Comunicación de masas

A comunicación de masas é o estudo de como as persoas intercambian a información por medios de comunicación de masas a segmentos grandes da poboación de xeito simultáneo e inmediato. Noutras palabras, a comunicación de masas refírese ao acto de facilitar información a grande escala a unha gran cantidade de persoas. Normalmente relaciónase coa publicación de xornais, revistas e libros, así como a radio, a televisión, o cinema e Internet, xa que estes medios son moi empregados para espallar información, novas ou publicidade. A comunicación de masas diferénciase doutras formas de comunicación, como a comunicación interpersoal ou a organizativa, en que se centra nunha única fonte de emisión de información a un número grande de receptores. O estudo da comunicación de masas vén xustificado polo efecto que ten sobre o comportamento, a actitude, a opinión ou as emocións das persoas que reciben a información.

Teorías principais

Os teóricos da comunicación identificaron varias teorías asociadas co estudo da comunicación de masas. A teoría de comunicación indica os procesos e os mecanismos que permiten que a comunicación teña lugar.

• A teoría de cultivo, desenvolvida por George Gerbner e Marshall McLuhan, fala sobre os efectos a longo prazo de ver a televisión e fai a hipótese de que canta máis televisión consuma un individuo, máis probable é que esa persoa crea que o mundo real é semellante ao que viu na televisión.^[1] O cultivo está relacionado coa idea do síndrome do mundo cruel.
• A teoría do estabelecemento da axenda céntrase na idea de que os medios "non lle din á xente o que pensar, pero si sobre o que pensar". O estabelecemento da axenda di que os medios teñen o poder de influenciar o discurso público e dicirlle á xente cales son os problemas importantes que está afrontando a sociedade.^[2]
• A espiral do silencio, desenvolvida por Elisabeth Noelle-Neumann, di que a xente tende máis a revelar a súa opinión en público cando cre que se corresponde coa opinión maioritaria, por medo a desvelar unha opinión impopular que converta a persoa en cuestión nun paria social. Esta teoría é relevante para a comunicación de masas porque indica que ten poder para moldear a opinión popular, así como retransmitir a opinión que se cre maioritaria.^[3]
• A ecoloxía dos medios indica que os individuos están modelados por mor da súa interacción cos medios de comunicación,^[4] e que a comunicación e os medios afectan profundamente o modo en que as persoas ven e interactúan co seu contorno.^[5]
• De acordo coa teoría da semioloxía, os elementos da comunicación como as palabras, imaxes, acenos e situacións, son sempre suxeito de interpretación. Todos os sistemas de signos creados para ser "lidos" ou interpretados, sen importar a súa forma, poden ser considerados como "textos". No estudo da semioloxía, non existe o concepto de lectura literal.^[6]