Cordelia (lúa)

Cordelia é o satélite máis interno de Urano. Foi descuberto a partir de imaxes tomadas pola Voyager 2 o 20 de xaneiro do 1986 e déuselle a designación temporal de S/1986 U 7.^[7] Non volveu ser detectado ata que o Telescopio Hubble o observou no ano 1997.^[6][8] Cordelia toma o seu nome da filla máis nova de Lear da obra King Lear de William Shakespeare. Tamén é designada coma Urano VI.^[9]

Cordelia

Cordelia (no centro cara a abaixo, dentro do anel brillante), imaxe do descubrimento procedente da Voyager 2.
Descubrimento
Descuberta por	Richard J. Terrile / Voyager 2
Descuberta en	20 de xaneiro de 1986
Características orbitais
Raio orbital medio	49751,722 ± 0,149 km[1]
Excentricidade	0,00026 ± 0,000096[1]
Período orbital	0,33503384 ± 0,00000058 d[1]
Inclinación	0,08479 ± 0,031° (respecto do ecuador de Urano)[1]
é satélite de	Urano
Características físicas
Dimensións	50 × 36 × 36 kms[2]
Raio medio	20,1 ± 3 km[2][3][4]
Área superficial	~5.500 km²[5]
Volume	~38.900 km³[5]
Masa	~4,4 x 1016 kg[5]
Densidade media	1,3 g/cm3 (asumida)[3]
Gravidade superficial	~0,0073 m/s2[5]
Velocidade de escape	~0,017 km/s[5]
Período de rotación	síncrona[2]
Oblicuidade da eclíptica	cero[2]
Albedo	0,08 ± 0,01 [6] 0,07[3][4]
Temperatura superficial	~64 K[5]

Por desgraza, a parte da súa órbita,^[1] o seu raio de 20 km^[2] e ó seu albedo xeométrico de 0,08^[6], pouco máis se sabe deste astro. As imaxes da Voyager 2 amosan a Cordelia coma un obxecto alargado co seu eixo maior apuntado cara a Urano. A taxa de relación entre os eixos de Cordelia é de 0,7 ± 0,2^[2], o que lle outorga unha forma elipsoidal.

Cordelia actúa coma lúa pastor interior do anel Epsilon de Urano.^[10] Cordelia orbita Urano dentro do raio das órbitas sincrónicas, polo cal está nun lento proceso de caída cara ao planeta debido o efecto das mareas gravitatorias.^[2]

Notas

1. Jacobson; R.A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager2 Observations". The Astronomical Journal 115: 1195–1199. doi:10.1086/300263.
2. Erich Karkoschka (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151: 69–77. doi:10.1006/icar.2001.6597.
3. JPL (Solar System Dynamics), ed. (20-12-2008). "Planetary Satellite Physical Parameters". Consultado o 10-03-2009.
4. Williams, Dr. David R. (23-122-2007). NASA (National Space Science Data Center), ed. "Uranian Satellite Fact Sheet". Arquivado dende o orixinal o 18-01-2010. Consultado o 12-12-2008.
5. Calculada en base a outros parámetros
6. Erich Karkoschka (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151: 51–68. doi:10.1006/icar.2001.6596.
7. Smith, B. A. (27-01-1986). "IAU Circular No. 4168". Consultado o 6-10-2018.
8. Showalter, M. R.; Lissauer, J. J. (03-09-2003). "IAU Circular No. 8194". Arquivado dende o orixinal o 27-03-2012. Consultado o 06-10-2018.
9. USGS Astrogeology, ed. (21-07-2006). "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. Consultado o 6-08-2006.
10. Esposito, L. W. (2002). "Planetary rings". Reports On Progress In Physics 65: 1741–1783. doi:10.1088/0034-4885/65/12/201. Arquivado dende o orixinal o 16 de xuño de 2020. Consultado o 26 de novembro de 2009.

Véxase tamén

Outros artigos

• Urano

Ligazóns externas

• Cordelia Profileby NASA's Solar System ExplorationArquivado 09 de xuño de 2007 en Wayback Machine. (en inglés)
• Uranus' Known Satellites (by Scott S. Sheppard) (en inglés)