O pericardio é a envoltura fibrosa do corazón.
 | Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2017.) |
 | Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Mellore este artigo: negras no corpo do texto, redacción non enciclopédica Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
 | Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
No pericardio falamos dunha cara anterior, unha posterior, dúas caras laterais, unha base e un vértice.
- Cara anterior: na idade infantil relaciónase co timo. Está en relación coa parte posterior do esterno, as costelas, as cartilaxes costais, os espazos intercostais e os músculos intercostais.
- Cara posterior: o pericardio áchase pegado ó esófago. Tamén se relaciona aquí coa arteria aorta torácica descendente, coa vea ácigos e co conduto torácico.
- Caras laterais: relaciónanse ambas coa arteria e vea pericardiofrénicas e co nervio frénico.
- Base: en contacto co centro frénico do diafragma e coa entrada ó corazón da vea cava inferior.
- Vértice: relaciónase coa entrada da vea cava superior e coa saída das arterias aorta e pulmonar.
O pericardio está formado por dúas capas: unha externa ou fibrosa e outra interna ou serosa. Ó mesmo tempo, a capa interna presenta dúas capas: unha visceral, pegada ó corazón, e outra parietal, pegada á capa externa pericárdica.
Entre as dúas capas, externa e interna, hai un espazo virtual, que se fai evidente na pericardite.
- Arterias que irrigan o pericardio: arterias pericardiofrénicas, esofáxicas e bronquiais. Na idade infantil, tamén as tímicas
- Veas que drenan o pericardio: veas pericardiofrénicas, esofáxicas e bronquiais. Na idade infantil, tamén as tímicas
- Vasos linfáticos que drenan a linfa do pericardio: ganglios pericardiofrénicos, ganglios mediastínicos e os esofáxico-bronquiais.
É de dous tipos: extrínseca, de fibras que veñen de fóra, e intrínseca, de fibras propias do corazón.
O líquido pericárdico é o líquido seroso segregado pola capa serosa do pericárdio na cavidade pericárdica. O pericárdio está constituído por dúas capas - unha capa fibrosa externa e unha capa fibrosa interna. Esta capa serosa presenta dúas membranas que encerran a cavidade pericárdica, para a cal é segregado o líquido pericárdico. O líquido é semellante ó líquido cefalorraquídeo do cerebro, amortiguando e permitindo o órgano moverse.[1] En condicións normais pode atopa-se preto de 10 a 50 ml de líquido no espazo pericárdico. O líquido pericárdico normal é amarelo-pálido. A acumulación de líquido seroso ó redor do corazón leva a designación de derrames pericárdicos. O procedemento de retirada do exceso de fluído pericárdico, a pericardiocentese, é perigoso e, polo tanto, rara vez realizado.[2]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
