntas na catedral de Wawel o 24 de agosto de 1399,^[15][17] como dicía a última vontade da raíña. O 12 de xullo de 1949 abriuse a tumba, máis non quedaba ningún resto da súa filla.^[18]

Legado

A pesar de ser venerada en Europa durante séculos, non foi até 1979 cando o papa Xoán Paulo II rezou ante o seu sartego. Foi beatificada en 1986 e canonizada en Cracovia o 8 de xuño de 1997.^[19] É a santa patroa das raíñas e da Europa Unida.