Remove ads
O Concurso España[1][2][3][4][5][6][7][8][9] foi un torneo futbolístico por eliminación directa organizado pola Federación Española de Clubs de Foot-ball (FECF), antecesora da Real Federación Española de Fútbol (RFEF). Foi creado como unha nova competición na que se permitía a participación de xogadores estranxeiros, os cales foran previamente excluídos do Campionato de España a causa de disputas xurdidas entre os clubs durante o torneo de 1911. Só se disputou unha edición en 1912 e o gañador foi o Deportivo da Coruña. O 25 de marzo de 2023 a xunta directiva da Real Federación Española de Fútbol recoñeceu a oficialidade do torneo.[6][7][8]
| Tipo | competición futbolística  |
|---|---|
| Deporte | fútbol |
| Localización e Datas | |
| País | España |
| Vixencia | 1912 – 1913 |
En 1913, a Real Unión Española de Clubs de Foot-ball (RUECF), unha escisión da FECF, organizou un torneo análogo denominado Copa España,[10][11][12][13] do que non se chegaría a disputar a fase final.
Remove ads
Prohibición de estranxeiros tralo Campionato de España de 1911
Durante o transcurso da Copa do Rei de 1911 estalou unha gran polémica no tocante á aliñación de xogadores estranxeiros. O Deportivo da Coruña e a Academia de Enxeñeiros retiráronse xa antes do comezo do torneo, pero o punto álxido chegou tralo encontro Fortuna de Vigo-Athletic Club que gañou o equipo vasco con tres ingleses na aliñación. A Real Sociedad denunciou a aliñación indebida de dous dos xogadores ingleses do Athletic, Sloop e Martin, alegando que non levaban residindo en España o tempo mínimo establecido para poderen participar segundo as normas federativas. A Federación Española de Clubs de Football (FECF) rexeitou a denuncia e a Real Sociedad retirouse do campionato en sinal de protesta. A disputa do torneo continuou convulsamente, co Athletic deixando de aliñar os dous devanditos xogadores pero negándose a repetir o partido fronte ao Fortuna, e con varios equipos como o FC Barcelona, a Gimnástica Española e a Academia de Cabalería retirándose do torneo por diversas razóns en medio do malestar xeral. O preito aínda continuaría nos despachos, coa Federación anulando o torneo para logo desfacer esta decisión e proclamar campión o Athletic. A partir deste evento o Athletic Club comezaría a súa política de fichar só xogadores vascos ou formados nos equipos vascos.[14][15]
Para a Copa do Rei de 1912 a FECF decidiu non permitir a aliñación de xogadores estranxeiros. Concretamente no seu punto 7º das bases do torneo estableceu que: “os xogadores que formen os equipos para este campionato e os seus suplentes deberán ser españois, considerando como tales a quen o son segundo a Constitución do Estado español”.[16][17] Esta decisión foi tomada na asemblea da FECF que tivo lugar en decembro de 1911.[18][19][20]
Durante a citada asemblea tamén foi acordada a creación dunha nova competición na que se permitirían xogadores estranxeiros, en compensación pola súa exclusión do Campionato de España.[21][22][23] En abril de 1912 corría o rumor de que a FECF planeaba celebrar este torneo na Coruña en verán.[24]
Concurso España da Federación Española de Clubs de Foot-ball (1912-13)
O Deportivo da Coruña e o Vigo F.C. foron os únicos equipos que disputaron unha final desta competición en 1912.
Na asemblea da FECF de maio de 1912, oficializouse a creación dun novo torneo no que si estaba autorizada a participación de xogadores estranxeiros, outorgando como premio un trofeo doado pola propia Federación.[25] Inicialmente este torneo íase disputar en Madrid, pero finalmente foi trasladado á Coruña.[26] A competición, que se proxectaba disputar anualmente, foi denominada Concurso España. O premio para o gañador sería un trofeo de prata que era chamado Copa España, no cal se atopaba gravada a denominación Concurso España, nome oficial da competición.[9] O club vencedor ficaría en posesión do trofeo durante un ano, coa obriga de entregalo á xunta directiva da FECF oito días antes de se pechar o prazo de inscrición da seguinte edición. O devandito trofeo ficaría en propiedade do primeiro equipo que gañase o torneo dúas veces seguidas ou tres alternativas.[1][2][27][28][29][3][30]
A inscrición estaba aberta a calquera club español afiliado a RFECF,[2][3][28] pero finalmente non acudiron equipos de fóra de Galiza e soamente se inscribiron o Deportivo da Coruña, o Vigo e o Pontevedra Sporting,[31] este último retirandose antes da celebración do torneo,[31][32] deixando así a competición nun cara a cara entre o Deportivo e o Vigo. A final deu comezo o día 7 de setembro de 1912. Cando faltaban poucos minutos para o final, o encontro tivo que ser supendido, xa que anoitecera e non era posible continuar xogando pola falta de luz, polo que se acordou disputar o tempo restante o día seguinte. Naquela altura o resultado era de 4-3 a favor do Deportivo.[31][33][34] Entón, xogáronse os minutos restantes o día 8, finalizado o encontro sen modificacións no marcador, ficando así o Deportivo campión do torneo.[31][35][36] A continuación xogouse un partido amigable entre os mesmos equipos gañado polo Vigo por 3-2.[31][35][36]
El Eco de Galicia criticou a ausencia de equipos do resto do estado[32] e o xornal donostiarra Vida Sportiva falou de “fracaso” da federación.[31]
O 25 de marzo de 2023 a xunta directiva da Real Federación Española de Fútbol recoñeceu a oficialidade do torneo.[6][7][8]
| Final 7 e 8 de setembro de 1912 | Deportivo da Coruña | 4 – 3 | Vigo F.C. | A Coruña | ||
| Informe | Estadio: Riazor | |||||
| Amigable 8 de setembro de 1912 | Deportivo da Coruña | 2 – 3 | Vigo F.C. | A Coruña | ||
| Informe | Estadio: Riazor | |||||
Na asemblea da FECF de maio de 1912 (a mesma na que foi instaurado o torneo) produciuse un cisma federativo e varios clubs, entre eles a Real Sociedad e o F.C. Barcelona, decidiron abandonar a organización tras diversos desacordos,[37][38][39] fundando a finais de ese mesmo ano a súa propia federación en Donostia, a Real Unión Española de Clubs de Foot-ball (RUECF).[38][39][40] O propio Deportivo da Coruña seguíu os mesmos pasos, abandonando a FECF e uníndose á rebelde RUECF.[41][42][43]
A FECF chegou a publicar as bases para a disputa da segunda edición do Concurso España,[4][44] fixando o 2 de agosto de 1913 como data límite de inscrición,[4] e cuxas finais darían comezo o 6 de setembro de 1913,[44] pero non se chegaría a disputar porque nesa altura xa se estaría a levar a cabo o proceso polo cal as dúas citadas federacións se disolveron e formaron a nova Real Federación Española de Fútbol (RFEF).[38][39]
Copa España da Real Unión Española de Clubs de Foot-ball (1913)
A recentemente constituída RUECF axiña comezou a organizar os seus propios torneos en paralelo, primeiro coa disputa do seu propio Campionato de España en 1913,[38] e despois poñendo en marcha o seu torneo chamado Copa España aberto á participación de xogadores estranxeiros.[10][11][12][13] A Coruña foi escollida como sede das finais por ser un equipo coruñés o gañador do ano anterior.[10][11] O trofeo en disputa sería doado pola raíña Vitoria.[45][46][47]
Os clubs inscritos foron o FC Barcelona, o Català Sport Club, o Pontevedra Auténtico, o Real Club Coruña, o Sporting de Irún, o Club Deportivo Bilbao e a Real Sociedad.[48] Antes dos partidos finais, terían lugar partidos eliminatorios a nivel local. A eliminatoria galega gañouna o Pontevedra Auténtico[49] e a catalá o Barcelona,[50][45] que terían que xogar a fase final xunto coa Real Sociedad,[51][52] vencedora da súa zona,[53] na que estaban agrupados os equipos guipuscoanos e biscaíños.[48] Cando se aproximaba a data sinalada para a fase final —25, 26 e 27 de xullo—, a RUECF adiou a celebración desta para finais de agosto,[51][52][54] pero para entón a RUECF e a FECF xa estarían inmersas no proceso para a súa disolución e a formación da nova RFEF.[38][39]
Grupo catalán
| Elim. catalá 1 de xuño de 1913 | F.C. Barcelona | 5 - 1 | Catalá S.C. | Barcelona | ||
| Informe | Estadio: Indústria | |||||
| Elim. catalá 15 de xuño de 1913 | Catalá S.C. | 1 - 11 | F.C. Barcelona | Barcelona | ||
| Informe | Estadio: Catala | |||||
Grupo galego
| Elim. galega 5 de xullo de 1913 | Real Club Coruña | 2 - 3 | Pontevedra Auténtico | A Coruña | ||
| Informe | Estadio: Monelos | |||||
| Elim. galega 6 de xullo de 1913 | Real Club Coruña | 1 - 1 | Pontevedra Auténtico | A Coruña | ||
| Informe | Estadio: Monelos | |||||
Grupo norte
| Equipo | Pts | X | G | E | P | GF | GC | DG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Real Sociedad | 11 | 8 | 4 | 3 | 1 | 12 | 5 | +7 |
| Deportivo Bilbao | 8 | 8 | 3 | 2 | 3 | 6 | 12 | −6 |
| Sporting de Irún | 5 | 8 | 2 | 1 | 5 | 7 | 8 | −1 |
| Elim. norte 27 de abril de 1913 | Deportivo Bilbao | 1 - 1 | Real Sociedad | Bilbao | ||
| Informe | Estadio: Alameda de Recalde | |||||
| Elim. norte 1 de maio de 1913 | Sporting de Irún | 1 - 1 | Real Sociedad | Hondarribia | ||
| Informe | Estadio: Amute | |||||
| Elim. norte 4 de maio de 1913 | Real Sociedad | 1 - 2 | Sporting de Irún | Donostia | ||
| Informe | Estadio: Ondarreta | |||||
| Elim. norte 18 de maio de 1913 | Real Sociedad | 5 - 1 | Deportivo Bilbao | Donostia | ||
| Informe | Estadio: Ondarreta | |||||
| Elim. norte 22 de maio de 1913 | Sporting de Irún | 2 - 1 | Deportivo Bilbao | Hondarribia | ||
| Informe | Estadio: Amute | |||||
| Elim. norte 8 de xuño de 1913 | Deportivo Bilbao | 3 - 2 | Sporting de Irún | Bilbao | ||
| Informe | Estadio: Alameda de Recalde | |||||
| Elim. norte 15 de xuño de 1913 | Deportivo Bilbao | 0 - 0 | Real Sociedad | Bilbao | ||
| Informe | Estadio: Alameda de Recalde | |||||
| Elim. norte 22 de xuño de 1913 | Real Sociedad | 1 - 0 | Sporting de Irún | Donostia | ||
| Informe | Estadio: Ondarreta | |||||
| Elim. norte 24 de xuño de 1913 | Sporting de Irún | 0 - 1 | Real Sociedad | Hondarribia | ||
| Informe | Estadio: Amute | |||||
| Elim. norte 29 de xuño de 1913 | Sporting de Irún | — | Deportivo Bilbao | Hondarribia | ||
| Informe | Estadio: Amute | |||||
| Nota: O partido non se disputou. A vitoria foi outorgada ao Deportivo Bilbao pola renuncia do Sporting de Irún.[55] | ||||||
| Elim. norte 6 de xullo de 1913 | Deportivo Bilbao | — | Sporting de Irún | Bilbao | ||
| Informe | Estadio: Alameda de Recalde | |||||
| Nota: O partido non se disputou. A vitoria foi outorgada ao Deportivo Bilbao pola renuncia do Sporting de Irún.[55] | ||||||
| Elim. norte 13 de xullo de 1913 | Real Sociedad | 2 - 0 | Deportivo Bilbao | Donostia | ||
| Informe | Estadio: Ondarreta | |||||
Remove ads
| Ano | Campión | Subcampión | Final | Estadio |
|---|---|---|---|---|
| Concurso España (organizado pola F.E.C.F) | ||||
| 1912 | Deportivo da Coruña | Vigo F.C. | 4–3 | Riazor |
| 1913 | Non se disputou | |||
| Copa España (organizada pola R.U.E.C.F) | ||||
| 1913 | Non se xogou a fase final | |||
Cómpre non confundir este torneo con outros que se chaman ou son coñecidos con nomes semellantes:
- O FC Espanya de Barcelona organizou en 1909 un torneo amigable que levou por nome Concurso España. O campión foi o FC Barcelona, sendo moi soado o partido entre os dous devanditos equipos, que foi suspendido no minuto 84 debido a incidentes e non foi retomado ata un ano e nove días despois.[56]
- En 1928, a asemblea ordinaria da Real Federación Española de Fútbol acordou crear un torneo chamado Copa de España que sería xogado en paralelo ao Campionato de España, pero a idea foi desbotada e noutra asemblea extraordinaria celebrada o 22 de novembro dese mesmo ano acordouse crear a liga coas categorías de Primeira e Segunda división.[57]
- Durante a Segunda República os xornais da época chamaban Copa de España ao Campionato de España.[58] Este termo segue sendo utilizado para se referir con carácter xeral ao Campionato de España, xa que o título da competición ten mudado ao longo dos anos en función do Xefe de Estado español, que é quen outorga o trofeo.[59]
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads